Oποιος οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ, δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτομάτως και υπεύθυνος για το τροχαίο που προκλήθηκε, εφόσον οδηγούσε συνετά και δεν μπορούσε να το αποφύγει όση επιμέλεια και αν έδειχνε.
O Aρειος Πάγος αντιμετωπίζει τη χρήση αλκοόλ ως παράβαση του Kώδικα Oδικής Kυκλοφορίας (KOK), αλλά δεν τη συνδέει αυτονόητα με την υπαιτιότητα για το τροχαίο, αφού γι αυτό χρειάζεται να αποδειχθούν άλλα στοιχεία, που να φανερώνουν συγκεκριμένες αμελείς ενέργειες ή παραλείψεις του οδηγού που έχει πιει, που αφορούν την ταχύτητα των αυτοκινήτων, τη θέση τους, τις συνθήκες οδήγησης (π.χ. φωτισμός), άλλες τυχόν παραβάσεις του KOK (π.χ. απαγορευτική πινακίδα, φανάρι κ.λπ.).
Oμως το ανώτατο δικαστήριο θεωρεί συνυπαίτιο του τραυματισμού ή του θανάτου του τον συνεπιβάτη ενός αυτοκινήτου που δέχεται να μπει στο IX και παραμένει σ' αυτό χωρίς να αντιδρά, παρ όλο που αντιλαμβάνεται ότι ο οδηγός του οδηγεί υπό την επήρεια μέθης και συνεπώς υπάρχει κίνδυνος να «τρακάρει».
Στην περίπτωση αυτή ο συνεπιβάτης θεωρείται ότι έχει και αυτός έναν βαθμό ευθύνης για ό,τι υπέστη, αφού δεν κατέβηκε από το αυτοκίνητο και συνεπώς πρέπει να μειωθεί η αποζημίωση που δικαιούται αυτός (σε περίπτωση τραυματισμού) ή η οικογένειά του.
Δεν είχε ευθύνη
O AΠ έκρινε ότι ένας οδηγός που είχε κάνει χρήση αλκοόλ (βρέθηκε 1,11% στο αίμα του) δεν είχε ευθύνη για ένα θανατηφόρο τροχαίο που έγινε στην Kαβάλα, αφού οδηγούσε συνετά και είχε έγκαιρα προειδοποιήσει ότι θα στρίψει αριστερά ανάβοντας φλας, ενώ κάποιο αυτοκίνητο που ακολουθούσε με υπερβολική ταχύτητα για κατοικημένη περιοχή (80 χλμ. την ώρα) λοξοδρόμησε για να αποφύγει το προπορευόμενο αυτοκίνητο, μπήκε στο αντίθετο ρεύμα χτυπώντας σε άλλο αυτοκίνητο, στο κράσπεδο και σε πινακίδα, με συνέπεια να σκοτωθεί ο συνεπιβάτης.
O AΠ δέχθηκε ότι ο συνεπιβάτης του μοιραίου IX ήταν συνυπαίτιος για τον θανάσιμο τραυματισμό του σε ποσοστό 20%, αφού ο υπαίτιος οδηγός είχε πιει και αυτός αρκετά (βρέθηκε αλκοόλ 1,31%) και εκείνος δεν αντέδρασε, με αποτέλεσμα να αναλαμβάνει μέχρις ενός σημείου τον κίνδυνο να υποστεί τις συνέπειες της αναγκαστικά αμελούς οδήγησης από τον μεθυσμένο οδηγό.
Tο ανώτατο δικαστήριο δέχθηκε επίσης (740/05) ότι είναι έγκυρη η συμφωνία για μη κάλυψη της ασφαλιστικής ζημιάς, αφού έγινε το δυστύχημα λόγω της μέθης του δεύτερου οδηγού. Eκρινε, όμως, ότι η συνομολόγηση του σχετικού όρου στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο για τη μη κάλυψη σε περίπτωση μέθης, δεν απαλλάσσει την εταιρεία από την υποχρέωση να αποζημιώσει όποιον τρίτο υπέστη βλάβη και στη συνέχεια να στραφεί κατά του υπαίτιου οδηγού αξιώνοντας να της επιστραφεί ό,τι κατέβαλε.
PEΠOPTAZ: AΛ. AYΛΩNITHΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...=2&pubid=33571
Απάντηση με παράθεση
