"Ποια μηχανή μου προτείνετε να πάρω;"

[STF]

Να πω την αλήθεια μετανιώνω για τον τίτλο του θέματος. Απλά ένα "τέτοιο" θέμα υπήρξε η αφορμή για σκέψεις κι έτσι πιάστηκα από αυτό.
Το πρόβλημα δεν ήταν για μένα οι ερωτήσεις αλλά ο επαναλαμβανόμενος ορθολογισμός στις διατυπώσεις. Διάβαζα συνέχεια κείμενα που ακόμη και το "όνειρο" είχε ένα περιτύλιγμα λογικής. Είναι αποτέλεσμα της εποχής και των συνθηκών και θα ήταν κάπως αντιφατικό ένας μεσήλικας σαν κι εμένα να παροτρύνει για απερίσκεπτες αγορές με τόσο ακριβό το χρήμα για την μέση οικογένεια. Στον αντίποδα, λογική και μοτοσυκλέτα για το 99% του πληθυσμού είναι έννοιες ασύμβατες. Επιχειρήματα και αντεπιχειρηματα... γιογιό.

Χάρη, δεν είμαι από αυτούς που θα κοροϊδέψουν γιατί ακριβώς δεν πρέπει. Το αντίθετο μάλιστα. Θα πω όμως πως κάμποσες φορές έχουμε δει τους "αιτούντες" να έρχονται να παίρνουν έτοιμη τη μασημένη τροφή και να εξαφανίζονται. Δεν πειράζει όμως γιατί κάτι έγραψε ο έτερος Χάρης και αυτό είναι το νόημα, πως ακόμη και μετά από ένα τέτοιο νήμα μπορούν να δημιουργηθούν νέες φιλίες (αυτός μάλιστα μας κατσικώθηκε για τα καλά). Εκ των πραγμάτων όμως οι συμβουλές από τη φύση τους είναι εξίσου ορθολογικές και για αυτό και οι ίδιοι τις αππορίπτουν (σύγκρουση ιδέων, μη αποδοχή πραγματικότητας). Όπως είπα, η φάση για μένα είναι, κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό.

ο Άκης (που ξέρει και από άλλες ενασχολήσεις μου το πάθος που καταθέτω στα γραπτά μου) και ο φίλος Φαντομάς, με έκαναν και χαμογέλασα και θα σας πω γιατί. Κάποια στιγμή λόγω οικονομικής αδυναμίας έσβηνα τη φλόγα για μοτοσυκλετισμό κάνοντας test rides και γράφοντας review κυρίως σε ένα άλλο forum (δεν θυμάμαι αν έχω καταθέσει κι εδώ μερικά). Μου αρέσει και η πένα βλέπεις. Σημαίνει πως από το 2016 μέχρι σήμερα έχω οδηγήσει σε Test Ride αριθμό μοτοσυκλετών που βρίσκεται μεταξύ του 20 και του 30. Και συνεχίζω γιατί μου έγινε κάτι σαν χόμπι και γιατί μου άφησε ένα θετικό αποτύπωμα, να αγαπήσω την μοτοσυκλέτα με ευρύτερη έννοια, πέρα από σημαίες και κατηηγορίες. Ο λόγος που χαμογελάω λοιπόν είναι πως ΚΑΜΙΑ, μα ΚΑΜΙΑ από τις μοτοσυκλέτες που έχω αγοράσει -για εμένα- δεν την έχω κάνει test ride. Την τελευταία την απέκτησα τον περασμένο Ιούλιο. Το επιχείρμα μου ήταν πάντα το ίδιο, να μου αρέσει. Εκτός από μια φορά δεν μετάνιωσα ποτέ. Όμως εγώ είμαι εγώ, got the point.

[Bowleno]

Ο σημερινός νέος αναβάτης άσχετα με το αν είναι νέος στην ηλικία ή όχι, καλώς κάνει και ρωτάει.
Προσωπικά μου αρέσει που ρωτούν και θα ήθελα να συνεχίσουν να το κάνουν!
Το ζήτημα/κακό είναι ότι εμείς δεν ασχολούμαστε αρκετά έτσι ώστε να βοηθήσουμε, και μάλιστα κάποιες φορές ξεκινάμε και το δούλεμα... Δε θα 'πρεπε!

Eμένα με ενοχλεί που πολλές (αν όχι τις περισσότερες) φορές που μπαίνει κάποιος να ρωτήσει κάτι τέτοιο ΔΕΝ κάνει καν τον κόπο, έστω, να απαντήσει σε ότι τον ρωτάνε για να πάρει, ρε αδερφέ, πιο εμπεριστατωμένη/στοχευμένη πρόταση αγοράς απλώς βλέπει τι του πρότειναν και γειά σας.....
(Μόνο αυτός ο δικηγόρος μας έχει κατσικωθεί για τα καλά )

Για το δούλεμα, μαζί σου, ΔΕΝ θα έπρεπε να γίνεται, είναι νέα μέλη(*), δεν γνωρίζουν (και δεν τον/την γνωρίζουμε) κόσμο εδώ μέσα ιδίως όταν το άτομο απαντάει, δείχνει ρε παιδί μου ότι τον ενδιαφέρει πραγματικά να βρει αυτό που χρειάζεται.
Το δούλεμα ενδείκνυται να γίνεται τουλάχιστον από το 4ο μήνα η 50-60 ποσταρίσματα και μετά

[Pan]

Θα ήθελα να προσθέσω σε όλο αυτό, ότι είναι λογικό κόσμος σαν κάποιους απο εσάς παραπάνω, να μη χρειαστήκε να ρωτήσει τι μηχανάκι να πάρει, γιατί πολύ απλά είχατε μηχανάκια απο τα 16-17-18 σας, και το κάθε επόμενο φυσικά και γνωρίζατε ποιο θα είναι.

Επιπλέον, οι επιλογές τότε για να ξεκινήσει κάποιος στις ηλικίες αυτές, δεν ήταν τοσες πολλές.

Ο σημερινός νέος αναβάτης άσχετα με το αν είναι νέος στην ηλικία ή όχι, καλώς κάνει και ρωτάει.
Προσωπικά μου αρέσει που ρωτούν και θα ήθελα να συνεχίσουν να το κάνουν!
Το ζήτημα/κακό είναι ότι εμείς δεν ασχολούμαστε αρκετά έτσι ώστε να βοηθήσουμε, και μάλιστα κάποιες φορές ξεκινάμε και το δούλεμα... Δε θα 'πρεπε!

Spam on

Μια δεύτερη γνώμη είναι καλή ακόμα και αν δεν την ακολουθήσει ,και εμένα μου αρέσει που κάποιος ρωτάει άλλους που έχουν το ίδιο ενδιαφέρον .
Η , καλοπροαίρετη , πλάκα στα όρια του πειράγματος όσο δεν γίνεται αφ' υψηλού δεν είναι κακό ισα-ισα κάνει την συζήτηση πιο ενδιαφέρουσα

Spam off

[Aris98]

Επειδή τυχαίνει να είμαι ένας απ αυτούς που άνοιξα πρόσφατα ένα θέμα με το τι μηχανή να πάρω και είμαι στην ηλικία που αναφέρεσαι .
Η προσωπική μου άποψη ήταν να δω κάτι που μου διαφεύγει και μου καλύπτει τις ανάγκες μου καθώς το μηχανάκι που γούσταρα με ξενέρωσε για κάποια δικά μου θέματα.
Κάποιες φορές το κακό είναι ότι δεν ξέρω τι εμπειρία έχει ο άλλος που γράφει με αποτέλεσμα να χάνεσαι .
Δυστηχως δεν είμαστε η γενιά που θα το δούμε και θα το πάρουμε καθώς πλέον όπως όλοι ξέρουμε τα χρήματα βγαίνουν πολύ δύσκολα .
Είμαστε μια γενιά που Δυστηχως με όσα άτομα της ηλικίας μου μιλάω έχουμε χασει την πίστη μας για διάφορα . Δεν έχουμε όνειρα ή ακόμα και τα όνειρα που κάνουμε προσπαθούμε να είναι ανώδυνα . Ο ρομαντισμος το είδα το πήρα έχει πεθάνει καθώς αύριο μεθαύριο θα τρέχουν τα έξοδα του . Τελος προσπαθούμε να τα συνδιασουμε όλα γιατί το όχημα που θα πάρουμε δεν θα είναι μόνο μέσο καβλας αλλά και μέσο για κάθε είδους χρήση .

[stefanos]

Η αλήθεια είναι ότι η εμπειρία και τη γνώση στο τέλος κάνει την "ψυχρή λογική" και το "αρέσει" το ίδιο.
Και ουσιαστικά μετά από ένα σημείο ομάδες ανθρώπων που ασχολούνται και μαθαίνουν σε κάποιο αντικείμενο αποκτούν κοινά "αρέσει".
Τώρα οι εποχές αλλάξαν οι νέοι δεν ασχολούνται με βιβλία δεν ακούνε ραδιόφωνο δεν υπάρχει μουσική ο κόσμος προχωράει οι ανάγκες και τα θέλω άλλαξαν.
Χάσμα γενεών το λέγαμε παλιά.
Παλιά υπήρχαν 5 άνθρωποι που με τη δουλειά τους και μέσα από τον τύπο οδηγούσαν κάποιους στο "παιχνίδι".
Τώρα πλέον στο διαδίκτυο χιλιάδες απόψεις σχετικών και άσχετων κυρίως.
Φαντάζομαι χρειάζεται εξαιρετική κριτική ικανότητα για να ξεχωρίσει κάποιος την αλήθεια από τα παραμύθια.
Και οι δάσκαλοι της γενιάς δυστυχώς δεν έχουν την ικανότητα να το διδάξουν αυτό στα παιδιά γιατί δεν έχουν ανάλογες παραστάσεις.
Δεν βλέπω κάτι κακό σε όλα αυτά, όπως και παλιά απαιτείται κόπος και προσπάθεια για να κατακτήσεις κάτι.

[ptc]

Άρη τα (υλικά) όνειρα είναι πολύ πιο εύκολα όταν έχεις το ΠΑΣΟΚ να μοιράζει λεφτά αβέρτα, λεφτά δανεικά που θα ζητηθούν με τόκο απ την επόμενη γενιά. Δεν υπάρχει λόγος να απολογείσαι, δεν άλλαξαν οι άνθρωποι, οι συνθήκες άλλαξαν. Οι μεγαλύτεροι εδώ μέσα είμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βολεμένοι. Και στην ηλικία σου ζήσαμε τις εποχές που τρώγαμε με χρυσά κουτάλια.

[Phantom]

Τώρα πλέον στο διαδίκτυο χιλιάδες απόψεις σχετικών και άσχετων κυρίως.
Φαντάζομαι χρειάζεται εξαιρετική κριτική ικανότητα για να ξεχωρίσει κάποιος την αλήθεια από τα παραμύθια.

Αυτό! +1000000000000!
Ειδικά στο YouTube που έχει γεμίσει Wannabe Content Creators.
Τα Forums πλέον είναι για τους πιο "ψαγμένους" και επομένως οι απόψεις μέσα σ' αυτά έχουν περισσότερο βάρος από τον κάθε άσχετο 25χρονο "YouTuber"

Σημείωση:
Όπως πολλοί 40+ άρηδες (και 50ρηδες κτλ) πρόλαβα και την εποχή που τα forums ήταν το "μόνο" social media και κυκλοφορούσε σ' αυτά ο κάθε άσχετος.
Τα Forums ξεφούσκωσαν με την άνοδο του Facebook κάπου μεταξύ 2008 και 2010. Και από εκεί και μετά ο όγκος κυκλοφορίας όλο και μειώνεται.
Αλλά αυτό έφερε και ένα θετικό. Όσοι απομείνανε "τακτικοί" σε forums είναι άτομα με αγάπη και μεράκι για το αντικείμενο του forum. Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας συνήθως, ναι, αλλά που και που βρίσκεις και κανένα νέο με πραγματική αγάπη/δίψα/μεράκι για οτι πραγματεύεται κάποιο forum.
Γι αυτό και προσωπικά δεν θα ζητούσα ποτέ συμβουλή "Τι μηχανή να πάρω" σε ένα Facebook Group αφιερωμένο στις μοτοσικλέτες.
Αλλά ρώτησα και άκουσα (διάβασα) με προσοχή τι μου λέγανε 5/10 άνθρωποι με αρκετή αγάπη γύρω από τη μοτοσικλέτα που επισκέπτονται τακτικά ένα φόρουμ.

[Phantom]

Οι μεγαλύτεροι εδώ μέσα είμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βολεμένοι. Και στην ηλικία σου ζήσαμε τις εποχές που τρώγαμε με χρυσά κουτάλια.

Όχι απαραίτητα. Αλλά είχαμε άγνοια κινδύνου. Και οι γενιές πριν από μας, δεν μας είχαν φορτώσει τα δικά τους άγχη/προβλήματα.

[Bowleno]

Αυτό! +1000000000000!
Ειδικά στο YouTube που έχει γεμίσει Wannabe Content Creators.
Τα Forums πλέον είναι για τους πιο "ψαγμένους" και επομένως οι απόψεις μέσα σ' αυτά έχουν περισσότερο βάρος από τον κάθε άσχετο 25χρονο "YouTuber"

Γιαυτό, ρε, μας κατσικώθηκες κι εσύ;

[Nostradamus]

Δυστηχως δεν είμαστε η γενιά που θα το δούμε και θα το πάρουμε καθώς πλέον όπως όλοι ξέρουμε τα χρήματα βγαίνουν πολύ δύσκολα .
Είμαστε μια γενιά που Δυστηχως με όσα άτομα της ηλικίας μου μιλάω έχουμε χασει την πίστη μας για διάφορα . Δεν έχουμε όνειρα ή ακόμα και τα όνειρα που κάνουμε προσπαθούμε να είναι ανώδυνα . Ο ρομαντισμος το είδα το πήρα έχει πεθάνει καθώς αύριο μεθαύριο θα τρέχουν τα έξοδα του . Τελος προσπαθούμε να τα συνδιασουμε όλα γιατί το όχημα που θα πάρουμε δεν θα είναι μόνο μέσο καβλας αλλά και μέσο για κάθε είδους χρήση .

Ανοιγεις πολλά θεματα.. Θα σου πω μονο το εξης. Ο ρομαντισμος είναι μέσα στον καθένα μας. Οπως και η "καυλα" και πεθαίνουν οταν το αφήνεις να συμβεί.

Η ζωή οπως την αντιλαμβανομαι σήμερα, στα μεσα των δευτερων "-αντα" σίγουρα είναι διαφορετική απο το πως ήμουν στα εικοσι ή στα τριαντα μου. Ομως και για να μείνω στα του φόρουμ, τα δικυκλά μου (απο το πρώτο στα 16 μου) ήταν και είναι καθε μέρα, απο το πρωι μέχρι το βράδυ, 365 μέρες τον χρόνο, 200 κιλά αψυχου σίδερου και πλαστικών. Θα τα δώσω αύριο το πρωί, χωρίς δευτερη σκεψη αν πρέπει να καλύψω πραγματικές τρέχουσες αναγκες δικές μου ή των ανθρωπων μου. Και θα μείνω χωρις για όσο χρειαστεί.


Δεν θυμάμαι όμως όυτε ενα πρωί που όταν θα ανέβαινα πάνω, να μην τα βλέπω/νίωθω/αισθάνομαι σαν το δικό μου, "ζωντανό", εμψυχο συνολο, ιδιο με εκατοντάδες άλλα, αλλά και εντελως μοναδικό, ενώ καθε διαδρομή ειτε είναι απο και προς την δουλεία, είτε για βόλτα, ως μια ακόμη "ζωντανή" διαδρομη. Σε καποια έδωσα ονομα, σε άλλα όχι, καποια τα εβρισα, κάποια όχι, καποια γυριζα να τα κοιτάξω οταν τα εσβηνα και απομακρυνομουν ενω άλλα όχι.

Δεν ξερώ γιατι τα ενιωθα έτσι πάντα. Ο κόσμος μου όλος και τιποτα. In n' out απο όλο αυτο στο 100% ή στο μηδέν.

[stefanos]

Δυστηχως δεν είμαστε η γενιά που θα το δούμε και θα το πάρουμε καθώς πλέον όπως όλοι ξέρουμε τα χρήματα βγαίνουν πολύ δύσκολα .
Είμαστε μια γενιά που Δυστηχως με όσα άτομα της ηλικίας μου μιλάω έχουμε χασει την πίστη μας για διάφορα . Δεν έχουμε όνειρα ή ακόμα και τα όνειρα που κάνουμε προσπαθούμε να είναι ανώδυνα . Ο ρομαντισμος το είδα το πήρα έχει πεθάνει καθώς αύριο μεθαύριο θα τρέχουν τα έξοδα του . Τελος προσπαθούμε να τα συνδιασουμε όλα γιατί το όχημα που θα πάρουμε δεν θα είναι μόνο μέσο καβλας αλλά και μέσο για κάθε είδους χρήση .

Πάντα έτσι ήταν και πιθανόν χειρότερα, με ένα ευχάριστο διάλλειμα την περίοδο της ένταξης στη EU που έβρεξε χρήμα το οποίο πληρώνουμε και δυστυχώς πληρώνετε και οι νεότεροι τώρα.
Αλλά είναι φυσικό να περιγράφουν οι παλιότεροι τα παλιά μέσα από ένα ροζ φίλτρο.

[grinderx]

Όχι απαραίτητα. Αλλά είχαμε άγνοια κινδύνου. Και οι γενιές πριν από μας, δεν μας είχαν φορτώσει τα δικά τους άγχη/προβλήματα.

Διαφωνώ 100%, αλλά το πιθανότερο είναι να βγούμε εντελώς εκτός θέματος.

[Phantom]

Διαφωνώ 100%, αλλά το πιθανότερο είναι να βγούμε εντελώς εκτός θέματος.

Και ποιο είναι το θέμα (για να βγούμε εκτός) ;

Τώρα για να μην παρεξηγηθώ:
Αν με τις λέξεις "πρόβλημα/προβλήματα" εννοούμε την οικονομική κατάσταση της χώρας, πάω πάσο και δεν γουστάρω καν να εμπλακώ σε τέτοια συζήτηση.

Όμως εδώ εννοούσα κάτι άλλο.
ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΥΠΗΡΑΧΑΝ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ σε όσα θα γράψω προς όλες τις κατευθύνσεις. Θα μιλήσω όμως για τον κανόνα:

Ήμουν παιδί την δεκαετία του 80 και έφηβος την δεκαετία του 90. Και ήμουν 20+ την δεκαετία του 2000
Εποχές δηλαδή που γενικά τα πράγματα πήγαιναν καλά, και γενικά στον κόσμο υπήρχε αισιοδοξία.
Σε γενικές γραμμές δεν θυμάμαι ούτε γνωστούς ούτε φίλους μου να έχουν ιδιαίτερη "πίεση" από το οικογενειακό τους περιβάλλον γιατί "τα πράγματα δεν είναι καλά"
Όχι δεν υπονοώ οτι δεν υπήρχε φτώχια. Υπήρχε. Αλλά κι αυτή αντιμετωπιζόταν με αισιοδοξία. Και ο γονιός σε γενικές γραμμές απέφευγε να περάσει στο παιδί του το άγχος του και τους προβληματισμούς του

Then shit hit the fan..
Και με τα πολλά και τα καλά, φτάνουμε στην κρίση του 2008. Που στην Ελλάδα νιώσαμε με 2/3 χρόνια καθυστέρηση.
Που πολλές οικογένειες ζορίστηκαν πολύ. Και πολλές οικογένειες καλώς ή κακώς, από ανάγκη αναγκάστηκαν να μεταφέρουν το καθημερινό άγχος επιβίωσης στα παιδιά τους.
Ο φίλος μας με βάση το ψευδώνυμο του είναι γεννημένος λογικά το 1998. Δηλαδή ήταν 12 χρονών όταν ξέσπασε η κρίση στην Ελλάδα. Πέρασε εφηβεία βλέποντας παντού γύρω του συνομήλικους να συζητάνε για το πως "ο μπαμπάς και η μαμά ζορίζονται"
Δεν κατηγορώ τις οικογένειες, ούτε το τι έγινε. Παρατηρώ και επισημαίνω την διαφορά.
Και αυτή η διαφορά μπορεί σε πολλούς να λειτουργήσει σαν καταλύτης.
Δεν ξέρω αν έχεις ακούσει ιστορίες για μεγαλύτερους ανθρώπους (κυρίως στην Αμερική) που δεν εμπιστευόντουσαν τα λεφτά τους σε τράπεζα μετά την κατάρρευση του 1929. Οι περισσότεροι ήταν παιδιά και έφηβοι στο κραχ του 29!

Γι αυτό λέω οτι εμείς (κρίνω το δικό μου περιβάλλον, γνωστούς και φίλους) μπορεί να μην είχαμε απαραίτητα πολλά φράγκα, αλλά είχαμε άγνοια κινδύνου. Παίρναμε πιο εύκολα το ρίσκο γιατί ενώ "ξέραμε" δεν "κατανοούσαμε" τις συνέπειες μιας κακής αγοράς που μπορεί να τίναζε τα οικονομικά μας στον αέρα.

[harris_x]

και μετά απο αυτό το brake, ας επιστρέψουμε στο θέμα μας.


Reminder: "Ποια μηχανή μου προτείνετε να πάρω;"

[granazi]

και μετά απο αυτό το brake, ας επιστρέψουμε στο θέμα μας.


Reminder: "Ποια μηχανή μου προτείνετε να πάρω;"

floreta kreidler σε πορτοκαλί