καλημέρα και από εμένα !
καλημέρα και από εμένα !
you rise you fall you're down then you rise again
21 Ιουνίου και θερινό ηλιοστάσιο, καλό καλοκαίρι σε όλους με πολλές δροσερές νύχτες στο ξενοδοχείο Τ’ αστέρια
Αστρολάβος
Ξέρω θνητός κι εφήμερος πως είμαι, μα των άστρων
το αέναο ανακύκλισμα ψηλά σαν ατενίζω,
τα πόδια μου δεν ακουμπούν στο χώμα και χορταίνω
με αμβροσία θεϊκή κοντά στο Δία τον ίδιο.
Πτολεμαίος
Αν ήσουν αντικείμενο, θα ήσουν αστρολάβος,
απ’ όλα τ’ αντικείμενα το πιο αλαζονικό.
Να πιάνεις τα αστέρια με τα γυμνά σου χέρια!
Να κλείνεις μες τον δίσκο σου ολάκερο ουρανό!
Αν ήσουν αντικείμενο, θα ήσουν αστρολάβος,
απ’ όλα τ’ αντικείμενα το πιο ρομαντικό.
Να φέρνεις τα ουράνια δυο πόντους απ’ τα μάτια!
Να κάνεις τον μακρόκοσμο να δείχνει κοντινός.
Αν ήσουν αντικείμενο, θα ήσουν αστρολάβος,
κανόνας και πινάκιο κι άξονας νοητός.
Του σύμπαντος τις χώρες να τις μετράς σαν ώρες,
ν’ αγγίζει η ακίδα σου τον ίδιο τον Θεό.
Παντελής Τσιμπισκάκης, Θρυαλλίς, Εκδόσεις Ζήτη - 2012
Πριν λίγο καιρό είχα την τιμή να λάβω ταχυδρομικώς δύο υπέροχα δώρα από τον φίλο Ανέστη - Coyote.V, δύο βιβλία αντιπροσωπευτικά της οικογενειακής του λογοτεχνικής παράδοσης
Το ένα βιβλίο είναι ποιητικό και από αυτό ξεχώρισα το παρακάτω ποίημα:
Ως συνήθως προσπαθώ να διαβάσω τα βιβλία υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες και θα επανέλθω με περισσότερα σχόλια και για τα δύο στο εγγύς μέλλον.
Μέχρι τότε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο Ανέστη!
Between the lines
By constantly reading between the lines,
you sometimes lose the lines themselves.
I know that times are hard
and you have to be difficult and careful,
but sometimes a meaning can be honest
and a verse can be earnest,
and the space between them sincerely void
like a vast, untamed universe.
Παντελής Τσιμπισκάκης, Μετατονισμοί, Εκδόσεις Ζήτη 2024
Μολις το ποσταρες το εβαλα στο copilot για αναλυση και μετα αρχισα να βαζω και τααλλα ξημερωθηκα!!! Κανει καλη δουλεια και τεμπελικη
Α και καποεες φορες το θεμα χανετε μηπως να γινει στικι καποια στιγμη;![]()
Γράμμα σε έναν ποιητή
Ξέρω εγώ κάτι Παντελή που θα μπορούσε να σε σώσει, και ευτυχώς για εσένα και για εμάς το ξέρεις και το καλλιεργείς κι εσύ!
Θεσσαλονίκη ξανά μετά από χρόνια λοιπόν και μπαίνω στο καφέ για να συναντήσω ένα από τα πιο επιδραστικά άτομα που δεν γνώρισα ποτέ από κοντά, βέβαια όταν του το είπα αυτό στο τηλέφωνο μου απάντησε πως όταν με γνωρίσεις από κοντά θα απογοητευθείς σφόδρα!
Βλέπω έναν πιτσιρικά με κοτσίδα και δυο – τρία ζευγαράκια και παρέες. Όσο πλησιάζω θυμάμαι τις φωτογραφίες από τα ταξίδια, τον ξανακόβω, ρε λες να είναι αυτός τελικά;!
Κι όμως, ενώ στα σαρανταέξι ο Παντελής μοιάζει περισσότερο με φοιτητή στη όψη, η στάση και ο τρόπος του και τα λεγόμενά του προδίδουν έναν άνθρωπο πλούσιο σε εμπειρίες και καλλιέργεια που όχι μόνο δεν απογοητεύει αλλά προδίδει πώς γίνεται κάποιος να εκφράζει τόσα πολλά και να εμπνέει τους άλλους με λίγες λέξεις στις σελίδες ενός βιβλίου.
Η συζήτηση απολαυστική και ουσιαστική παρά την υπέρμετρη μετριοφροσύνη στα όρια της συστολής, με υπέροχες ατάκες: δεν υπάρχουν ποιητές - μόνο ποίηση, οι σύγχρονοι ποιητές είναι ξεπερασμένοι από την ημέρα που έρχονται στον κόσμο, τα βιβλία είναι αναγκαίο κακό και καλό ταυτόχρονα…
Και φυσικά στο τέλος ο ποιητής μας είχε και έτοιμο βιβλίο για δώρο αλλά εγώ μιας και τα έχω ήδη όλα προνόησα να τα φέρω μαζί μου και τώρα όλη η σειρά φέρει το μονόγραμμα και την αφιέρωση του δημιουργού
Παντελή χάρηκα πολύ που επιτέλους σε γνώρισα από κοντά και μάλιστα στην πάντα αγαπημένη Θεσσαλονίκη και σου εύχομαι να συνεχίσεις να μας εμπνέεις όπως μόνο εσύ ξέρεις και μπορείς!
Κι εγώ χάρηκα πολύ που σε γνώρισα Νίκο και σε ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια!
Είσαι εξαιρετικός χαρακτήρας και η συζήτηση μας ήταν όντως από τις πολύ ευχάριστες και ουσιαστικές ταυτόχρονα, και άρα, από τις πιο σπάνιες.
Να είσαι πάντα καλά και την επόμενη φορά να μάς έρθεις εποχούμενος, για περισσότερες ημέρες, και να γνωριστείς και με το κλιμάκιο Θεσσαλονίκης!
Ακενατών
Θα χτίσουμε καινούρια πολιτεία, μακριά από ναούς κι ιερατείο
και θα έχουμε μοναδική λατρεία, του ήλιου το φλογισμένο μεγαλείο.
Ανάμεσα στις δύο παλιές πόλεις, εκεί που τον ορίζοντα αγγίζει,
ναός θα ’ναι το κάθε μικρό σπίτι, και ό,τι η αχτίδα του φωτίζει.
Μα πώς να νικηθεί το ιερατείο; Ήδη, οι ιερείς άνεργοι θρηνούνε…
Και τους παλιούς θεούς επικαλούνται, και στ’ όνομά τους καταριούνται:
«Γρήγορα να ρημάξει η Αμάρνα και να σβηστεί η μορφή
σας απ’ την πέτρα, κι άδοξα να χαθεί η γενιά σας!»
Μα εμείς διαλύουμε το ιερατείο! Και τη βαριά κατάρα αψηφούμε…
Γιατί έτσι ξέρουμε, θα μας θυμούνται• γιατί έτσι θέλουμε να μας θυμούνται!
Κι ας γρήγορα ρημάξει η Αμάρνα, και ας σβηστεί η μορφή
μας απ’ την πέτρα, κι άδοξα ας χαθεί η γενιά μας!
Παντελής Τσιμπισκάκης, Θύραθεν, Εκδόσεις Ζήτη - 2014