O προσωπικός μου ''αγώνας'' συνεχίστηκε για ακόμη μια Κυριακή σε δύο κατάφυτα βουνά της Ευρυτανίας (και λίγο Θεσσαλίας) με δαιδαλώδη δίκτυα χωματόδρομων. Μιας και τα χωρίζει ένα βαθύ διάσελο στο οποίο υπάρχει ένα μνημείο πεσόντων απο την εποχή του εμφυλίου πολέμου, όταν τα κοιτούσα απο τους χάρτες και τη δορυφορική εικόνα σκόπευα να τα ανέβω ξεχωριστά με εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Με μια πιο ενδελεχή ματιά, διαπίστωσα πως ήταν εφικτό να πραγματοποιηθούν δύο αναβάσεις σε μια μέρα. Παρατήρησα πως απο το βαθύ διάσελο ξεκινούσαν ράχες προς τις ψηλότερες κορυφές. Κατάφυτες βέβαια, ένα στοιχείο το οποίο δίνει έξτρα βαθμό δυσκολίας καθώς είναι πανεύκολο να χαθεί κάποιος. Φυσικά με τη βοήθεια της τεχνολογίας και μιας στοιχειώδους λογικής, ένας απλός άνθρωπος πόλης έφτασε να ανέβει σε 198 βουνά.
Τα σέβη μου σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που με έρευνα και ανάπτυξη δημιούργησαν ένα πανίσχυρο εργαλείο στα χέρια μου που ουσιαστικά ακυρώνει οποιαδήποτε βοήθεια απο ντόπιους ή ''ειδικούς'' που σε αντάλλαγμα ζητάνε ετήσιες συνδρομές και όχι μόνο. Δε χρειάστηκε ποτέ να ρωτήσω κανέναν πέραν απλών συμβουλών που ίσως σε ελάχιστες περιπτώσεις να έκαναν τη ζωή μου ευκολότερη, σε καμία όμως περίπτωση δεν θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα.
Στον χάρτη διακρίνεται η δυσκολία του εγχειρήματος που τελικά είναι δύσκολη μόνο για κάποιον αρχάριο είτε για κάποιον έμπειρο με μοναδικό βοήθημα μια πυξίδα και έγγραφους χάρτες, όπως παλιά. Βέβαια για να λέμε του στραβού το δίκαιο, ακόμα χάνεται κόσμος στα βουνά παρόλο που η τεχνολογία έχει φτάσει σε υψηλό λέβελ. Πρέπει να ξέρεις και να τη χρησιμοποιήσεις...
Στη θέση που βρίσκεται το μνημείο βρίσκεται το υψηλότερο σημείο του διασέλου, αριστερά η Κερασιά και δεξιά η Βουλγάρα. Καλά καλά δεν καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για 2 βουνά. Η προσέγγισή μου έγινε απο τη Φουρνά (ναι είναι η Φουρνά παρόλο που όλοι την μπερδεύουν) μέσα απο μια μπερδεμένη χωμάτινη διαδρομη η οποία δεν υπάρχει καν σε χάρτες και φυσικά δε φαίνεται απο τη δορυφορική εικόνα. Κάποια στιγμή βέβαια συνδέθηκα με έναν πιο κεντρικό χωματόδρομο ο οποίος φαίνεται.
Φουρνά Ευρυτανίας, χτισμένη σε υψόμετρο 850m. Οι αρχαίοι Δόλοπες πρωτοκατοίκησαν εδώ, ένα απο τα πρωτοελληνικά φύλα. Απο τον 2ο αιώνα μ.Χ είχαν εξαφανιστεί, άλλοι ενσωματώθηκαν και οι περισσότεροι σκοτώθηκαν κατά τις Ρωμαϊκές επελάσεις.
Η χωμάτινη διαδρομή που με ανέβασε στο μνημείο. Μέχρι και με GPS μπορεί να χαθείς καθώς δεν υπάρχει ουσιαστικά δρόμος στην αρχή.