Ένα υπέροχο κλείσιμο σε ένα περιπετειώδες ταξίδι 200 βουνών.. Μπράβο
![]()
![]()
Ένα υπέροχο κλείσιμο σε ένα περιπετειώδες ταξίδι 200 βουνών.. Μπράβο
![]()
![]()
Respect για πολλοστή φορά!! Μπράβο!Το φθινόπωρο χαρίζει νομίζω τις ωραιότερες εικόνες!
Μπράβο ρε συ! Πήρες τρελό ρίσκο και πήγε καλά. Φοβερό, ακόμα να το χωνέψω.
Να είσαι γερός να κάνεις την τρέλα σου Μπίλι.
Είμαι πραγματικά περίεργος να δω τι έρχεται από εδώ και πέρα!
Πάντα όρθιος!
Αδερφέ δεν ανέβηκες βουνό…. (με αυτές τις συνθήκες) την μορντορ ανέβηκες..!
Αγαπημένο νησί και εγω θεωρώ το καλύτερο τελείωμα για το (προσωρινό-εικάζω) κλείσιμο αυτού του κεφαλαίου σου.
Κοιτάζοντας μπρος πίσω τις φωτογραφίες μιλάμε για τέρας δυνάμεων όχι μόνο μυϊκών αλλά κυρίως ψυχικών….αλλά τα λόγια περισσεύουν μπροστά στο εγχείρημα.
Στα του μηχανοκίνητου, έκανες 7 ώρες Αθήνα-Αλεξανδρούπολη, μιλάμε για υπερταχεια με παρατεταμένες 180ρες για να βγει. Έχει και αυτο την δυσκολία του γιατί η αυτοσυγκέντρωση πρέπει να είναι τεταμένη.
Και τέλος ειδα τανκμπαγκ στο μηχανάκι
Και στα επόμενα μπιλ![]()
Φιλαράκο grand finale μας έδωσες!! Πολλά respect!
Το τερματισες! Πολλα respect!![]()
Δεν έχω λόγια (vol.200)![]()
NdGT: "A great challenge of life: Knowing enough to think you're doing it right, but not enough to know you're doing it wrong"Το'χω πάθει και στις Σέρρες
riding coach του πληκτρολογίου
Επικο κλεισιμο των 200 κορυφων!!!
Πολλα μπραβο!!!
(Το τεντωσες αυτη την φορα...ελπιζω να μην διαβαζει η γυναικα σου)
![]()
Ride(s) the wind of change...
Σε ευχαριστώ και απο εδώ φίλε! Η αλήθεια είναι πως δεν δεν υπάρχει κάποιο άλλο πλάνο τέτοιου είδους στον ορίζοντα. Για να επιτευχθεί όλο αυτό έγιναν μεγάλες θυσίες και όχι μόνο οικονομικές. Αν μπορούσα να βάλω έναν στόχο είναι να παραμείνω δραστήριος και να απολαμβάνω τη ζωή. Σίγουρα θα συνεχίσω να ανεβαίνω σε βουνά και όχι μόνο. Απλά δε θα υπάρχει η πίεση του στόχου πλέον. Δηλαδή δεν είναι ο καιρός ιδανικός? Δε θα ρισκάρω χωρίς λόγο, όποτε βολέψει. Έχω και μια οικογένεια πίσω μου που μου στάθηκε σε όλο αυτό χωρίς να μου δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα. Συνεπώς προχωράω, ταξιδεύω, περπατάω και όπως βγει!
Σε ευχαριστώ και απο εδώ!
Θέλω να συμπληρώσω κάτι πάνω στο πολύ σωστό που έγραψες πάνω στο θέμα των ''δυνάμεων''. Τα βουνά δεν ήταν ποτέ θέμα μυϊκό αλλά πνευματικό. Με την ψυχή τα ανεβαίνεις όχι με τα πόδια. Πιάνω το τραυματισμένο αριστερό πόδι αυτή τη στιγμή και σφίγγοντας τη γάμπα μου είναι σαν ζελές. Εντελώς αδύναμο συγκριτικά με πριν που ήταν πέτρα. Και όμως αυτό το πόδι όντας αγύμναστο περπάτησε τόσες ώρες υπό αυτές τις συνθήκες και έφαγε κράμπες όμως συνέχισε και στο τέλος έτρεχε κιόλας για να προλάβει το καράβι. Το παιχνίδι είναι καθαρά πνευματικό. Διδάσκει ότι έχουμε καλά κρυμμένες δυνάμεις μέσα μας που απλά χρειάζονται ξεκλείδωμα και φυσικά δεν πρέπει να τα παρατάμε ποτέ.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τα km. Όχι δεν πήγα πουθενά πάνω απο 160 απλώς ουσιαστικά δεν κάνω στάσεις. Μόνο στα βενζινάδικα ξεπιάνομαι ελάχιστα και συνεχίζω. Παραδέχομαι όμως ότι ο χειμερινός εξοπλισμός και το κρύο βοηθάνε περισσότερο την κάλυψη χιλιομέτρων. Δηλαδή το καλοκαίρι η συνεχής επαφή κώλου-σέλας δημιουργεί δυσφορία και σηκώνομαι αρκετές φορές κατά την οδήγηση (εντουράδικα). Τώρα δε σηκώθηκα σχεδόν καθόλου να φανταστείς.
Αυτό στη φωτογραφία δεν είναι Tank bag αλλά μια συνηθισμένη τσάντα πλάτης την οποία χρειαζόμουν στο βουνό και στην οποία προσάρμοσα 2 βεντούζες απο είδη μπάνιου. Είναι η καλύτερη λύση γιατί το NC λόγω του κουβά έχει πλαστικό ψευδοτεπόζιτο οπότε μαγνητικό δε μπαίνει εκεί. Σε κάθε μοτοσυκλέτα όμως μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η πατέντα όταν θέλουμε να πάρουμε μια συγκεκριμένη τσάντα μαζί μας. Όλα τα ταξίδια μου στο εξωτερικό τα έχω κάνει με κανονικό Tank bag στο οποίο έχω προσαρμόσει 5-6 βεντούζες.
Οι δυσκολίες συχνά προετοιμάζουν ένα συνηθισμένο άτομο για ένα ξεχωριστό πεπρωμένο. https://www.youtube.com/watch?v=kZmuVMXEZdE
Σε ευχαριστούμε !
when life gets complicated... i ride.