Χάνι Ρέρεση, Ευπάλιο 330 56 - Σάββατο 04/01/2025

[parkaris]

Χάρης ο border colliης χαχα

[mikes]

@Μιχαλακη. Θα το φας το κεφάλι σου με τον ποιητικό οίστρο που έχεις

κι εγω σ'αγαπαω βασιλη μου...

[harris_x]

Χάρης ο border colliης χαχα

[motojojo]

Ένα έχω να πω...
Εχετε δωσει ενα σκασμο λεφτα για μπλιμπλικια να μιλατε δηθεν με τις γυναικες σας αλλα που να τα συνδεσετε να συνεννοειστε εσεις τουλαχιστον.....μετά σας φταίει το κοπάδι που σκορπάει! Τσοπαναρεοι και στην τεχνολογια...

Την επόμενη φορά να κάνουμε όλοι ένα skype call να μιλάμε, τουλάχιστον όταν ο Χάρης πχ θα παραγγέλνει τα σουβλάκια στη Λειβαδειά θα ξέρει ότι μόλις πέρασα Θήβα και είμαι καθοδόν.

[granazi]

Γίνονται τέτοια σε βόλτα του moto.gr?
τι λε βρε παιδι'μ
για πε για πε

[o_gavros]

άστα Γαβρίλη σοκ & Μπεος!

[granazi]

άστα Γαβρίλη σοκ & Μπεος!

Aπεράσανε και απο Βόλο τα χαμένα
λογικό, με 300+ σημεία τσαλεντζ σε 2-3 Κυριακές τα μαζέψανε
(Γιάννη χρόνια πολλά)

[kordix]

Μπράβο ρε παιδιά με το καλό στην επόμενη Σας έκανε και καλό καιρό... Αλλά πώς μπορείτε και οδηγείτε μετά τη μάσα?

Εν τω μεταξύ εχω ξεχάσει τι χρώμα έχει η άσφαλτος

[taxydromos]

Μπράβο παίδες! Άντε κ στην επόμενη!!
(Χάρηκα που διάβασα μία κλασική βόλτα του μοτό από τα παλιά....κρατάμε το πνεύμα υψηλό)

[harris_x]

[...]

Συνεχίζεται...

Στην Ιτέα βάλαμε βενζίνη, και μιας και ο χρόνος για κάποιο περίεργο λόγο το επέτρεπε, είπαμε να κάνουμε μια στάση στο Γαλαξίδι για ένα καφεδάκι.

H διαδρομή για το Γαλαξίδι ήταν καλύτερη από το αναμενόμενο, έχοντας να την κάνω πολλά χρόνια με μηχανάκι, με ενθουσίασε (εντός λογικών πλαισίων φυσικά καθώς δεν έπρεπε να χάσω τους υπόλοιπους).





Εκεί κάτσαμε για καφεδάκι και κάποιοι τύποι ονόματα δε λέμε υπολήψεις δε θίγουμε υπέπεσαν στη μέγιστη ύβρη!!

Παρήγγειλαν club sandwich!!
Άκουσον άκουσον!!
1,5 ώρα προτού φτάσουμε στο Χάνι Ρέρεση, παρήγγειλαν club sandwich…

Τέλος πάντων, ήπιαμε το καφεδάκι μας, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και φύγαμε με τρόμο μη μας έβρει η νέμεσις…









Η διαδρομή προς τη Ναύπακτο ήταν απολαυστική!
Ήσυχοι πλέον για τους υπόλοιπους (μια ευθεία ήταν, και να ήθελαν δε θα μπορούσαν να χαθούν ξανά ) κινηθήκαμε δυο-δυο ή και παραπάνω, με το ρυθμό που θέλαμε, και όταν ο teos, o Volpad και εγώ φτάσαμε στην έξοδο για Ευπάλιο, περιμέναμε και τους υπόλοιπους.



Από εκεί και πάνω ήμασταν όλοι μαζί και κινηθήκαμε με εξαιρετικά χαλαρό ρυθμό καθώς η υγρασία ήταν έντονη και ο δρόμος σε όχι πολύ καλή κατάσταση.

Φτάσαμε ακριβώς στην ώρα μας και καθίσαμε για φαγητό (sic).

Συνεχίζεται...

[harris_x]

[harris_x]

[harris_x]

[...]

Συνεχίζεται...

Στο Χάνι Ρέρεση μας περίμενε και ο Γιώργος (taisteal) ο οποίος, ακούσατε, ακούσατε, ήρθε με ΚΟΥΤΙ!!!!

Ναι, ναι, σωστά διαβάσατε, ήρθε με αυτοκίνητο!

Αφού μας εξέθεσε τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτό του το ατόπημα, συσκεφθήκαμε, βρήκαμε ορθή την απόφασή του και εν τέλει του επιτρέψαμε να καθίσει μαζί με αυτή τη σκληροτράχηλη ομάδα μοτοσικλετιστών (καλά το ‘χεσα αλλά δε πειράζ’ ), με εμάς

Αφού ξεκοιλιασθήκαμε στο φαγητό και ήπιαμε και τον καθιερωμένο ελληνικό καφέ της κυρα-Νίτσας δεχόμενοι τη χλεύη του taisteal και του γαύρου για τις ενδοεπικοινωνίες που είχαμε στα κράνη μας, αποφασίσαμε να σύρουμε τα κορμιά μας προς τα μοτοσακά και να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής.

Ο taisteal προσφέρθηκε να μπει leader του γκρουπ και οι ντροπές του μοτοσυκλετισμού, ναι για εμάς μιλάω ξανά, το δεχθήκαμε προφασιζόμενοι ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος που ενδεχομένως κληθούμε να αντιμετωπίσουμε από τα αγριογούρουνα, που κάποια ξαδέρφια τους χωνεύονταν ήδη στα στομάχια μας, αλλά και τα κοπάδια λύκων που παραμόνευαν στα βουνά. Παπάρια… απλά είμαστε κότες

Μπήκε λοιπόν ο Γιώργος μπροστά και πίσω του όλοι μας.
Ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε…

Ξεκινάμε λοιπόν να πηγαίνουμε προς Ναύπακτο και κάποια στιγμή σκέφτομαι, “δεν κάνω μια καταμέτρηση μήπως μου ξέφυγε κανείς…”, κάνω νόημα στους πίσω να πάνε εμπρός μου, προσπερνάω μετά έναν έναν, και τελικά ναι! Έλειπε ο Γιάννης (o gavros).
Κάνοντας χρήση του του προϊόντος της χλεύης, της ενδοεπικοινωνίας δηλαδή, καλώ στο τηλέφωνο τον Γιώργο και του ζητώ να σταματήσει όπου μπορεί γιατί δεν είναι μαζί μας ο Τσώνης.
Σταματάμε λοιπόν στην άκρη και μιλάω με τον Γιάννη ο οποίος είχε καθυστερήσει λόγω κάποιων αυτοκινήτων που συνάντησε.
Όπως θυμήθηκα αργότερα, όταν ξεκίνησα από το χάνι, ήταν ακόμα χωρίς μπουφάν, οπότε καθυστέρησε. Είχε και την κινησούλα του… Δε χρειάζονταν κάτι παραπάνω για να τον περιμένουμε κανα δεκάλεπτο

H συνέχεια ήταν χαλαρή και όμορφη, με εμένα να χτυπιέμαι που είχα αφαιρέσει την κάμερα από το μηχανάκι και δεν μπορούσα να αποτυπώσω το όμορφο και φωτεινό κομβόι.

Φτάσαμε στη Ναύπακτο, κάποιοι έμειναν εκεί, άλλοι πήγαν Πάτρα, ο Γιώργος συνέχισε για Λαμία και οι υπόλοιποι για πίσω με cruise control στην εθνική οδό.

Και στην επόμενη παλικάρια

[DoctoR_k6]

Πολυ ωραια βολτα. Τα ειχε ολα...
Αυτο το να φας/σκιστεις και μετα να ανεβεις πανω στη σελα και να σκυψεις να πιασεις το τιμονι...ειναι δραματικο.
Λοιπον να ξανακανονιστει κατι για εμας που λειπαμε και δεν ειχαμε γυρισει...

[harris_x]

Πολυ ωραια βολτα. Τα ειχε ολα...
Αυτο το να φας/σκιστεις και μετα να ανεβεις πανω στη σελα και να σκυψεις να πιασεις το τιμονι...ειναι δραματικο.
Λοιπον να ξανακανονιστει κατι για εμας που λειπαμε και δεν ειχαμε γυρισει...

Ισχύει αλλά δεν είχαμε κάνα κλιπονατο στην παρέα

Στα γυμνά είναι κάπως πιο εύκολα τα πράγματα.