Μην ανησυχείς καθόλου αν φανεί σαν διαμάχη η κουβέντα. Ο μόνος λόγος αν συμβεί αυτό είναι ότι δεν έχουμε βγει μια βόλτα όλοι μαζί.
Θα ήταν σχεδόν αδύνατο να συμβεί, νομίζω και εύχομαι ότι το αντιλαμβανόμαστε όλοι
Έχω απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις σου στο προηγούμενο μήνυμα μου.
Έχετε κάποια άλλη πρόταση μήπως;
Βεβαίως, τα event συμμετοχής μοτοσυκλετιστών σε πλακατζίδικους αγώνες, παιχνίδια γνώσεων, εισαγωγής και γνωριμίας με την μοτοσυκλέτα για παιδιά, συναυλίες, έκθεση κλασικών, διαδρομές, test ride κ.λπ.
Εvent που έχουν γίνει, έδειξαν πόσο πετυχημένα ήταν και πόσο καλά πέρασε ο κόσμος.
Να μην γίνεται καλύτερα καμία έκθεση γιατί δεν παράγουμε μοτοσυκλέτες και εξοπλισμό;
Αν όντως είναι τόσο ασύμφορο για την διοργάνωση ώστε να είναι απαραίτητη η είσοδος των ενδιαφερόμενων, προφανώς!
Τι νόημα έχει; Οι εισαγωγείς το έχουν καταλάβει πολλά χρόνια τώρα, δεν αποδίδει και είναι
πολύ φυσιολογικό για μια έκθεση που στοχεύει τον τελικό χρήστη με προϊόντα πολλών χιλιάδων ευρώ.
Δεν γίνονται συμφωνίες, δεν υπάρχουν προσφορές που δεν βρίσκεις αλλού, δεν υπάρχει αδρεναλίνη, τα μέρη φιλοξενίας
δεν έχουν καμία ομορφιά, δεν υπάρχει η ελευθερία κινήσεων που έχει ενα ολοήμερο event σε ένα κτήμα..
Καμία διάδραση! Διάδρομοι ντυμένοι με πλαστικό, ουρές λες και είμαστε σε ΚΨΜ, στήσιμο βιτρίνας των εκθετών χωρίς να μπορεί
ούτε μπροστά να πάρει κάποιο μοντέλο μη τυχόν και χαρακτηριστεί μεταχειρισμένο και χάσουμε στην πώληση..
Ουτε κάν διάθεση δηλαδή για προσφορά. Όλοι ζημιωμένοι να καταλήγουν να βγάζουν το χειρότερο εαυτό τους γιατί "δεν πήγε".
Να τα βλέπουμε όλα στον τύπο και στο γιουτιουμπ και μια χαρά;
Ναι, δεν ξέρω πόσο πιο ξεκάθαρα και πόσο πιο δομημένα να το γράψω ενώ δικαιολογώ το πραγματικό συμφέρον όλων!
Ο τύπος προσφέρει παιδεία, όνειρα, αξίες, λειτουργεί για δεκαετίες το κάθε τεύχος επηρεάζοντας όπως την πρώτη φορά.
Είναι αδύνατον να αγγίξει όσα προσφέρει ενα περιοδικό, μια έκθεση προϊόντων.
Το δίκτυο με τις παρουσιάσεις μοντέλων είναι απείρως ειλικρινέστερο και ρεαλιστικότερο. Δεν υπάρχει το κόστος και κατ'επέκταση το
άγχος της απόσβεσής του που καταλήγει σε περίεργες συμπεριφορές, ακόμα πιο περίεργες και ρυχές συζητήσεις.
Χαζεύεις το σβηστό και καρφωμένο στην θέση του μοντέλο, ρωτάς μια λεπτομέρεια και αντιμετωπίζεσαι σαν πράκτορας
του προηγούμενου - απέναντι εκθέτη. Τι νόημα έχει αυτή η απίστευτη χασούρα για όλους;
Στην τελική δεν είναι υποχρεωτικό να πάει όποιος δε θέλει.
Σίγουρα, αυτό όμως δεν μειώνει το κόστος της ενέργειας του εκθέτη.
Εφόσον αναγνωρίζεις το έξοδο που κάνουν, δεν είναι λογικό να σκεφτείς απο που θα βγεί;
Δεν είναι κάτι που θα πληρώσει ο εκθέτης;
Αν αντί να δώσει 15000ε για μια διήμερη βιτρίνα χωρίς νόημα, διαθέσει τρείς - τέσσερεις μοτοσυκλέτες δωρεάν μέσα στο χρόνο
με όποια κριτήρια θέλει να ορίσει, εκμεταλλευόμενος την ιστορία και τον χαρακτήρα που έχει διαμορφώσει ήδη το εργοστάσιο, με τον τύπο και δίκτυο να τον εξυμνούν
δεν θα είναι κάτι που θα επηρεάσει όλους μας θετικά; Δεν θα κρατήσει το βλέμμα μας πάνω του όλο το χρόνο;
Αν υποθέσουμε ότι μια έκθεση προσδίδει κύρος (που δεν συμβαίνει όπως έχει αποδειχθεί), μια κίνηση σαν αυτή που περιγράφω
που προσφέρει ελπίδα σε χιλιάδες ενδιάμεσα σε τέσσερεις γιορτές το χρόνο, τέσσερις γιορτές ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΠΑΛΛΟ στα media, χωρίς άλλους εκθέτες να αποσπούν προσοχή
και τέσσερεις μοτοσυκλετιστές στον έβδομο ουρανό, τι προσφέρουν;
Άπειρα σενάρια εκμετάλλευσης των χρημάτων που χρειάζονται για μια έκθεση μπορούν να γίνουν ανάλογα με τα χαρακτηριστικά
του κάθε εργοστασίου, του κάθε μοντέλου κ.λπ.