Ποιός θα μπορούσε να διαφωνήσει? Ίσως αυτοί που δεν οδηγούν μοτοσυκλέτα. Ίσως αυτοί που οδηγούν μοτοσυκλέτα αλλά όχι για τον εαυτό τους αλλά για τους άλλους. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να αντιληφθώ ότι η μοτοσυκλέτα για μένα ήταν εξαρχής τρόπος ζωής. Ήταν πάντα το μέσον που ήθελα να μετακινούμαι, ανεξάρτητα από το πόσο γκάζι είχε ή από το πόσο όμορφη ήταν. Ανεξάρτητα από το πόσο ζέστη ή κρύο είχε. Με τα χρόνια αποδείχθηκε ότι δε χρειαζόμουν καν παρέα για να απολαύσω ένα ταξίδι. ''Ρε Μπιλ τι σκέφτεσαι τόσες ώρες μόνος πάνω στη σέλα'' με ρωτούσε ένας φίλος, απάντηση δε βρήκα να του δώσω. Πολλά και διάφορα, χαζεύω το τοπίο, ξυπνάνε αναμνήσεις από κάθετι που κοιτάω. Μπαίνω το βράδυ και βλέπω τα βίντεο που τράβηξα και παρατηρώ πως σε μερικές διαδρομές οδήγησα για πάνω από μια ώρα non stop. Αν με ρωτούσες πόση ώρα ήταν η τάδε διαδρομή θα σου πω σίγουρα ένα νούμερο που θα είναι κοντά στο μισό της πραγματικής ώρας που έκανα. Τόσο ωραία περνά η ώρα άραγε? Ο Steve είχε δίκαιο...
Αυτή τη φορά βρέθηκα στον Πάρνωνα για να δω το πιο όμορφο σπηλαιομονάστηρο που έχω δει μέχρι σήμερα. Η προσέγγιση που θα έκανα θα ήταν από τη βόρεια πλευρά μέσω της θέσης Ζυγός. Από το Άστρος ανέβηκα στον Άγιο Πέτρο.
Άγιος Πέτρος Κυνουρίας η οποία πήρε το όνομά της από τον αρχαίο οικιστή της Κύνουρο.