Συγχαρητήρια σε όλους για την προσπάθεια και στην διοργάνωση. Άντε και του χρόνου!
Συγχαρητήρια σε όλους για την προσπάθεια και στην διοργάνωση. Άντε και του χρόνου!
Ωραίοι!
Ώπ, δεν έχει 7η;;;
Κώστα SF, οι ερωτήσεις σου μεταφέρθηκαν εδώ: https://www.moto.gr/forums/showthread.php?t=164791
moto.gr on Instagram: https://www.instagram.com/motogrforum/
moto.gr on Facebook: https://www.facebook.com/groups/1800...3?locale=el_GR
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια 2
Μπράβο!
Ωραία πράματα
Συνέχεια από εδώ…
To Σάββατο το πρωί μας περίμενε ένα πλούσιο πρωινό και η ενημέρωση για τη 2η Βουνίσια η οποία εστίασε κυρίως στις διαφορές των κανόνων με αυτούς τις πρώτης.
Αφού ολοκληρώθηκε η ενημέρωση, πήγαμε στην πλατεία του χωριού για την εκκίνηση.
Ο καιρός ήταν ιδανικός! Ηλιοφάνεια και πού και πού μερικά σύννεφα να μας δροσίζουν ευχάριστα.
Δυστυχώς εμείς που δεν συμμετείχαμε στον διαγωνισμό δεν πήγαμε κάπου ιδιαίτερα και πολύ το μετάνιωσα
Anyway, ήπιαμε ένα πολύ ωραίο καφεδάκι σε ένα υπέροχο Καφέ στα Τρόπαια και επιστρέψαμε στη Δήμητρα για φαγητό.
Λόγω του ότι το σπίτι που μέναμε ήταν σε μια μεγάλη κατηφόρα, όπως σε κάθε μετακίνηση από και προς αυτό, έτσι και σε αυτή, πήγα με το μηχανάκι.
Η διαφορά ήταν ότι αυτή τη φορά το έσβησα στην κατηφόρα για να μη κάνει θόρυβο μεσημεριάτικα, και αθόρυβα τσούλησα ως το σπίτι.
Οι νέες προδιαγραφές στα μοτοσακά, όπως πληροφορήθηκα τη Δευτέρα το πρωί, επιβάλουν ότι τα φώτα και όλα τα συστήματα των μοτοσυκλετών που θα τύχει να σβήσουν εν κινήσει, θα πρέπει να παραμείνουν σε λειτουργία για λόγους ασφαλείας!!!
Αυτό όπως καταλάβατε δεν το γνώριζα και το μηχανάκι δεν έσβησε πραγματικά ποτέ. Με τα φώτα αναμμένα και τα λοιπά συστήματα σε εγρήγορση έμεινε από τις 16:30 έως αργά το απόγευμα που αποπειράθηκα ματαίως να το βάλω μπρος για να πάω στην πλατεία για να ετοιμαστούμε για την άφιξη των βουνίσιων.
Ναι! Έμεινα από μπαταρία και δεν πήρε μπρος ούτε στην κατηφόρα που προσπάθησα!
Πήρα λοιπόν τηλέφωνο το πτώμα το όρθιο ή αλλιώς τον Χάρη Νο. 1379, και του ζήτησα να βρει καλώδια και να έρθει να το βάλουμε μπρος.
Το πώς ήρθε δε θα το περιγράψω, θα το δείτε στο σχετικό βίντεοκαι θα το διαβάζετε για χρόνια γιατί όπως καταλαβαίνετε το πτώμα ή αλλιώς ο Χάρης ο 64ος, θα το κάνει λάστιχο…
Η προσπάθειά μου να βάλω μπρος το μηχανάκι στην κατηφόρα, κατέληξε σε ένα δρομάκι στο οποίο έπρεπε να βρεθεί χώρος για αναστροφή.
Βλέποντας το πτώμα το ζωντανό ή αλλιώς τον Χάρη No. 749 (ναι όπως το ένδοξο Ducati) να γίνεται «πτώμα» προσπαθώντας να γυρίσει το μηχανάκι του προς την ανηφόρα, με περίσσια άνεση περίστρεψα το ΚΤΜ πάνω στο stand του και έφυγα για την πλατεία του χωριού αφήνοντάς τον να ιδρώνει και να κοροϊδεύει που έμεινα από μπαταρία.
Μετά από κανά 20λεπτο που του πήρε για να το στρίψει ήρθε κι αυτός
Ευχαριστώ πολύ την Ιωάννα (κα. Bulmont), που μας δάνεισε τα καλώδια για να βάλουμε μπρος το ΚΤΜ, αλλά κυρίως για την ευγενική της πρόταση να τα κρατήσω μήπως τα χρειαστώ και την Κυριακή που η ίδια και ο Βαγγέλης θα είχαν φύγει.
Τελευταία τροποποίηση από harris_x; 13/05/2025 στις 14:13.
moto.gr on Instagram: https://www.instagram.com/motogrforum/
moto.gr on Facebook: https://www.facebook.com/groups/1800...3?locale=el_GR
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια
Οδηγήστε έξυπνα και με ασφάλεια 2
Ετοιμάσαμε το σκηνικό και αναμέναμε τους συμμετέχοντες.
Σιγά – σιγά ήρθαν και τα παιδιά που ταλαιπωρούνταν όλη μέρα και όσο ξεκουράζονταν, μαζί με τον Χάρη, ναι τον 749 (μου αρέσει αυτό το νούμερο, θα του το αφιερώσω
Όλοι μαζί καθίσαμε για φαγητό και όταν τελειώσαμε, ξεκίνησε η απονομή των επάθλων.
3η θέση: Αχνοφαίνεται
2η θέση: Αναποφάσιστοι
1η θέση: Γ.Α.Β.Γ.Ο.Β.
Η συνέχεια είχε ροκιές, gin και μπίρες μέχρι περίπου τις 02:00 το πρωί.
Την επόμενη μέρα πήραμε το πρωινό μας, με συνοπτικές διαδικασίες κάψαμε την επίσκεψη στο παραδοσιακό Καφενείο Αγίου Γεωργίου στη Λάστα
Προτού όμως ξεκινήσουμε για τα Λαγκάδια, ένα πρόβλημα έπρεπε να λυθεί και ένα άλλο να λάβει τη δέουσα προσοχή μπας και λυθεί, και λύθηκαν τελικά και τα δύο!
- Το πρώτο ήταν ότι το Ducati και το MT07 της παρέας είχαν στεγνώσει από βενζίνη. Τη λύση έδωσε ο κος. Γιώργος (ιδιοκτήτης της ταβέρνας) με ένα 4λιτρο βενζίνης που το μοίρασε στα δύο μηχανάκια.
- Το δεύτερο ήταν ότι στο ΒΜW του κυρίου που χλεύαζε το ότι το ΚΤΜ έμεινε από μπαταρία (το ότι έμεινε από δικό μου λάθος δε μετράει βέβαια γιατί είναι ΚΤΜ και πρέπει να χαλάει
Τη λύση εδώ έδωσε ο Ανδρέας aka Volpad ο οποίος παρατήρησε ότι το πρόβλημα δεν ήταν ότι στο στοπ δεν άναβε, αλλά ότι το στοπ ήταν συνεχώς αναμμένο! Έψαξε λοιπόν και βρήκε που ήταν ο σχετικός διακόπτης, τον ξεκόλλησε και problem solved.
Η διαδρομή ως τα Λαγκάδια ήταν απολαυστική.
Ωραίος δρόμος, υπέροχος καιρός, και η φύση όπως συνηθίζουν να λένε, στα καλύτερά της.
Σχεδόν με τις αναθυμιάσεις φτάσαμε στο εστιατόριο όπου πληροφορηθήκαμε ότι το βενζινάδικό ήταν 10km πίσω ή 5,5km από εκεί που βγήκαμε για να στρίψουμε προς λαγκάδια
Αντί να ψάχνουμε βενζινάδικο, οι φωστήρες κοιτούσαμε να φράσουμε στα Λαγκάδια γιατί εκεί θα είχε… ό,τι να ‘ναι…
Στα λαγκάδια συναντήσαμε και τον Παναγιώτη (panos_zip) με τη Μαρία και το μικρούλι τους(τι γλύκας είναι ρε φίλε ).
Ήρθε η ώρα της παραγγελίας!
Τι θα φάμε;
‘Α πάρουμε παϊδάκια; Προτείνει η Πόπη.
Μπαααα, ας πάρουμε καμιά μοσχαρίσια λέω εγώκαι δυστυχώς συμφώνησε… τα παϊδάκια που πήραν τα παιδιά δίπλα (Volpad, Πάνος, Civilenge και οι κοπελιές τους) ήταν λουκούμι!
Δε πειράζει, την επόμενη φορά… μπορεί και όχι (θα καταλάβετε παρακάτω)!
Αφού πέσαμε με τα μούτρα στο φαγητό, (κυριολεκτικά όμως, δεν υπάρχει ούτε μια φωτογραφία
Έχοντας στο μυαλό μας αυτό, δεν παρατηρήσαμε (τουλάχιστον εγώ) ότι δεν κέρασαν ούτε ένα κουρκουμπίνι μετά το φαγητό…
Να ξαναπάμε ρε… Τα ζώα…. 250€ πήραν μόνο από το δικό μας τραπέζι
Τέλος πάντων…
Με το άγχος να αυξάνεται στροφή με τη στροφή, φτάσαμε στο βενζινάδικο. Ναι ΟΛΟΙ! Δεν ξέμεινε κανείς!
Βάλαμε καύσιμα και με περίσσια αυτοπεποίθηση ξεκινήσαμε για πίσω.
Η διαδρομή ως την εθνική οδό ήταν πολύ όμορφη
Η πρόταση του Γαβρίλη (granazi) ήταν εξαιρετική!
Μια στάση στα Σ.Ε.Α. στο Σπαθοβούνι ήταν απαραίτητη για να πάρουμε την απαραίτητη ενέργεια για την επιστροφή.
Καφεδάκι, γλυκάκια από τον Αργύρη (Argy700) και τον Ιάσωνα (iasonascf650), και βουρ για Αθήνα!
Παιδιά ευχαριστούμε πολύ για την υπέροχη παρέα!
H Πόπη κι εγώ περάσαμε ΤΕΛΕΙΑ!!!
Ελπίζω να περάσατε κι εσείς το ίδιο καλά!
Τελευταία τροποποίηση από harris_x; 14/05/2025 στις 07:21.
Νταξει παιδιά ήταν υπερφανταστικα! Η διαδρομή, το τοπίο, η παρέα ... ΟΛΑ! Ευχαριστούμε τους διοργανωτές και τα μοντέλα με τα μαγιω!
Αλλά υπάρχει κάτι που με βασανίζει ακόμα...
Τελικά είχε κάτι να δούμε στη Λάστα;
I am down here for your soul.
Επιφυλάσσομαι για την δίκη μου οπτική εντός των ημερών .
ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝΕ
The Dirty Harry
Δημοσιεύθηκε αρχικά από CorpseAlive
Σιγά μην σκίσεις καμμιά κιλόττα........
"ελλαδα ειναι η χωρα οπου ο λαζοπουλος κανει σατιρα και ο αρκας προπαγανδα....(!)"
ΉΡΕΜΑ ΤΙΓΡΗ
επιτρεπεται να πεφτεις επιβαλεται να σηκωνεσαι
Δεύτερη βουνήσια και μετά την υπέροχη εμπειρία της περυσινής ,την περιμέναμε πως και πως!
Το πρωί του Σαββάτου ανηφορίζουμε για Δήμητρα(εκατό χιλ μόνο) και στον φιλόξενο ξενώνα Ερυκινη μας περιμένουν οι φίλοι μας και η κυρία Νεκταρία με το πλούσιο πρωινό της!
Η ώρα περνά γρήγορα με κουβέντα και πειράγματα και ο Χάρης μάταια φωνάζει να δώσουμε λίγη προσοχή στην ενημέρωση!
Έχοντας στο μυαλό μου τα σημεία ενδιαφέροντος που βαθμολογούνται,ξεκινάμε με την παρέα να κάνουμε εναν αριστερόστροφο κύκλο γύρω απο το Μαίναλο,που περιλαμβάνει αρκετά απο αυτά!
Φυσικά έχουμε συμφωνήσει να πάμε χαλαρά και να σταματάμε όπου γουστάρουμε!
Στο Σταυροδρόμι κανουμε στάση για ανεφοδιασμό και μάταια προσπαθούμε να πείσουμε την κυρία στο βενζινάδικο ότι ΔΕΝ θα πάμε προς τα Λαγκάδια και ΝΑΙ,γνωρίζουμε οτι ο δρόμος έχει πέσει!
Βγαίνουμε λοιπόν δεξιά για Φούσκαρη, ανεβαίνουμε Τουθόα και συνεχίζουμε για Αετοράχη,Κοκκινοράχη,Παλούμπα.
Μέσω Μελισσόπετρας και Ζάτουνας φθάνουμε Δημητσάνα όπου γίνεται χαμός και συνεχίζουμε για Στεμνίτσα να κάνουμε την μεγάλη μας στάση!
Εκεί,εν μέσω καφέ,γλυκού και μπύρας,αποφασίζουμε να μικρίνουμε τον κύκλο,(μιας και η ώρα είναι πλέον τρείς)και να το κόψουμε μέσα απο το βουνό για Ελάτη,Βυτίνα και Χιονοδρομικό Μαίναλου.
Κάπου εκεί το φέηζερ του Βασίλη άρχισε να δυσανασχετεί και να δουλεύει δυκίλινδρα λογω υπερθέρμανσης των πολλαπλασιαστών.
Ευτυχώς στη συνέχεια είχε κατηφόρα μέχρι τον Καρδαρά,τη κατέβηκε σβηστός ,κρύωσε και δούλευε καλύτερα αλλά αποφάσισε να γυρίσει μιας και ο αυτοκινητόδρομος ήταν κοντά!
Εμείς πηγαμε Κάψια για την σχετική φωτό και συνεχίσαμε για Λεβίδι, Βλαχέρνα και πίσω στη Δήμητρα μέσω του πάσου της Κοντοβάζαινας!
Αράξαμε στην ταβέρνα,φάγαμε ,ήπιαμε, γελάσαμε με την απονομή και τα διάφορα ευτράπελα και αργότερα που δυνάμωσε η μουσική,αποσυρθήκαμε διακριτικά!
Το πρωί μας περίμενε ξανά το φτωχικό πρωινό της Νεκταρίας(εδώ να σημειωθή οτι δεν πήρε χρήματα για το δωμάτιο του Βασίλη που δεν το χρησιμοποίησε,ούτε για το πρωινό του Σαββάτου που δεν δικαιούμασταν αφού δεν μείναμε εκεί!)
Μείναμε λοιπόν κανα δίωρο απολαμβάνοντας την λιακάδα με καφεδάκι, δώσαμε ραντεβού στα Λαγκάδια για φαγητό και φύγαμε για να δείξω στη Μαρία κάποια μέρη που δεν είχε πάει!
Πρώτη στάση στη λίμνη!
Ρε πστμ ωραία η ταχύτητα ωραίες οι πίστες αλλά κάτι τέτοιες φάσεις είναι ο μοτοσυκλετισμος και το why we ride στο μεγαλείο του...μπράβο παίδες μακάρι κάθε χρόνο τέτοια και σε κάποια να καταφέρω να έρθω και ας μη πάρω μέρος στο διαγωνισμό(φυσικά για να μην κερδίσω παρέα με τον πλιτσερ και κλαίτε)
Throttle that mysterious friend of ours
Ρε πστμ ωραία η ταχύτητα ωραίες οι πίστες αλλά κάτι τέτοιες φάσεις είναι ο μοτοσυκλετισμος και το why we ride στο μεγαλείο του...μπράβο παίδες μακάρι κάθε χρόνο τέτοια και σε κάποια να καταφέρω να έρθω και ας μη πάρω μέρος στο διαγωνισμό(φυσικά για να μην κερδίσω παρέα με τον πλιτσερ και κλαίτε)
Ανεπιβεβαιωτες πληροφορίες λένε ότι στην επομενη οι ΓΑΒΓΟΒ δεν θα διεκδικήσουν δευτερη πρωτιά, οποτε ελάτε, ο δρόμος είναι ελεύθερος.
και στη συνέχεια στο τρίτοξο γεφύρι κάτω απο την Δάφνη
Μετά απο κάμποση εξερεύνηση,χαλαρή οδήγηση και ενα καφεδάκι στη Βυτίνα,πήγαμε Λαγκάδια όπου ήρθαν τα παιδιά και συμφάγαμε για να κλείση ωραία αυτό το διήμερο!
Εμείς όμως είχαμε και συνέχεια, στον δρόμο της επιστροφής είχα βάλει στόχο ενα σημείο απο τα χθεσινά ενδιαφέροντα που κάψαμε και είχα να πάω τουλάχιστον δυο δεκαετίες!
Ιδού η Παναγία του Κολοκοτρώνη!
Το μέρος είναι φανταστικό,σε φοβερή τοποθεσία και εναν δρόμο(ασφάλτινο πλέον)λουναπάρκ που οδηγεί σε αυτό!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά που κουράστηκαν για να περάσουμε όλοι καλά και στους συνοδοιπόρους Δήμο,Μαρία,Βαγγέλη , Γιάννα και Βασίλη που γυρνούσαμε όλη μέρα μαζί , πολύ το χάρηκα!
Στην επόμενη με υγεία,πάντα όρθιοι!
Τελευταία τροποποίηση από azar41; 14/05/2025 στις 06:31.
Εχω ένα θέμα χώρου και δεν μπορώ να περάσω τα βίντεο στον υπολογιστή.
Έβαλα 360Gb φωτογραφιών να μεταφερθούν στον εξωτερικό, αλλα θα πάρει 10 χρόνια...
Μέχρι λοιπόν να περάσω τα video και να τα επεξεργαστώ, θα γράψω και εγώ 2 λόγια και θα βάλω και μερικές φωτό.
Φέτος λοιπόν, έχοντας την εμπειρία της 1ης βουνίσιας, ήθελαν να έρθουν και οι γυναίκες (η δικιά μου και του Στέφανου δηλαδή).
Είπαμε λοιπόν να ξεκινήσουμε 17:30 απο Αθήνα μπάς και προλάβουμε φώς όταν θα φτάσουμε.
Όμως, ο Στέφανος σχόλασε απο τη δουλειά και καβάλησε τη μηχανή να έρθει να μας βρεί στα διόδια, οπότε όπως ήταν λογικό, πεινούσε...
Κάνουμε λοιπόν σταση στο πρώτο ΣΕΑ για καφέ και φαί, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουμε απο εκεί κατα τις 18:30 - 19:00.
Δεδομένου οτι ήμουν σίγουρος πως θα φάμε το σκοτάδι, δεν είχα κανένα λόγο να βιαστώ.
Κάναμε μία στάση για βενζίνη κάπου, αφού στρίψαμε προς Κάψα, που βγάλαμε μερικές φωτογραφίες τις μηχανές..
Για να γλιτώσουμε λίγο χρόνο, μίας και εμείς θα μέναμε στη Βάχλια (κανα 10λεπτο έξω απο τη Δήμητρα), είχα βάλει τη διαδρομή απο Κοντοβάζαινα, την οποία είχα κάνει και πέρσι 3 φορές, και ήξερα οτι ναι μεν είναι ζόρικη, αλλα είναι πολύ πιο γρήγορη.
Φτάνουμε λοιπόν στη στροφή μετά τον Πάο, μέσα στα μαύρα σκοτάδια, με μία τρελή συννεφιά να κρύβει το φεγγάρι και μία ελαφρά ψιχάλα να μας προετοιμάζει για το ενδεχόμενο της βροχής..
Λίγο οι σταγόνες, λίγο τα μυγάκια, που είχαν καλύψει το 90% απο τις ζελατίνες μας, αλλα πολύ περισσότερο η μαυρη νύχτα, δεν βοήθησαν καθόλου στα στροφιλίκια. Οι εκατομμύρια στροφές 180 μοιρών που έχει αυτός ο δρόμος, ήταν μία αξέχαστη εμπειρία...
Να στρίβω και να μη βλέπω ούτε είσοδο, ούτε έξοδο ούτε τίποτα.... Σε κάποια φάση, άνοιξα τη ζελατίνα για να βλέπω λίγο καλύτερα, έφαγα κανα κιλό μυγάκια και αποφάσισα οτι καλύτερα να μην βλέπω, οπότε την ξανακατέβασα...
Κάποια στιγμή, καταφέραμε και φτάσαμε Δήμητρα, οπου μας περίμεναν αυτοί που είχαν φύγει μία πιο φυσιολογική ώρα.
Το χειρότερο είναι οτι ήταν ο Τάσος εκεί και εγώ δεν είχα πάρει αδιάβροχα...
Μετά απο λίγο έπιασε μία μπόρα, οπότε μεταφερθήκαμε μέσα, οπου κάτσαμε μέχρι το τέλος της βραδιάς.
Στη συνέχεια, πήγαμε στο ξενώνα που μας φιλοξένησε.
Το πρωί, ο καιρός ήταν άψογος. Η θέα απο τη βεράντα του ξενώνα, μαγευτική
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
