Κουβέντες ΜΕΓΑΛΩΝ ανδρών!

[panavour]

[Panos76]

[teogtp]

Toi gellas re zagarrr; A;

[viper1]

Έχει και 138 same part number

[thunder ace]

Έχοι και κόκκινοι μηχανοι.

[teo_g7]

Strong vibes Δεγαμινιωτη

[taxydromos]

έγραψε ο "μεγάλος" pariancbf:

Δημοσιεύθηκε αρχικά από rainmike Προβολή μηνύματος
Κάνε το λύκο σου απο 80 50 κιλά μην καθαρίσω όλο το forum
Μου θύμισες το ανέκδοτο...... "Άμα δεν κόψεις καμιά εικοσαριά κιλά......., θα σου δείξω τη σαρδέλα που έπιασα και ήταν ένα μέτρο!!!!!!!!!!! χαχαχαχαχαχαχαχα

[ioannispar]

έγραψε ο "μεγάλος" pariancbf:

[mikes]

μιλωντας για την επιταχυνση καποιου τεσλα...

[harris_x]

Ποιος είναι ποιος από την ομάδα διαχείρισης/συντονισμού:

[Bowleno]

Όταν έχεις ιταλικό και παράλληλα και το γνώθισαυτόν....

[thunder ace]

Ο διευθυντής του είπε: ''Σας κρατώ
στη δουλειά από σεβασμό και μόνο
στον αξιότιμο πατέρα σας,
ειδάλλως θα είχατε προ πολλού
πετάξει έξω από το γραφείο μου.''
Εγώ του απάντησα:
''Εξοχότατε, με κολακεύει ιδιαιτέρως
η πεποίθησή σας ότι ξέρω να πετώ.''
''Τσεχωφ''

φυσικα τον απελυσαν

[bulmont]

Μου το έστειλε η κόρη μου......
Κουβέντες γυναικών..........................


''Μην τα βάζεις με κάποιον που γεννήθηκε το ’98.

Και δη, που έζησε Ελλάδα πριν την κρίση,

Σαουδική Αραβία στην πιο αυστηρή της φάση,

και τώρα ζει στην Κύπρο, ανάμεσα σε δυο κόσμους.



Δεν είναι απλά άλλη γενιά.

Είναι ένας πολίτης του κόσμου,

με την ψυχή ενός παιδιού της γειτονιάς.



Γεννήθηκε με φλιπ φον κινητό,

και τώρα έχει ένα που αναγνωρίζει το πρόσωπό του πριν καν το κοιτάξει.



Έζησε τα σχολεία της Ελλάδας που μύριζαν κιμωλία και τυρόπιτα,

μετά πέρασε σε αυστηρά international schools,

με στολές, πρωινές προσευχές,

και καθηγητές που έλεγαν: “Take responsibility.”



Από “μην πατάς το χώμα” στο διάλειμμα,

σε “don’t chew gum in class.”



Και μέσα του, πάντα ένα “ρε φίλε” που δεν ήξεραν να προφέρουν σωστά οι ξένοι.

Μα το έλεγαν — και χαμογελούσε.



Έπαιξε κρυφτό στην αυλή του δημοτικού στην Ελλάδα,

πήγε σε malls στη Τζέντα, με χωριστές εισόδους για άντρες και γυναίκες,

και τώρα κάθεται σε καφέδες στη Λευκωσία,

με φίλους από Κύπρο, Ελλάδα, Λίβανο και Ρουμανία.



Δεν είχε πάντα φίλους να του μοιάζουν,

αλλά έμαθε να προσαρμόζεται.

Έμαθε να αντέχει το “δεν είσαι από εδώ”,

και να χαμογελάει όταν τον ρωτούσαν:

“Μα πού μένεις τελικά;”



Ξέρει να ταξιδεύει με μία βαλίτσα,

να περνάει έλεγχο στα σύνορα με άνεση,

και να κρατάει πάντα δεύτερη ταυτότητα – όχι από ανασφάλεια,

αλλά από συνήθεια.



Γεννήθηκε σε Ελλάδα με δραχμο-συζητήσεις και euro-αβεβαιότητα,

είδε την κρίση να κλείνει μαγαζιά,

μετά βρέθηκε σε χώρα που δεν υπάρχουν δημόσια Χριστούγεννα,

και τώρα ζει εκεί που όλοι νομίζουν πως “είναι κάπως σαν την Ελλάδα”.



Μα ξέρει τη διαφορά.



Μιλάει ελληνικά, αλλά με λέξεις αγγλικές,

και όταν γράφει μήνυμα, βγαίνει ένα κράμα από greeklish, slang και voice message.



Έχει περάσει:

– Τη μακρινή εποχή του “πάμε για μπάνιο στο Καβούρι”,

– Την εφηβεία με άμμο, ζέστη και abaya στο background,

– Και τώρα την ενήλικη ζωή με φραπέ στην Κύπρο και “ένσημα” που δεν φτάνουν για τίποτα.



Δεν έχει ρίζες – έχει εμπειρίες.

Δεν έχει σταθερό “από πού είσαι;” – έχει ιστορίες.



Ζει ανάμεσα σε διαφορετικούς ήλιους και διαφορετικά φεγγάρια.

Ανάμεσα σε “μάνα μου” και “habibi”.

Μεγάλωσε χωρίς ίντερνετ παντού,

αλλά τώρα σου ανεβάζει reel με caption που κολλάει τέλεια.



Έχει δει περισσότερα απ’ όσα έχεις αποθηκεύσει στο cloud.

Έχει φίλους σε τρεις ηπείρους,

αναμνήσεις σε τρία νομίσματα,

και ξέρει ότι οι αποστάσεις δεν μετριούνται σε χιλιόμετρα – αλλά σε καρδιές.



Είναι η γενιά που έζησε με φόβο, αλλά μεγάλωσε με δύναμη.

Η γενιά που δεν της χαρίστηκε τίποτα,

αλλά τώρα χαρίζει ελπίδα με ένα story.



Έζησε:

– Παπανδρέου,

– Καραμανλή,

– Τσίπρα,

– Μητσοτάκη…

και ταυτόχρονα Σαουδάραβες βασιλιάδες και κυπριακές εκλογές.



…και έχει επιβιώσει.''



Thank you,
Amaryllis

[Dimos35]

έχεις κάνει δουλίτσα ρε μπαγάσα ... να την χαίρεσαι.

[bulmont]

έχεις κάνει δουλίτσα ρε μπαγάσα ... να την χαίρεσαι.

Σ' ευχαριστώ Δήμο, όλοι να χαιρόμαστε τα παιδιά μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!