Γινάτι...
Συνήθως και τα στραβά και τα αστεία σε ένα ταξίδι με μοτοσικλέτα συμβαίνουν εκεί που τα περιμένεις ελάχιστα ή καθόλου, όπως πέρυσι λοιπόν στην Αυστρία, κάπου ψηλά στις χιονισμένες Άλπεις.
Η εμπειρία μου από την περιοχή του Κάουνερταλ γενικότερα ήταν εξαιρετική σε κάθε επίπεδο και η προσοχή που δείχνουν στην ανάδειξη και την διαχείριση του τοπικού παγετωνικού περάσματος μεγάλη, μάλιστα επέμεναν κάθε φορά που ρωτούσα ότι ο δρόμος παραμένει ανοιχτός μέχρι την κορυφή ακόμα και τον χειμώνα!
Ανηφορίζοντας λοιπόν για πρώτη φορά προς τα ψηλά, διαπίστωσα ότι υπήρχαν δύο check points, ένα στο μέσον και ένα λίγο πριν την κορυφή, μέσω των οποίων ρυθμίζουν την κίνηση και καθαρίζουν όποτε χρειαστεί τον δρόμο για την καλύτερη δυνατή εμπειρία ανάβασης
Φτάνοντας στο πρώτο σημείο με σταματά ευγενικά ένας σεκιουριτάς με στολή, γιλέκο χαιβιζ και όλα τα σχετικά…
Καλωσορίσατε, παρακαλώ περιμένετε πέντε λεπτά μου λέει στα γερμανικά, φάιβ μίνιτς; του λέω, γες σορι φορ δε ντιλέι μου ξαναλέει στα αγγλικά – νο πρόμπλεμ εγώ.
Στο ενδιάμεσο σταματά πίσω μου μία ομάδα Ολλανδών…
…ξεκαβαλάω και πιάνουμε την κουβέντα, βγάζουμε φωτογραφίες και μετά ξανάρχεται ο φύλαξ με τα χέρια γεμάτα δώρα, πορτοκαλάδες και σοκολάτες για το σόρι φορ δε ντιλέι
Όπως έρχεται για δεύτερη φορά λοιπόν, δίνει γλυκά σε όλους αλλά εμένα αντί για γλυκό μού λέει νο φότο!
Τον πλευρίζω λοιπόν κι εγώ και του λέω
εμένα δεν έχει παγωτό κεράσει; στα αγγλικά, και ξαφνικά ξεχνάει τα αγγλικά που μιλούσαμε προηγουμένως και μιλάει μόνο γερμανικά, επαναλαμβάνοντας το νο φότο στο ενδιάμεσο, ενώ οι Ολλανδοί φωτογραφίζουν κανονικά!
Έτσι είσαι ΡΕ σκέφτομαι, σηκώνω την κάμερα, ΣΜΑΙΛ του κάνω και βγάζω το παρακάτω πορτραίτο
Θορυβημένος αυτός συνεχίζει τα νο φότο,
ρε έτσι είσαι του λέω, πάω στο αυτοκίνητό του και το φωτογραφίζω μαζί με την πινακίδα και την επωνυμία της εταιρείας και νάμπερ του πολιτσάι,
γιου μπάι μπάι του κάνω
Κάπου εκεί μαζεύτηκε λοιπόν, και γυρίζοντας στη μοτοσικλέτα ρώτησα με αυθεντική απορία τους Ολλανδούς - τι έγινε ρε παιδιά και κόλλησε μόνο με εμένα ο βλάκας;!
Και τότε ο τύπος με το GS μού είπε γελώντας, μάλλον φταίει η πινακίδα σου!
Η αλήθεια είναι ότι εγώ είμαι κάπως αγαθός και ο φίλος μας δεν έμοιαζε ακριβώς με ξάδελφο της πριγκίπισσας Σίσσυς, αλλά πού να πάει κι εμένα το μυαλό μου ότι ήτανε Τούρκος και μόλις είδε το GR στην πινακίδα άρχισε τα γινάτια και τα καραγκιοζιλίκια
Για να βεβαιωθώ απολύτως, στο επόμενο check point σταμάτησα επίτηδες και έβγαζα φωτογραφίες δίπλα στον άλλο φύλακα, μόνο σέλφι που δε βγάλαμε, και όλα ήταν καλά όπως και παντού μετά.
Να είστε πάντα προετοιμασμένοι λοιπόν γιατί είναι πραγματικά απίστευτο το πού μπορεί να συναντήσει κανείς το αλατοπίπερο ενός ταξιδιού, μυστήρια σκηνικά και στιγμές ακόμα και στους…παγετώνες, που κάνουν την εμπειρία ακόμα καλύτερη και αξέχαστη
, και κάπως έτσι βρεθήκαμε με μία ωραία φωτογραφία για να θυμόμαστε και μία ωραία ιστορία για να μοιραζόμαστε
Απάντηση με παράθεση
). 
και πηγαίνω μέσα στον ψόφο να φέρω κανένα εργαλείο – ευτυχώς ένα παλικάρι σε ένα βενζινάδικο μού δάνεισε ολόκληρο σετ χωρίς να με γνωρίζει καν.
Δημοσιεύθηκε αρχικά από Tsber
