Είχα αρκετά χρόνια να πάω σε αυτά τα ωραία μέρη και αφού έδινε ζέστη για το τριήμερο,ευκαιρία να πάρω τα βουνά!
Με συνοπτικές διαδικασίες που λέει κι ο Βασίλης,έφθασα στο Θέρμο.
Απο εδώ και πάνω αρχίζουν τα ωραία,από Νεροσύρτη και Λαδικού συγκεκριμένα.Απίστευτα γκρέμια αριστερά του στενού χωματόδρομου ο οποίος στηρίζεται σε χτιστό πετρότοιχο και ανεβαίνω για το διάσελο του σταυρού για να κατηφορήσω Προυσό.
Δεξιά για Τόρνο-Καστανιά και είναι άσφαλτος,το θυμόμουν χώμα,ωραία θέα απο ψηλά της μονής στα αριστερά μας.
Ο δρόμος ανεβωκατεβαίνει κάμποσες ρεματιές,ξαναγίνεται χώμα και φθάνω Ροσκά όπου αρχίζει το κατέβασμα για Πανταβρέχει.
Εδώ να επισημάνω οτι ο Κρικελιώτης ήταν και το μοναδικό σημείο ολο το τριήμερο που ένιωσα να ζεσταίνωμαι παρά το πλατσούρισμα μέχρι να φθάσω στο σκιερό κομμάτι της ρεματιάς,ειρωνεία!
Φεύγω σε αναζήτηση δροσιάς ανηφορίζοντας για Στουρνάρα.
Εγκαταλειμένο χωριουδάκι σε λοφάκι μέσα στη ρεματιά που κατεβαίνει απο Καλιακούδα ,εκκλησία με πηγή δίπλα και μεγάλο υπόστεγο για να στήσω.
Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμα κινητοφών ούτε για δείγμα και επειδή πρέπει να βλέπουν απο το σπίτι που βρίσκομαι,αναγκάζομαι να συνεχίσω.
Ανέβασμα για το διάσελο της Καλιακούδας,ο δρόμος πρόσφατα ξυρισμένος δεν έχει μεγάλες πέτρες αλλά είναι πολύ σαθρός και το CRMάκι βρίσκεται στο στοιχείο του στρίβοντας άνετα με δευτέρα στις απότομες φουρκέτες που έχουν και ανάποδη κλίση για να φεύγουν τα νερά στο γκρεμό.