Μέσα σε διάστημα 1,5 μήνα βρέθηκα για 3η φορά στην αγαπημένη μου Εύβοια. Κύριος υπέυθυνος ο άστατος καιρός. Καθόλου δε με χάλασε φυσικά γιατί σε αυτό το νησί έχω πάντα ανοιχτά μέτωπα. Η Εύβοια είναι ένας τόπος για τον οποίο θα μπορούσα να γράψω ένα βιβλίο 1000ων σελίδων. Τα φυσικά και ιστορικά αξιοθέατα που διαθέτει είναι πραγματικά αμέτρητα. Ένα από αυτά, έφτασα σχεδόν 39 χρονών για να το δω την Κυριακή που μας πέρασε. Ήταν σίγουρα μέσα στα καλύτερα που έχω δει γενικώς και το γνωρίζουν πραγματικά λίγοι.
Μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής τα δελτία καιρού έδιναν παντού βροχές οπότε το λογικό ήταν να είναι τα πάντα βρεγμένα. Έτσι πήρα την απόφαση να μην κατέβω οδικώς μέχρι τη Νότια Εύβοια, κάτι που γενικά συνηθίζω γιατί μου αρέσει η διαδρομή αν και είναι ζόρικη. Στις 9 το πρωϊ βρισκόμουν στη Ραφήνα για να πάρω το καραβάκι για Μαρμάρι. Ο καιρός έδειχνε σχετικά καλός απέναντι.
Έφτασα στο Μαρμάρι και τράβηξα προς την Κάρυστο και τις νότιες υπώρειες της Όχης. Από εκεί συνέχισα μέχρι τη γέφυρα των Ερωτευμένων στον Πλατανιστό που δεν ήξερα καν ότι λέγεται έτσι. Ποιος πυρφόρος έκατσε και έδωσε τέτοια ονομασία σε ένα όμορφο φυσικό τοπίο?
Στο σημείο αυτό υπάρχει ένας πανέμορφος καταρράκτης.
Λίγο μετά μπήκα αριστερά σε κάθετο δρόμο και τον πήγα μέχρι τέρμα στις πηγές Επανωχωρίου που δεν είχε τύχει να πάω ποτέ. Εξεπλάγην από το φυσικό τοπίο και απορούσα πως συνεχώς το προσπερνούσα.