Λίγο από Δολομίτες και Αυστρία 2025

[AVprod.]

Το ταξίδι αποφασίστηκε μόλις οι δύο της παρέας (Δημήτρης και Ηλίας) γύρισαν από τουρ στα βαλκάνια το καλοκαίρι του 2024 (που δεν μπόρεσα δυστυχώς να ακολουθήσω),οι προορισμοί αποφασίστηκαν τον Γενάρη του 2025 οπότε είχαμε 6 γεμάτους μήνες για προετοιμασία (λες και θα παίζαμε τσου.λου ) πριν την μέρα αναχώρησης στα μέσα του Ιούλη. Εγώ θα ακολουθούσα για 7 μέρες (παραπάνω έφαγα νιετ από την δουλειά) και οι άλλοι θα συνέχιζαν άλλες 7 σύνολο 14, το πρόγραμμα ήταν ψιλοφρι καθώς μόνο την πρώτη μέρα είχαμε κανονίσει ακριβώς τι κάνουμε, ρίσκο μεν έχει την γοητεία του δε. Πριν αναχωρήσουμε ο κινέζος αποφάσισε ότι μαζί με το κλασσικό σέρβις πριν το ταξίδι, να αλλάξει και ρουλεμάν τιμονιού βγάζοντάς με αρκετά έξω από το μπάτζετ προσθέτοντας και την αλλαγή ελαστικών, στα όρια της ακύρωσης. Από δω από κει, βγήκε η άκρη και ξημερώματα Τρίτης μετά από ωραίο ταξιδάκι στην Εγνατία βρισκόμαστε 2 Ιάπωνες και 1 κινέζος στην προβλήτα έτοιμοι να φορτωθούμε στο καράβι και να ξεκινήσουμε ένα ακόμα ταξίδι.



Μετά από 27 ώρες κατεβαίνουμε Βενετία και παίρνουμε τον δρόμο για Βερόνα. Σκοπός μας να αφήσουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο όπως και έγινε μιας και ήταν αρκετά νωρίς το πρωί και να ξεκινήσουμε για τον πρώτο στόχο της 1ης μέρας που ήταν ο κύκλος της λίμνης LaGuarda.
Ξεκινάμε λοιπόν από πολύ ωραίους επαρχιακούς δρόμους και άφιξη στο ομώνυμο παραλίμνιο χωριό (Guarda) για στάση για καφέ και κάτι να τσιμπήσουμε γιατί είχε ήδη το στομάχι να διαμαρτύρεται. Γενικά όλα τα παραλίμνια χωριά στην Guarda είναι τουριστικές περιοχές που πηγαίνουν είτε για περπάτημα είτε για διακοπές(θα το δείτε παρακάτω). Οι τιμές στην πρώτη στάση για ένα cappucino και ένα ζεστό panini ήταν λογικές για τουριστική περιοχή ( 4€ ο καφές και 8€ το panini).




Καφές τέλος, κρανάκια και ξεκινάμε για Limone Sul Guarda στην απέναντι πλευρά. Εκεί είδαμε ότι είναι τουριστικότατο μέρος που πάνε οικογένειες, ζευγάρια, παρέες για διακοπές και να κάνουν τα μπάνια τους, σα να λέμε το Πευκοχώρι Χαλκιδικής αλλά με γλυκό νερό όχι θάλασσα.



Η στάση ήταν ίσα ίσα 2 φωτογραφίες και ξανά οδήγηση για τον επόμενο και τελικό προορισμό το Sirmione.Στην διαδρομή ανεβήκαμε και ένα ψηλό μονοπάτι που ήξερε ο Ηλίας για φωτογραφίες.


Να βάλω και τα μηχανήματα μας που μας πήγαν και μας έφεραν χωρίς κιχ


Φτάνουμε στο Sirmione κουρασμένοι πλέον και πεινασμένοι, έχει πάει και αργά μεσημέρι προς απόγευμα, είμαστε και στο πόδι από τα ξημερώματα οπότε το μόνο που μας ένοιαζε ήταν μια γρήγορη βόλτα όσο γρήγορη μπορεί να είναι μέσα στο μεσαιωνικό κάστρο-οχυρό, ώστε να επισκεφθούμε το Παλάτσο Μαρία Κάλλας και την Βίλα Μενεγκίνι-Κάλλας. Το πρώτο όπως υποδηλώνει και το όνομα είναι ένα παλάτι του 17ου αιώνα αφιερωμένο στα σύγχρονα χρόνια στην σοπράνο Μαρία Κάλλας αφού την δεκαετία του '50 έμενε στην Βίλα του συζύγου της επιχειρηματία Μενεγκίνι. Τα γυρίσαμε σχεδόν όλα (κάτι λέγαμε για γρήγορη βόλτα ) και αφού ψωνίσαμε τα απαραίτητα μαγνητάκια βρήκαμε ένα εστιατόριο για να κάτσουμε να φάμε. Όπως ξέρετε οι περισσότεροι, σε τέτοια μέρη τέτοια μαγαζιά σου πιάνουν τον κώλο κανονικά και με τον νόμο αλλά το αποδεχτήκαμε και κάτσαμε. Προς έκπληξή μας δεν μας τον έπιασαν (τον πισινό) τόσο. Με αυτά και με εκείνα από Sirmione έβγαλα μόνο μία φωτογραφία από ένα σπίτι στολισμένο με αυτά τα λουλούδια(είμαι ντιπ άσχετος με αυτά).


Αφού έγιναν όλα αυτά ξεκινήσαμε για τον δρόμο της επιστροφής στο ξενοδοχείο. Μετά από σχεδόν 300και κάτι χιλιόμετρα (από το ξεκίνημα από Βενετία) οδήγηση, στο πόδι από τις 6 το πρωί, ήμουνα ψόφιος στην κούραση αλλά τόσο γεμάτος. Άλλωστε γι' αυτό δεν κάνουμε αυτά τα ταξίδια;
Η πρώτη μέρα έκλεισε με μπυρίτσα στο αίθριο του ξενοδοχείου και συντονισμό για την γεμάτη 2η μέρα που ερχόταν. Πιθανόν να αργήσω να ποστάρω τις επόμενες μέρες του ταξιδιού (ελπίζω να μπορέσω αυτή την Κυριακή να ανεβάσω όσες πιο πολλές γίνεται) Είναι η πρώτη φορά που ανεβάζω οπότε οποιοδήποτε feedback θα είναι ευπρόσδεκτο .

[karellen]

Ωραίο ταξιδιωτικό και όμορφες εικόνες.
Μπράβο παιδιά και στην επόμενη!!

[gior-gos]

Ωραίοι! Βάλε πράμα!

[SAVVAS62]

Αναμένεται η συνέχεια.

[AVprod.]

Ημέρα 2η :
Μετά από το πρωινό στο ξενοδοχείο φορτώνουμε να πράγματα στις μηχανές και ξεκινάμε για την δεύτερη μέρα του ταξιδιού που θα μπούμε λίγο πιο μέσα στις Ιταλικές Άλπεις. Προορισμός το χωριό Caviola (δεν ξέρω την ιταλική προφορά, εγώ το λέω όπως ο αργεντινός μπαλαδόρος ) περίπου 200 χιλιόμετρα 'επαρχιακής' εθνικής και ορεινού δρόμου από την Βερόνα, όπου αφήνουμε πράγματα να τα προσέχουν και φεύγουμε για λίμνη Alleghe.
Στο ξενοδοχείο που κλείσαμε το δωμάτιο είχε αυτή την θέα την οποία την βάζω τώρα για να μην είναι ξέμπαρκη φωτό μετά :



Στην διαδρομή για Alleghe έγινε και η κατάλληλη στάση για φωτογραφίες




Αυτή είναι η αγαπημένη μου


Και φτάνουμε Alleghe ένα παραλίμνιο χωριό στην ομώνυμη λίμνη με θέα και στην οροσειρά, το οποίο όπως και άλλοι προορισμοί στις Ιταλικές και Αυστριακές Άλπεις έχουν όλο το χρόνο τουρισμό. Πίστευα λανθασμένα προφανώς, μόνο τον χειμώνα θα έχουν κόσμο. Λάθος μεγάλο (το καταλάβαμε στην δυσκολία να βρούμε ξενοδοχεία) γιατί πέρα από τον μοτοσυκλετιστικό τουρισμό, έχουν τουρισμό για hiking, mountain biking(το ήρεμο που κάνεις βόλτες ) και οι παραλίμνιες περιοχές έχουν πολλές δραστηριότητες στις λίμνες. Σαν γνωστός προορισμός λοιπόν το Alleghe με κόσμο, μας δυσκόλεψε μέχρι να συντονιστούμε που θα παρκάρουμε και τι θα κάνουμε, βρήκα ευκαιρία και έβγαλα κάποιες φωτογραφίες.


Και αυτή είναι η άλλη θέα που έχει το χωριό.


Από εκείνη την μεριά που είναι τα δέντρα έχει τελεφερίκ 2 επιπέδων με εισιτήριο 23€/άτομο που σε ανεβάζει στο καταφύγιο Baldi, στο οποίο μπορείς να πας και οδικώς. Οι άλλοι δύο της παρέας ήθελαν την εμπειρία του τελεφερίκ εγώ προτίμησα να κάτσω στην bierstube Alleghe και να απολαύσω, όσο θα τους περιμένω, αυτό :


Μετά από αρκετή ώρα κατέβηκαν και οι άλλοι δύο, παραμείναμε στην μπυραρία, παραγγείλαμε να φάμε και ήρθε η ώρα να γυρίσουμε στο Caviola, να κάνουμε επιτέλους check in και να κάνουμε μια ήσυχη βόλτα στο χωριό που τα πάντα μετά τις 20:00 κλείνουν.


Έτσι έκλεισε η χαλαρή 2η μέρα του ταξιδιού με άραγμα στο δωμάτιο και συντονισμό της 3ης ημέρας που θα είχε και τα πιο πολλά αξιοθέατα.

[AVprod.]

Ημέρα 3η.

Ξύπνησα το πρωί και είπα να κάνω ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι και να απολαύσω την θέα πριν πάω για πρωινό και ετοιμαστούμε για την συνέχεια.


Την θέα την απόλαυσα, το τσιγάρο κι αυτό (μιας και πλέον δεν με συντροφεύει στην καθεμέρα μου) το μόνο που δεν απόλαυσα τα πρώτα 3 λεπτά ήταν η φαεινή μου ιδέα να βγω με το σορτσάκι και το t-shirt . Η έννοια του ''που πας ρε Καραμήτρο;''. Άλπεις + πολυ πρωι = θερμοκρασια γύρω στους 12 βαθμούς. Τροχάδην μέσα, φουτερ, ζακέτα και το μπουφάν της μηχανής (είπαμε ήθελα να απολαύσω θέα και τσιγάρο). Όλα καλά συνεχίζουμε. Γεμίσαμε στομάχια στο πρωινό, φορτώσαμε μηχανές, κάναμε check out και ξεκινάμε για τον επόμενο σταθμό μας ο οποίος θα μας φιλοξενούσε 2 ημέρες, το Αυστριακό Τιρολέζικο Seefeld. Αν σας θυμίζει κάτι ναι είναι το μέρος που πήγαιναν για προετοιμασία όλες οι ομάδες που προπονούσε ο Ντούσαν Μπαγιεβιτς Να σημειώσω ότι Autostrada βγήκαμε μόνο στην διαδρομή Βενετία - Βερόνα και θα βγούμε και στο κομμάτι έξω από το Bolzano μέχρι Innsbruck, μας αρέσουν τα ''επαρχιακά''.
Ξεκινάμε από το χωριό Caviola και πρώτη ολιγόλεπτη στάση στο Passo San Pellegrino στα 1918 μέτρα, φωτογραφία τους Δολομίτες

και φεύγουμε για Passo Costalunga στα 1753 μέτρα και λίγο θέα από την πλάτη του Δημήτρη.


Και φτάνουμε επιτέλους σε κάτι πανέμορφο. Κυρίες και κύριοι η λίμνη Carezza ή πιο σωστά Lago di Carezza στα 1520 μέτρα


Μοναδική αλπική λίμνη, σημείο προστατευόμενο από την Unesco όπως όλοι οι Δολομίτες ως φυσικά μνημεία, γι αυτό και έχει διατηρήσει τα χρώματα καθώς δεν επιτρέπεται η κολύμβηση στη λίμνη ή άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι η θέα στην οροσειρά Latemar.


Από θέμα τουριστικής εκμετάλλευσης, έχει οργανωμένο πλέον parking 3€ η μηχανή για τις πρώτες 2 ώρες μετά + 1,5€ αν θυμάμαι καλά η κάθε ώρα. Έχει μονοπάτι που κάνει τον κύκλο όλης της λίμνης και την κλασσική γωνιά με 2-3 μαγαζιά για φαγητό και ένα μαγαζί με σουβενίρ. Πήραμε τα απαραίτητα μαγνητάκια, ως ο μόνος καπνιστής στην τριάδα έκανα και το απαραίτητο τσιγάρο (ποιος χρειάζεται τον καθαρό αέρα στα πνευμόνια του αρκετή ώρα άλλωστε) και ξεκινήσαμε για Bolzano αρχικά, να βγούμε Autostrada και μετά βουρ για Seefeld.
Σταματήσαμε εδώ: Service station Lanz - Brenner για να προμηθευτούμε την Αυστριακή βινιέτα των 10 ημερών στα 4,90€ τζάμπα πράγμα


Σχεδόν 27 χιλιόμετρα μετά και αφού έχεις μπει καλά μέσα στην Αυστρία σε περιμένει αυτό: ASFINAG Mautstelle Brenner στο οποίο για κάποιο λόγο πρέπει να πληρώσει η κάθε μηχανή άλλα 12€. Τον λόγο που έπρεπε να πληρώσουμε ενώ έχουμε βινιέτα ούτε το παλικάρι στον γκισέ δεν μπορούσε να μας εξηγήσει. Πληρώσαμαν, (δεν είχαμε και όρεξη για ιστορίες) και ξεκινήσαμε προς Innsbruck. Στον περιφερειακό (ας το πούμε έτσι) είχε μια απίστευτη κίνηση λόγω έργων (Θεσσαλονίκη likes this post) που σε συνδυασμό με τους 33 βαθμούς θερμοκρασία μας κούρασε αρκετα. Μια απόσταση 15 λεπτών την κάναμε σε 1 ώρα και 15 λεπτά. Μικρό το κακό βέβαια γιατί μετά ο δρόμος για Seefeld ήταν ανοιχτός και ωραίος και γιατί είμαστε διακοπές .
Φτάνουμε Seefeld τακτοποιούμαστε στο δωμάτιο και ξεκινάμε για το γνωστό γραφικό χωριουδάκι στην Γερμανία το Mittenwald.

[AVprod.]

Ημέρα 3η β' μέρος :

Mittenwald ένα γραφικό παραδοσιακό χωριουδάκι που βρίσκεται στην περιοχή Garmisch-Partenkirchen στη Βαυαρία. Είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός, γνωστός για την παραδοσιακή βαυαρική αρχιτεκτονική και το γραφικό τοπίο των Άλπεων και το Mittenwald έχει μια πλούσια ιστορία, ιδιαίτερα συνδεδεμένη με την κατασκευή βιολιών, μια παράδοση που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Τα ήξερα από πριν αυτά; Όχι. Τα έμαθα καθώς πήγα; Και Ναι και Όχι
Θα περάσω στο ψητό, ωραίο όντως το χωριό με ζωγραφισμένα κτήρια στο κέντρο


Τεράστια βαυαρέζικα άλογα


Λαική τέχνη από άχυρα με των 120€ το κομμάτι το μεγάλο


Και αυτή είναι η θέα με τις Άλπεις


Στο τρίτο μέρος θα σας γράψω για την επίσκεψη στο θεματικό πάρκο Leutascher Geisterklamm und Wasserfallsteig απλά λίγες ώρες υπομονή.

[AVprod.]

Ημέρα 3η γ' μέρος:

Θεματικό πάρκο Leutascher Geisterklamm und Wasserfallsteig. Αφού τελειώσαμε την γύρα μας στο όμορφο Mittenwald είπαμε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής αλλά κάνοντας μια μικρή επαρχιακή παράκαμψη ώστε να επισκεφτούμε το εν λόγω πάρκο που το μάθαμε στο ψάξιμο διαδρομών το βράδυ. Φτάνοντας στον άνετο χώρο πάρκινγκ βλέπεις αυτή την είσοδο. Η είσοδος είναι δωρεάν κάτι που δεν είναι δεδομένο στις χώρες αυτές.

Κάτι απλό. Λίγα λόγια για το πάρκο από τα λίγα που είδαμε στις ταμπέλες μιας και το information kiosk είχε σχολάσει όταν φτάσαμε. Είναι ένα πάρκο μονοπάτι μέσα στο φαράγγι του καταρράκτη Leutasch. Έχουν δημιουργήσει μια διαδρομή κυκλική περίπου 3μιση χιλιόμετρα που σε περνάει από διάφορα στάδια του δάσους με επεξηγηματικές διαδραστικές ταμπέλες (kids friendly δηλαδή το πάρκο) με τραπεζάκια πικ νικ σε διάφορα κομμάτια της διαδρομής. Κάποιες ταμπέλες έχουν απλό κείμενο που εξηγούν και κάποιες είναι πιο διαδραστικές. Παράδειγμα σε ταμπέλα γυρνούσες μια μανιβέλα σα να φόρτιζες κάτι ώστε πατώντας ένα από τα 4 κουμπιά που είχε να ακούσεις τον ήχο που κάνει το αντίστοιχο είδος κουκουβάγιας, από τα 4 που ζουν στην περιοχή και στο δάσος. Μια άλλη ταμπέλα είχε 4 υποδοχές που έβαζες την μύτη στο άνοιγμα και πατώντας ένα κουμπί που είχε από πάνω μύριζες αντίστοιχα το πεύκο, τα blueberries, την βιολέτα και το έλατο, δηλαδή ήδη που υπάρχουν στο δάσος. Έχουν χαράξει και 2 μικρότερες διαδρομές πάνω στην μεγάλη για πιο γρήγορες βόλτες. Εμείς προσπαθήσαμε να πάμε προς τον καταρράκτη αλλά (πάντα υπάρχει αλλά) το πήγαινε είχε πολύ κατέβασμα από το βουνό που σημαίνει ότι στην επιστροφή όλη η κατηφόρα θα γίνει ανηφόρα οπότε με συνοπτικές διαδικασίες αποφασίστηκε να μην πάμε μέχρι εκεί.


Κάνοντας την μεγάλη διαδρομή σε φέρνει και μέσα στο δάσος που έχουν κάνει αναπαράσταση των οικισμών των εκεί κατοίκων το 5.000 π.Χ. με τις καλύβες να έχουν το ύψος των τότε ανθρώπων φυσικά.


Σε ένα σημείο μάλιστα του δάσους σε ενημερώνουν κιόλας ότι βρίσκεσαι στα σύνορα


Η μία κολώνα είναι Γερμανία και η άλλη κολώνα Αυστρία


Και επειδή δεν είναι η μία μεριά απλά Γερμανία αλλά Βαυαρία τσουυπ βάζουν και αυτοί την δική τους κολώνα με τα χρώματα τους (μπλε άσπρο από τον θυρεό της Βαυαρίας)


Λίγο πριν την έξοδο πετυχαίνουμε και το αντίστοιχο stonehedge που είναι φτιαγμένο από κορμούς δέντρων


Τελειώνοντας την διαδρομή μετά και το περπάτημα ξεκινάμε για Seefeld καθώς τα στομάχια άρχισαν να διαμαρτύρονται μετά από σχεδόν 300 χιλιόμετρα σαν σύνολο ημέρας και με τόσα που είδαμε, καθίσαμε σε μια ''καντίνα'' απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Seefeld που είχε ένα ζευγάρι Βόσνιων και καταναλώσαμε τα κλασσικά λουκάνικα και σνίτσελ με συνοδεία τοπικής μπύρας σε ''τιμαι λογικαι'' για την περιοχή. Βέβαια εγώ ακόμα σκεφτόμουνα πως και εμείς στην χώρας μας έχουμε ένα σωρό παραπλήσια μέρη αλλά οργάνωση ώστε να τα φτιάξουμε έστω και παρόμοια και να τα προωθήσουμε δεν έχουμε.

[AVprod.]

Αυτή είναι η δεύτερη ταμπέλα πού έλεγα

[AVprod.]

Ημέρα 4η.

Σήμερα είπαμε θα το πάρουμε χαλαρά από θέμα χιλιομέτρων γιατί την επόμενη μέρα και εγώ που θα κατηφόριζα για Ανκόνα αλλά και οι άλλοι δύο που θα συνέχιζαν προς Hallstat και γύρω περιοχές, θα είχαμε να κάνουμε πολλά χιλιόμετρα οδήγησης. Είδαμε και τον καιρό που έδινε βροχές και καταιγίδες από το μεσημεροαπόγευμα. Το μέρος αποφασίστηκε και ήταν η αλπική λίμνη Walchensee στα 802 μέτρα υψόμετρο και περίπου 40 χιλιόμετρα από το Seefeld. Θα κάναμε τον κύκλο της παραλίμνια κατά 3/4 γιατί ένα κομμάτι δεν έβγαζε το gps προσβασιμότητα όποτε δεν το ξεψαχνίσαμε κιόλας. Κλασσική περιοχή και λίμνη Άλπεων με τουρισμό για δραστηριότητες και περπάτημα, πάρα πολλές μηχανές που έκαναν διαδρομές στην περιοχή, όπως και όλες τις μέρες του ταξιδιού το αριστερό χέρι ήταν μόνιμα στην χαιρετούρα mode . Να χαιρετάτε τους συντροχους ότι και να καβαλάνε. Εμάς πάντως όλοι μας χαιρετούσαν ή ανταπέδιδαν.


Σταματήσαμε για καφεδάκι και κάτι να τσιμπήσουμε στο Gusthof zur Post


Και επιστρέψαμε πίσω να κάνουμε βόλτα στο Seefeld και να φάμε το κλασσικό σνίτσελ. Προφανώς το απόγευμα η πρόγνωση του καιρού επιβεβαιώθηκε και είχαμε αυτή την εικόνα

που μετά έγινε μια ωραία καταιγίδα περίπου 2 ωρών. Ίσα ίσα το άραγμα στο ξενοδοχείο ήταν πιο ωραίο. Κάτι που διαπιστώσαμε και στις 3 χώρες μέχρι στιγμής, ενώ μέσα στα αστικά κέντρα η τιμή της βενζίνης ήταν x, όσο έβγαινες προς τα έξω και στα χωριά η τιμή ήταν 3 με 4 λεπτά μέσο όρο πιο φθηνή. Σε αντίθεση με ό,τι έχουμε συνηθίσει στα μέρη μας που έξω από την πόλη πάντα είναι πιο ακριβή.

Ημέρα 5η.

Ξημέρωσε η μέρα της αρχής της επιστροφής με το αντίστοιχο ξενερωματικό αίσθημα όταν κάτι το αφήνεις στην μέση. Βέβαια στο τέλος της διαπίστωσα ότι έκανα την πιο ωραία για μένα διαδρομή. Πρωινό λοιπόν, φόρτωμα μηχανή, στάση για φουλάρισμα και 9 ακριβώς έχω ξεκινήσει. Η διαδρομή θα ήταν Seefeld- Gatteo a mare μόνο από επαρχιακό δίκτυο. Το gps το έβγαζε 8 ώρες. Ξεκίνησα για Innsbruck και από εκεί μπήκα στο Brenner Strasse που μετά το Brennero και μπαίνοντας στην Ιταλία γίνεται ο ss12 που με οδήγησε μέχρι την Βερόνα. Από εκεί γίνεται ss434 μέχρι την Φεράρα που εκεί ονομάζεται ss16 και έφτασα μέχρι τον προορισμό που θα διανυκτέρευα.
Στην διαδρομή μέχρι το Τρέντο συνάντησα πάρα πολλές μηχανές, μάλιστα λίγο πριν το Vipiteno πέτυχα και ένα γκρουπάκι από Βουλγαρία (3 bmw gs νομίζω τα 1250 ήταν, ένα honda africa twin 1100 και ένα kawasaki versys 1000) που πήγαμε μαζί μέχρι Bolzanno και δημιουργήσαμε ένα ωραίο τρενάκι στην σχετικά στριφτερή διαδρομή (Τα όρια εδώ τηρούνται από όλους θέλοντας και μη ). Αυτην την φωτό πρόλαβα να τραβήξω σε ένα ''κόλλημα'' στο Vipiteno.


Το ωραίο στον ss12 είναι ότι ταξιδεύεις παράλληλα με τον ποταμό Αδίγη και έχεις αυτές τις εικόνες (είναι τραβηγμένες έξω από το Trento που έκανα στάση για τσιγάρο και φαί) σε όλη την διάρκεια της διαδρομής πέρα από τα απέραντα αμπέλια και διάφορες άλλες παραγωγές που περνάς. Αυτ


Τον Αδίγη τον έχεις συντροφιά μέχρι την Φεράρα που σε παρατάει αυτός και συναντάς για λίγο τον ποταμό Πάδο. Αφού πέρασα Ραβένα, Τσεζενάτικο και μετά από συνολικά 523 χιλιόμετρα φτάνω στο Gatteo a mare όπου θα διανυκτέρευα. Είναι μια παραλιακή τουριστική πόλη like παραλία Κατερίνης μέσα δεκαετίας 90 χωρίς τα μαγαζιά με τις γούνες. Δεν τράβηξα καμιά φωτογραφία γιατί δεν με εξίταρε και τίποτα να σας πω την αλήθεια. Έφαγα κάτι στα γρήγορα και πήγα να την πέσω για ύπνο καθώς η κούραση της ημέρας είχε αρχίσει να βγαίνει.

Ημέρα 6η.

Τελευταία μέρα στο εξωτικό εξωτερικό και μετά το πρωινό φόρτωσα την μηχανή και ξεκίνησα για τα 119χιλιόμετρα που είναι η Ανκόνα από τον αγαπημένο πλέον ss16 ώστε να είμαι μόνιμα παραλιακά και να δω ότι περισσότερο μπορώ. Πέρασα από το ιστορικό Ρίμινι, πέρασα το Πέζαρο και μετά από συνολικά περίπου 2 ωρίτσες έφτασα λιμάνι Ανκόνας. Check in εισιτήρια και αναμονή στην προβλήτα μέσα στον ήλιο καθώς το καράβι έφευγε μεσημέρι.


16 ώρες ταξίδι και πρωί Τρίτης άφιξη στην Ηγουμενίτσα και κατευθείαν Εγνατία για επιστροφή στην Θεσσαλονίκη. Από την Βέροια και μετά η προσαρμογή στον καυτό Ιούλιο της Ελλάδος ήταν απότομη και λίγο πριν τα Μάλγαρα αποφάσισε και η λάμα στήριξης της κόρνας να πει ''fuck this, i'm outta of here'' . Μετά από 3 χώρες και σχεδόν 2400 χιλιόμετρα φτάνω σπίτι γεμάτος. Γεμάτος με εμπειρίες και εικόνες που σίγουρα θα εμπλουτιστούν με τις επόμενες από τα επόμενα και υγεία να έχουμε και χρόνο να ταξιδεύουμε.

[SAVVAS62]

Και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία όλα τα επόμενα χρόνια εύχομαι ολόψυχα.

[AVprod.]

Και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία όλα τα επόμενα χρόνια εύχομαι ολόψυχα.

να ήμαστε όλοι καλά να ταξιδεύουμε

[pektis]

Ομορφες εικονες!!
Μπραβο σας...Αντε και στα επομενα!

[gior-gos]

Ωραία ταξίδι! Στα επόμενα!

[Tsber]

Μπράβο σας παιδιά, ταξιδάρα με τα όλα της, όμορφες φωτογραφίες και αφήγηση

Άκη σε περιμένουμε στην επόμενη συνάντηση στη Θεσσαλονίκη να γνωριστούμε και από κοντά