Ποίηση και μοτοσυκλέτα...

[D3300]

''Να αλλάξεις τον κόσμο φίλε Σάντσο δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία, είναι δικαιοσύνη.''
Δον Κιχώτης



https://www.youtube.com/watch?v=xH_Z8xb2gvs

[D3300]

Άφησες τη σιωπή σου
μέσα στη σιωπή
εκτυφλωτικό λευκό
θυμίαμα έλατου
κι εσύ
ένα τίποτα
εμπρός
στη μεγαλοπρέπεια της...P.H.



https://www.youtube.com/watch?v=LTj4rKAsNJk&t=320s

[D3300]

Πόσο αργεί η άνοιξη όταν την περιμένεις
και πόσο αβάσταχτος
φαντάζει ο χειμώνας όταν τον υπομένεις;
Λάτρεψα να είμαι
ένας ταπεινός εραστής του δρόμου
που ψάχνει ένα ηλιοβασίλεμα
μετά από μια ανοιξιάτικη μέρα...P.H.



https://www.youtube.com/watch?v=L5V9nK7-OkM

[D3300]

Περπατήσαμε
σε τόσους σωρούς
ψευδαισθήσεων
εξόριστοι
κάποιου παράλληλου
σύμπαντος
αγγίξαμε
ουράνια τόξα
που γέμισαν
με χρώματα τα χέρια μας
χαθήκαμε
σε γλιστερά σοκάκια
μόλις σταμάτησε η βροχή
μόλις έκλεισε η πόρτα
μόλις μείναμε μόνοι
αλλά σε κάθε συνουσία του μυαλού
υπήρχε πάντα μια θάλασσα...P.H.



https://www.youtube.com/watch?v=_7PUPNxsRQ0

[D3300]

Ψηφιδωτές μνήμες
δεν υπάρχει στιγμή
ούτε αντικείμενο
ούτε καν εσύ
ένα πορτοκαλί σκαμνί
καθισμένο στην πλάτη ενός άδειου δωματίου
σαν ένας μικρός ήλιος την ώρα της δύσης...P.H.



https://www.youtube.com/watch?v=Ofgt...NxsRQ0&index=7

[D3300]

Sound of silence
η σιγή του θορύβου της πόλης
η μετάλλαξη και το γεφύρωμα των ήχων
ταξίδεψες τη ψυχή
αλάργα από άδειους ανθρώπους...P.H.



https://www.youtube.com/watch?v=NAEppFUWLfc

[D3300]

You do something to me...

Αφέθηκα
να περιπλανηθώ
εκεί που η θάλασσα
σμίγει με τον ουρανό...



https://www.youtube.com/watch?v=tM1rSTOs7Zs

[D3300]

Jinxed...

''Κάθομαι στο παράθυρο και παρακολουθώ τον κόσμο να περνάει, νιώθοντας σαν ξένος σε μια ξένη χώρα, ανίκανος να σχετιστώ με τον έξω κόσμο, κι όμως μέσα μου, καίει η ίδια φωτιά που κάποτε πίστευε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει τον κόσμο.
Και η πραγματική τραγωδία είναι ότι ο κόσμος παραμένει ακόμα, τόσο μακρινός και άπιαστος, ένα μέρος που δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω''.
Αλμπέρ Καμύ, «Η πτώση».



https://www.youtube.com/watch?v=Js3PBz_VXu0

[karellen]

Έχουμε ξανακάτσει σε αυτό το σαλέ Πότη.

[D3300]

Έχουμε ξανακάτσει σε αυτό το σαλέ Πότη.

Φυσικά Νίκο, όμορφο σημείο.

[D3300]

Στη πλάτη ένα ρολόι...πάντα υπάρχει ένα ρολόι με την αβάσταχτη παρουσία του...τικ τακ τικ τακ.
Να σπρώχνουμε τα λεπτά, τις ώρες, τις μέρες, τους μήνες και τα χρόνια της ζωής μας...λες κι είναι βάρος, λες κι ανήκουν σε κάποιον άλλον.
Χρόνος που δεν υπήρξε ποτέ σε αυτό το απέραντο κοιμητήριο στιγμών και εικόνων που έμειναν όνειρα...έγιναν ''Πρέπει να πάω...κι εκεί...κι εκεί...παντού''. Μόνο να μπορέσω να πάω. Να ξεχάσει το κλειδί ο κλειδοκράτορας επάνω στο τραπεζάκι φεύγοντας...κι εγώ να το αρπάξω με κάποια πονηριά...και να τρέξω μακριά. Κάθε φορά το ίδιο συναίσθημα...όπως στη σκηνή στο τέλος, στο ''Εξπρές του μεσονυχτίου'' που τρέχει, ελεύθερος πια προς την ελευθερία.
Μόνο που αυτή εδώ που μιλάμε είναι πρόσκαιρη...ευκαιριακή ελευθερία.
Η ονειροπαγίδα του χρόνου, έξω από το κατώφλι ενός μυαλού, που προσπαθεί να μη κοιμηθεί ακούγοντας τις βολικές σειρήνες...''που να τρέχεις τώρα...''. P.H.

Ελάτη Αρκαδίας, μια βόλτα...








https://www.youtube.com/watch?v=-EzURpTF5c8&t=16s

[D3300]

Άδραξε τη μέρα...
Μια προστακτική που αδυνατεί να φυλακίσει στιγμές,
εγκεφαλικά μίγματα, χιλιάδες έγχρωμα εικονίδια ενός
εικονικού vew master.
Ισολογισμοί εμπειριών με έσοδα τις ηδονές της περιπλάνησης και
έξοδα τα κομμάτια της ψυχής σου που αφήνεις σε κάθε μέρος
που επισκέπτεσαι.
Το πλήρωμα του χρόνου δεν υπάρχει, είναι ένα κρυπτονόμισμα
που ανά πάσα στιγμή μπορεί να μηδενίσει και να μείνεις εσύ
αντιμέτωπος με το χάος.
Ένα χάος που προκαλείται από την ανικανότητα να προλάβεις να αδράξεις το απόλυτο.
Ηλιακό ρολόι αμείλικτο, σταθερά βιδωμένο στα ''πρέπει'' ενός χωροχρονικού συνεχούς που μας επιβάλλεται από τη στιγμή της γέννησης.
Πολιτικό-κοινωνικό-οικονομικό-θρησκευτικές Βίβλοι επιβίωσης σε έναν κόσμο που ''κλειδώνει'' κατά πως τον συμφέρει.
Ένας κόσμος που σε λίγο καιρό θα μειώσει ή και θα μηδενίσει τις αποδράσεις, επειδή έτσι απλά καίμε τη βενζίνη τους και μολύνουμε τα ρουθούνια τους.
Σε τέτοιες ανελεύθερες δεξαμενές σκέψεις, μπορείς απλά να πατήσεις τη μίζα και να ζήσεις...
Μπορείς απλά να περιπλανηθείς ισορροπώντας σε δυο τροχούς, να νιώσεις αυτό που δεν μπορούν να σου στερήσουν...την ελευθερία του μυαλού σου...P.H.

Πάρνωνας...












https://www.youtube.com/watch?v=3cRd...t=RDMM&index=1

[D3300]

Ησυχαστήρια ταξιδιών.
Πάντα ή σχεδόν πάντα σε ένα ταξίδι ή σε μια μακρινή βόλτα υπάρχει αυτή η γωνιά στη φύση που κουμπώνεις τέλεια.
Λες και μετρήθηκε στα μέτρα σου.
Λες και σε περίμενε από πάντα.
Λες και πλάστηκες για να φωλιάσεις εκεί για λίγο.
Να δικαιολογηθείς πως θέλησες να ξεκουραστείς, ναι ξεκουράστηκες αλλά ένιωσες και αυτό το κάτι, το περιβόητο ντεζαβού που κουβαλάει ο καθένας μας σιωπηλά μέσα του και φλασάρει ο εγκέφαλος του όταν βρεθεί μέσα του.
Για μένα αυτά τα ησυχαστήρια στην Αρκαδία είναι το ποταμάκι πριν φτάσεις στην Ελάτη και το παρκάκι με το ένα παγκάκι δίπλα στο ποτάμι στο χωριό Παναγίτσα στη διασταύρωση μετά τη Βλαχέρνα προς Πάο.

''Κύματα φθόγγων
παλεμένες αυταπάτες
ηχηρή αντίφαση
μέσα στην αρμονία,
πρωτάκουστη σιγή
φασαρία ονείρων
αιχμάλωτες ώρες
σκουριασμένοι άνθρωποι
κι εσύ
που έτρεξες μακριά...P.H.''

Δεν θα μπορούσε να δέσει τελειότερα αυτή η έμπνευση της στιγμής...

Νάυλον εικόνες πίσω από την οθόνη του κινητού, μερικά αγγίγματα των δακτύλων αρκούν για να τις περάσουν στην αιωνιότητα.
Μερικές λέξεις που προσπάθησαν να περιγράψουν όσα ένιωσες και μετά σιωπή, αυτή η απέραντη σιωπή μέχρι την επόμενη φορά που θα αποδράσεις ξανά...





https://www.youtube.com/watch?v=bMde...t=RDMM&index=5