Καλά, ο ίδιος αυτοσαρκαζόταν ακόμα περισσότερο, είχε πει το κλασικό ότι πάντα φανταζόταν τον Παράδεισο ως ένα είδος βιβλιοθήκης όταν έγινε γενικός διευθυντής της Εθνικής Βιβλιοθήκης τη χρονιά που έχασε πλήρως την όρασή τουΔημοσιεύθηκε αρχικά από NickBel
Μεγάλος ποιητής και φιλέλληνας, θα βάλω έργα του σύντομα.
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Καλημέρα σε όλους και χρόνια πολλά.
Δυστυχώς πριν λίγες μέρες έχασα τη μητέρα μου ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή, εντελώς ξαφνικά, από ρήξη ανευρύσματος στον εγκέφαλο.
Ήταν μία ουμανίστρια ζωγράφος που αφιέρωσε τη ζωή της στην Τέχνη, την οικογένεια και τους συνανθρώπους της και διαμόρφωσε και τον δικό μου χαρακτήρα γύρω από τα ίδια ιδανικά.
Το παρακάτω ποίημα είναι αφιερωμένο στη μνήμη της.
Δοξαστικόν
Μόνο επειδή το διάλεξες
θα σε σαρώσω σαν Θείος άνεμος,
θα σου κουρελιάσω τα ρούχα,
θα σου γυμνώσω τα κόκαλα,
θα πλαταγίσω την ψυχή σου
σαν σημαία πειρατική
και μόνο τότε
θα γίνουμε ένα
γιατί θα ξέρεις να αγαπάς,
να πονάς,
και να μοχθείς
για τους άλλους
και για τα αστέρια
και να μοιράζεσαι,
όπως τότε,
σαν τον άρτο
από το χέρι του Ποιητή.
Παντελής Τσιμπισκάκης, Αιθερονόμος, Εκδόσεις Ζήτη - 2020
Ένα ποίημα από το τελευταίο μου βιβλίο για τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Η επιστροφή των θεριστών
Κάποτε αναπαυόμαστε μα πάντα αδημονούμε
και πάντοτε επιστρέφουμε στα αγαπημένα εδάφη,
χρυσά πεδία με λεπτό φεγγάρι για δρεπάνι.
Άλλη χαρά δεν έχουμε από μια αγκαλιά χρυσάφι,
που έπειτα το μοιράζουμε στάχυ το στάχυ σε όλους
ψωμί να γίνει της ψυχής, καρδιές για να γλυκάνει,
και για μελλούμενες σοδειές
νέους θεριστές να κάμει.
Παντελής Τσιμπισκάκης, Αιθερονόμος, Εκδόσεις Ζήτη - 2020
Αν δεν υπήρχε ο Θεριστής, θα ήμουν παραθεριστής...
I’ve got the bike every middle-aged dude dreams of!!
Εύχομαι μόνο υγεία και χαρές για εσένα και την οικογένειά σου.
Τα συλλυπητήριά μου.
το ξαφνικο δεν παλευεται
να εισαι καλα φιλε μου να την θυμασαι....
Τα συλλυπητήρια μου Tsber... πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις. Κουράγιο.
Σας ευχαριστώ όλους και δημοσίως για τη στήριξη σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, να είστε πάντα καλά εσείς και όλος ο κόσμος.
Χόρχε Λουίς Μπόρχες - Το Σκάκι
Συγκεντρωμένοι οι παίχτες νύχτα μέρα
καθοδηγούν τα αδιάφορα πιόνια.
Ως το πρωί θα κλείνει η σκακιέρα
δυο χρώματα που αντιμάχονται αιώνια.
Μέσα, τα πιόνια αναδίνουν μια προσήλωση
μαγευτική: ευκίνητα άλογα, πύργοι oμηρικοί,
βασιλιάς στα μετόπισθεν, διαγώνιοι αξιωματικοί.
Μα κι όταν αποσύρονται οι παίχτες,
από το χρόνο πια εξαντλημένοι,
η δράση εξακολουθεί να επιμένει.
Απ’ την Ανατολή έχει ο πόλεμος αυτός ανάψει∙
το δίχτυ του σ’ ολόκληρη τη γη απλώνει.
Μα ούτε η μια παρτίδα ούτε η άλλη δεν τελειώνει.
Φρενιασμένη βασίλισσα, πύργος ευθύς, αξιωματικός
λοξός, στρατιώτης πολυμήχανος, βασιλιάς ασθενικός
ψάχνονται στο ασπρόμαυρο πεδίο του αοράτου
να συγκρουστούν σιωπηλά μέχρι θανάτου.
Δεν ξέρουν πως το αποφασισμένο χέρι
του παίχτη τούς ρυθμίζει την πορεία τέλεια,
δεν ξέρουν καν πως μια ασύλληπτη νομοτέλεια
τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους περιφέρει.
Αλλά κι ο παίχτης είναι επίσης ένας αιχμάλωτος
μιας άλλης σκακιέρας με νύχτες μαύρες
(η έκφραση είναι του Ομάρ) και άσπρες μέρες.
Ο Θεός ελέγχει τον παίχτη κι ο παίχτης τα πιόνια.
Μα τάχα ποιος θεός πίσω από τον Θεό, κινεί αιώνια
τα νήματα του χρόνου, του ονείρου και της αγωνίας;
Χόρχε Λουίς Μπόρχες, από “Το βιβλίο της άμμου”
Καλημέρα φίλοι μου, για τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σας παρουσιάζω το νέο μου βιβλίο με τίτλο Αστέρινη, αφιερωμένο στη μνήμη της μητέρας μου που χάσαμε πέρσι ανήμερα Μεγάλη Παρασκευή.
https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE...personid=73714
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο δύσκολο μου ήταν να ολοκληρώσω το βιβλίο αυτό.
Όταν χάνεις έναν άνθρωπο, δραστήριο, δημιουργικό και γεμάτο ζωή μέσα σε μια στιγμή, τα λόγια γίνονται περιττά.
Τα εξώφυλλα όλων των βιβλίων μου τα φιλοτεχνούσε πάντα αυτή και τούτο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση – Παναγία η Βρεφοκρατούσα από τη σειρά αφαιρετικών αγιογραφιών Δωδεκάορτο, την καλύτερη δουλειά της μητέρας μου…
Και το ποίημα Βαφή, για τις ημέρες που μας άφησε για τη γειτονιά των αγγέλων:
Παντελή να είστε γεροί να την θυμόσαστε.
Να είσαι καλά φίλε μου και ό,τι καλύτερο σου εύχομαι από καρδιάς.
Καμιά φορά τα δυσάρεστα είναι αναπόφευκτα, είτε ως γεγονότα, είτε ως αφορμές.
Ο χρόνος και οι δικλείδες ασφαλείας του εγκεφάλου (και κάποια διαδικτυακά στέκια βεβαίως βεβαίως) βοηθούν και στο τέλος μένουν μόνο τα "καλά", που ξεπροβάλλουν σαν τις κορυφές των βουνών μετά από κατακλυσμό.
Στο μέλλον θα βάλω και άλλα ποιήματα από το συγκεκριμένο βιβλίο, δεν είναι όλο ένα μοιρολόι, καθώς ήταν ένας άνθρωπος φωτεινός σε μεταδοτικό βαθμό.
Το όνειρο του Ιούδα
Σα να ‘μαι άρρωστος πολύ Δάσκαλε, μια τρικυμία φοβερή στον νου μου νιώθω,
κι είναι θηλιά σφιχτή στο λαιμό μου γύρω η νύχτα, σα φανερώθηκε η βουλή Σου
μες τον ύπνο.
Αλίμονο, τα είδα και τ’ αργύρια, και τα σταυρόξυλα στο λόφο σηκωμένα
και το λιθάρι της σπηλιάς στο πλάι ακουμπισμένο.
Μα ποιος αντέχει πρότερα της λύπης το φορτίο;
Το φόρτωμα και μιας μονάχα μέρας ποιος το αντέχει;
Τα βλέμματα των αδελφών και των πιστών τα μάτια;
Μα ας είναι, δίχως σταύρωση Ανάσταση δεν έχει…
Δε θ’ αρνηθώ, Δάσκαλε, την τρομερή βουλή Σου,
και ας μου είναι αβάσταχτο των θλίψεων το φορτίο.
Μ’ ένα φιλί θα σου το πω το τελευταίο αντίο…
Από το τέταρτο βιβλίο μου Θύραθεν, Εκδόσεις Ζήτη, 2014
Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σε όλους!
"Μα ας είναι,δίχως σταύρωσηΑνάσταση δεν έχει..."
Καλή Ανάσταση Παντελή!
Ένα tribute από τον Αιθερονόμο, το έβδομο βιβλίο μου, λίγο πριν την Κυριακή των εκλογών:
Καλό βόλι...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση