Θα είμαι ειλικρινής, οπότε το πιθανότερο όχι ευχάριστος.
Όταν είδα το ποστ σου πριν προλάβει να απαντήσει κανείς, μου άφησε μια αίσθηση "παπάντζας".
Μου φάνηκε ότι μπήκες εδώ να βολιδοσκοπήσεις διαθέσεις, να δεις τιμές και ίσως να βρεις και πιθανό αγοραστή.
Βρέθηκαν διάφοροι, γαλαντόμοι, "χουβαρντάδες", που ο καθένας πρότεινε την δικιά του τιμή, φυσικά με "ξένο" αντικείμενο και με "ξένο" πορτοφόλι.
Κανείς ως συνήθως, δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη, αλλά αρκέστηκαν όλοι σε φιλοφρονήσεις και αν και αν και αν...
Δεν σχολιάζω καν τις "μαρκετίστικες" γελοιότητες που γραφτήκαν.
Αρχικά έχω κάποιες απορίες:
- Το μηχανάκι που φυλάσσονταν σε εσωτερικό χώρο γιατί χρειάστηκε βαφή σε σκελετό και ντεπόζιτο;
- Βάφτηκε με τους κωδικούς της Honda και από ποιόν;
- Έχω την εντύπωση ότι το κόκκινο έβγαινε με νίκελ φτερό μπρος-πίσω και όχι με μπέζ.
Κάνω λάθος;
- Τα πλαϊνα καπάκια φαίνονται ότι έχουν επεξεργασία, είναι γυαλιστερά ενώ στο μαμά νομίζω όχι, κάνω λάθος;
Φαίνεται σαν να έχει περάσει βούρτσα.
-Στα νίκελ φαίνεται αρχή "ψώρας" ή ξεγελάει η φωτο;
- Πολυ θα ήθελα να δω μια αυθεντική φωτό από την εποχή της αγοράς του ή έστω από τα παλιά.
Στα της "αγοράς" τώρα.
Όταν βγαίνει κάτι για πώληση, πρώτοι τηλέφωνο παίρνουν οι επαγγελματίες, τα λεγόμενα και "κοράκια", που θέλουν να αγοράσουν φθηνά για να μεγιστοποίησουν το κέρδος τους.
Είτε μιλάμε για τρακαρισμένο για ανταλλακτικά, είτε για "συλλεκτικό κομμάτι".
Θες να πουλήσεις, κάτι "εξειδικευμένο", που καταλήξατε με κάποιο τρόπο ότι απευθύνεται αποκλειστικά σε "συλλέκτες".
Μικρό κοινό έτσι κι αλλιώς, στην Ελλάδα ακόμα μικρότερο.
Όσο ανεβαίνει η τιμή του αντικειμένου, μικραίνει, πολλές φορές ούτε καν αναλογικά και το αγοραστικό κοινό.
Βάζεις μια τιμή με την οποία είσαι εσύ ικανοποιημένος, ΣΗΜΕΡΑ.
Αξιολόγησε πόσο αξίζουν οι αναμνήσεις και τα συναισθήματα σου, βρες το price tag σου και όταν φύγει έφυγε και θα ξέρεις ότι δεν θα έρθει κανένας στον ύπνο σου να σου λέει "τι μαλακία πήγες και έκανες".
Άσε τι θα βγάλει ο αγοραστής, αν θα το πουλήσει πιο ακριβό, αν θα το δώσει στο γιο του να το σπάσει, αν ήταν το πρώτο του μηχανάκι ή αν με αυτό φίλησε την πιο όμορφή κοπελιά της γειτονίας στα 13.
Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία, ούτε για εσένα ούτε για εκείνον.
Το πούλησες, το αγόρασε, έφυγε για ΠΑΝΤΑ.
Αν το μετανιώσεις, ας πρόσεχες, ας το σκεφτόσουν καλύτερα.
Άραγε πόσο κοστολογούνται, τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις, "δήθεν" και "αληθινές;

Υποθέτω διαφορετικά για τον καθένα.
Για να είμαι και στο κλίμα το φόρουμ, και πιο large απ' ούλους, βάλτο 30.000€ και όποιος το θέλει πολύ ας το πάρει.
