Βλέπω και ένα μεγάλο κροκοδειλάκι, ωσάν νεφέλωμα, που πάει να το φάει.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Καλημέρα σε όλους, στο πρόσφατο ταξίδι μας είχα την τύχη να δοκιμάσω τη Nikon Z6 με τον Nikon NIKKOR Z 24-70mm f/4 S του φίλου Αλέξη, του ανθρώπου που ουσιαστικά μου σύστησε τη φωτογραφία στο πρώτο μας ταξίδι πολλά χρόνια πριν!
Είναι μία entry level mirrorless, full frame μηχανή με αισθητήρα 24ΜΡ, ίδιου μεγέθους δηλαδή με αυτόν της δικής μου entry level D3300, αλλά εννοείται πιο εξελιγμένου, οπότε η σύγκριση μεταξύ των δύο ήταν κάπως πιο άμεση.
Στο δια ταύτα, αν έχετε έστω και επιφανειακή σχέση με τη φωτογραφία σίγουρα έχετε ακούσει για τη «διαμάχη» μεταξύ full frame και cropped αισθητήρων. Λοιπόν, κατά την ταπεινή μου γνώμη η full frame επιλογή είναι ανώτερη και καλύτερη σε κάθε σχεδόν τομέα!
Λόγω χαώδους διαφοράς τιμής (600 vs 3000 ευρώ) η αίσθηση ποιότητας παντού είναι σαν μπαίνεις από Τραμπάντ σε Μερσεντές, από τον τρόπο που γυρίζουν οι δακτύλιοι του φακού (ηδονή) μέχρι την αίσθηση βράχου του σώματος, που κάνουν τη δική μου να μοιάζει με παιδικό πλαστικό παιχνίδι. Το ξεπερνάμε (δύσκολα ) αυτό και πάμε παρακάτω…
Ο τρόπος που αποδίδει το βάθος πεδίου η full frame προοπτική είναι ασύγκριτα ρεαλιστικός και μετά από λίγο νιώθεις ότι με την Aps-c κάμερα φωτογραφίζεις μέσα από έναν σωλήνα...
Ειδικά στα τοπία και στο zooming η διαφορά είναι συγκλονιστική!
Το μποκέ και ο διαχωρισμός θέματος είναι σε άλλο επίπεδο, με το ρεαλιστικό βάθος πεδίου να δίνει τέλεια περιγράμματα ακόμα και με σχετικά κλειστό διάφραγμα (jpeg εντελώς απείραχτη, f4):
Το σκόπευτρο είναι ψηφιακό, οθόνη δηλαδή, και τα σημεία εστίασης καλύπτουν όλη σχεδόν την επιφάνειά του κάνοντας το recomposing αχρείαστο, και η εικόνα που προβάλλεται είναι η φωτογραφία που ΘΑ βγει με τις ρυθμίσεις που κάνουμε επί τόπου και όχι αυτό που «βλέπει» ο φακός!
Γλιτώνεις κακές λήψεις και είναι απολαυστικό στη χρήση. Επίσης προβάλλει το preview της λήψης που μόλις πήραμε μέσα στο σκόπευτρο για να μην κοιτάμε διαρκώς την πίσω οθόνη που είναι articulated για μυστήριες γωνίες.
Η ποιότητα απόδοσης των χρωμάτων, των υφών και του φωτός είναι σε άλλο πλανήτη, ειδικά στον ουρανό πχ, όπου η ποιότητα εικόνας είναι σχεδόν ίδια σε 100% μεγέθυνση, παρά το ίδιο μέγεθος αισθητήρα, και ειδικά το κοντράστ σχεδόν πάντα τέλειο
Έτσι και οι όποιες αλλαγές γίνονται στο ποστ είναι πολύ μικρές ή και εντελώς αχρείαστες. Επιπλέον η διαφορά είναι τόσο μεγάλη που ακόμα και υπέρ-κροπαρισμένες φωτό μπορεί να είναι καλύτερες από κανονικές με Aps-c κάμερα...
Και πάμε στη φωτογράφηση με χαμηλό φως, όπου ουσιαστικά τελειώνει και κάθε απόπειρα σύγκρισης! Και πάλι η φωτογραφία είναι jpeg και εντελώς απείραχτη με f4 και έχει τραβηχτεί νύχτα, όχι σούρουπο, ούτε απόβραδο, χωρίς φλας και με iso2500
Σε ανάλογη απόπειρα με τη δική μου κάμερα απλώς δεν θα είχα φωτογραφία
Προφανώς πέρα από άψογες νυχτερινές φωτό με ποιότητα μακράς έκθεσης, αυτό δίνει και εξαιρετική διαχείριση σε περιπτώσεις με έντονο, οπίσθιο ή ανομοιογενή φωτισμό:
Το μόνο που μου έλειψε ήταν ο χαρακτηριστικός θόρυβος του κλείστρου όταν πατάμε το κουμπί, αλλά πιθανόν και αυτό να είναι θέμα ρύθμισης, και η πιο ελαφριά αίσθηση της δικής μου κάμερας, χωρίς το βάρος του συγκεκριμένου συνδυασμού να είναι προβληματικό ή απαγορευτικό για ταξιδιωτική χρήση.
Προφανώς και ο δικός μου συνδυασμός μάς χάρισε πολλές υπέροχες φωτό και θα συνεχίσω να τον χρησιμοποιώ με χαρά, αλλά η διαφορά ποιότητας πρέπει να τονιστεί για να ξεφύγουμε από τα γνωστά ότι όλες οι κάμερες είναι ίδιες, ότι οι πιο ακριβές είναι πεταμένα λεφτά κλπ...
Πέρα από τον αρχικό εντυπωσιασμό μου, αυτό που μετράει και μου έμεινε είναι ότι η full frame αρχιτεκτονική είναι πιο ρεαλιστική και βοηθάει στο να γίνει κανείς καλύτερος φωτογράφος, οπότε αν θέλετε και μπορείτε μη διστάσετε στιγμή
Θέλω να σχολιάσω κάποια πράγματα για το post σου Παντελή.
Χωρίς να είμαι τόσο σίγουρος βέβαια...
Πρώτον, δεν μπορείς να συγκρίνεις τα 2 σώματα, χωρίς να φοράνε τον ίιδο φακό. Ο NIKKOR Z 24-70mm f/4 S πρέπει να έχει απο μόνος του ένα χιλιαρικο...
Ο φακός είναι πάρα πάρα πολύ σημαντικός στη φωτογραφία. Ίσως σημαντικότερος απο το σώμα.
2ον, μου φαίνεται λογικό ένας 35άρης αισθητηρας 24Μp, να αποδίδει καλύτερα απο έναν APS-C ιδίων Mp.
Ουσιαστικά, άν πάρεις μία φωτογραφία βγαλμένη απο FF και την κόψεις κατα 1,5 (στη περίπτωση της Νικκον), θα έχεις το ίδιο κάδρο με το αν είχες βγάλει με APS-C, χρησιμοποιώντας τον ίδιο φακό. Όμως, τα Mp δεν θα είναι πια 24.
Η σύγκριση λοιπόν θα έπρεπε να είναι μίας FF 36Μp με μία APS-C 24Mp.
Επίσης, για να πάρεις το ίδιο κάδρο, με μία APS-C και τον ίδιο φακό, πρέπει να πάς πιο πίσω, που αλλάζει το βάθος πεδίου. Για αυτό και το μποκέ στην ΦΦ είναι καλύτερο.
Έχω λοιπόν την εντύπωση, οτι για αυτό το λόγο, οι FF αποδίδουν (πολύ) καλύτερα σε μεγαλύτερα iso σε σχέση με τις APS-C.
Γενικά, οι APS-C έχουν πλεονέκτημα μόνο σε πολύ μακρινές φωτογραφίες, μίας και οι φακοί τους είναι πολύ μικρότεροι και ελαφρύτεροι. Όμως τα χρήματα της ανάπτυξης έχουν πέσει στις FF και πάντα θα αποδίδουν καλύτερα.
Το κόστος όμως είναι πολύ μεγάλο για κάποιον που ασχολείται ερασιτεχνικά.
Καλησπέρα Ανδρέα, έχεις απόλυτο δίκιο για τα τεχνικά, όπως ανέφερα και πριν η μάχη ήταν άδικη εξαρχής, είχα όμως τη μοναδική εμπειρία να συγκρίνω μία entry level Aps-c με μία επίσης entry level full frame κάμερα στον πραγματικό κόσμο, και δη σε συνθήκες ταξιδιού, όπου ξεχνάς τα τεχνικά στοιχεία και προδιαγραφές και απλώς φωτογραφίζεις!
Πολλές φορές και την ίδια λήψη με τις δύο κάμερες και τις διαφορετικές προοπτικές τους και έπειτα βλέπεις και συγκρίνεις άμεσα και ήρεμα τα αποτελέσματα στον υπολογιστή.
Είναι μία υπέροχη ευκαιρία που σου δίνει τη δυνατότητα να εκτιμήσεις τα πράγματα με τον παλιό καλό εμπειρικό τρόπο, οπότε αυτά που γράφω είναι περισσότερο παράθεση πάρα αντιπαράθεση στοιχείων.
Αν μπορούσα να πληρώσω μία full frame κάμερα και τρεις φακούς από 15 μέχρι 300mm θα το έκανα όχι για να λέω ότι έχω το καλύτερο και το νεότερο, αλλά γιατί πραγματικά αξίζει αν αγαπάς τη φωτογραφία
Γενί Τζαμί, το τελευταίο τέμενος που χτίστηκε στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του περασμένου αιώνα και λίγο πριν την απελευθέρωση.
Ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του, καθώς είναι ένα μίγμα ανατολίτικων, αναγεννησιακών, βυζαντινών, ισλαμικών και μπαρόκ στοιχείων με αρκετές νεοκλασσικές επιρροές και σχεδιασμένο από Ιταλό.
Η επιγραφή μαρτυρά τη μετέπειτα μετατροπή του σε μουσείο:
Ήθελα να στο πω από καιρό, γιατί το παρατήρησα και σε άλλες φωτογραφίες σου.
Γενικά στην αρχιτεκτονική-κτιριακή, ενίοτε και μνημειακή φωτογραφία, θέλουμε τις "κάθετες" να παραμένουν "κάθετες".
Με αυτό τον τρόπο το κτίριο δείχνει λιγότερο παραμορφωμένο, καθώς η αναίρεση του 3ου σημείου φυγής δίνει μια πιο φυσική αίσθηση, φιλικότερη στον θεατή και πολύ λιγότερο μια αίσθηση "γιγαντισμού" του κτιρίου και δέους, "υποταγής" του θεατή, εκτός και αν αυτή είναι η συνειδητή πρόθεση του καλλιτέχνη. (βλ. πολλές φωτό ουρανοξυστών κλπ κλπ).
Oldfarts never die
Ρολόγια είναι αυτά αντί για μιναρέδες;
Η δεύτερη πιο καλλιτεχνική πάντως
Δεν είναι καθόλου εύκολο να διορθώσεις μια υπευρυγώνια λήψη, πολύ περισσότερο όταν είναι και στραβή. Ωρίστε στο ίδιο διαγώνισμα ..το δικό μου 'γραπτό'.
Στην φωτογραφία είναι η κεντρική αίθουσα από το παλαιό κοινοβούλιο της Αυστραλίας (Canberra)
Τελευταία τροποποίηση από costas_versys; 11/10/2023 στις 21:29.
Όντως είναι ρολόγια, είτε λόγω εκλεκτικισμού, είτε γιατί το κτίσμα προοριζόταν για "γιαλαντζί" μουσουλμάνους - τους λεγόμενους ντονμέδες ή ντουημέδες...
Παρά τη φανταιζί αρχιτεκτονική πάντως υπήρχε και κανονικός μιναρές, που γκρεμίστηκε μετά την απελευθέρωση.
Δυστυχώς όταν πέρασα ήταν κλειστά και αναγκαστικά έβαλα την κάμερα ανάμεσα στα κάγκελα για τη γενική άποψη.
Η δεύτερη φωτό είναι από τον περίγυρο στα 20mm και δείχνει πόσο πολύτιμο είναι ένα κάποιο εύρος σε τέτοιους φακούς, σε περίπτωση που δεν μπορούμε να πλησιάσουμε το θέμα.
Τελευταία τροποποίηση από Tsber; 12/10/2023 στις 01:39.