Μια εξόρμηση που δε θα έπρεπε να γίνει με τη γενικότερη καταπόνηση που τρώω τους τελευταίους δύο μήνες, όμως βλέποντας τον καιρό ήταν αδύνατο να αντισταθώ. Θα έσφιγγα τα δόντια και ό,τι βγει...
Βασικός στόχος της εξόρμησης ήταν η ανάβαση στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, κοντά στο Σέλο Ευρυτανίας. Ελάχιστες πληροφορίες υπήρχαν για την προσέγγισή του και η γενικότερη εξόρμηση ήταν ένα μεγάλο ερωτηματικό για το αν θα πετύχει. Πέρα από κάποιες πολύ γενικές πληροφορίες, όλα τα υπόλοιπα ήταν στον αέρα και λόγω του πολύ περιορισμένου χρόνου που είχα. Με εκκίνηση στις 10.00 το πρωί από την Αθήνα και με τη μέρα να έχει μικρύνει δραματικά (δύση ηλίου στις 17.30) σίγουρα οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος μου. Παρόλαυτά το τόλμησα και βρέθηκα κοντά στο Κρίκελλο Ευρυτανίας στις 12.30.
Ναι μεν ο βασικός στόχος ήταν η ανάβαση στο εκκλησάκι, όμως είχα μια χρωστούμενη αλλά σύντομη ανάβαση στον Πύργο της Ευρυτανίας, ένα από τα 200 βουνά της Ελλάδας που είχα ανέβει με τα πόδια σε χιονισμένο τερέν 2 χρόνια νωρίτερα. Φυσικά αυτήν την εποχή ήταν παιχνιδάκι η ανάβαση στην κορυφή των 1.626 μέτρων, καθώς υπάρχει χωματόδρομος που βγαίνει σε κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Όμως τότε με το χιόνι που είχε ρίξει ήταν πρόκληση το να φτάσει κάποιος εκεί ψηλά. Ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση ήταν το να βρεθεί εκεί κάποιος από τον Ίταμο της λίμνης Πλαστήρα, μια χειμωνιάτικη μέρα, περνώντας με χιόνια τη διαδρομή Φουρνά-Ρεντίνας για να βγει στον Τυμφρηστό. Ανατρέξτε στο σχετικό ταξιδιωτικό όσοι δεν έτυχε να το διαβάσετε!
Η θέα δεν άλλαξε φυσικά, είναι η ίδια σχεδόν 10 εκατομμύρια χρόνια, απλώς τότε ήταν όλα χιονισμένα. Δεξιά η Καλιακούδα και στο βάθος το Παναιτωλικό.
Το μακρυνάρι στο βάθος είναι τα γνωστά Κοκκάλια.
Απάντηση με παράθεση
Δημοσιεύθηκε αρχικά από giorgosb
Τρελό σκηνικό! Ωραίο χωριό οι Στάβλοι πάντως μου άρεσε πολύ!