[...]
Λόγω του ότι το σπίτι που μέναμε ήταν σε μια μεγάλη κατηφόρα, όπως σε κάθε μετακίνηση από και προς αυτό, έτσι και σε αυτή, πήγα με το μηχανάκι.
Η διαφορά ήταν ότι αυτή τη φορά το έσβησα στην κατηφόρα για να μη κάνει θόρυβο μεσημεριάτικα, και αθόρυβα τσούλησα ως το σπίτι.
Οι νέες προδιαγραφές στα μοτοσακά, όπως πληροφορήθηκα τη Δευτέρα το πρωί, επιβάλουν ότι τα φώτα και όλα τα συστήματα των μοτοσυκλετών που θα τύχει να σβήσουν εν κινήσει, θα πρέπει να παραμείνουν σε λειτουργία για λόγους ασφαλείας!!!
Αυτό όπως καταλάβατε δεν το γνώριζα και το μηχανάκι δεν έσβησε πραγματικά ποτέ. Με τα φώτα αναμμένα και τα λοιπά συστήματα σε εγρήγορση έμεινε από τις 16:30 έως αργά το απόγευμα που αποπειράθηκα ματαίως να το βάλω μπρος για να πάω στην πλατεία για να ετοιμαστούμε για την άφιξη των βουνίσιων.
Ναι! Έμεινα από μπαταρία και δεν πήρε μπρος ούτε στην κατηφόρα που προσπάθησα!
Πήρα λοιπόν τηλέφωνο το πτώμα το όρθιο ή αλλιώς τον Χάρη Νο. 1379, και του ζήτησα να βρει καλώδια και να έρθει να το βάλουμε μπρος.
Το πώς ήρθε δε θα το περιγράψω, θα το δείτε στο σχετικό βίντεο



και θα το διαβάζετε για χρόνια γιατί όπως καταλαβαίνετε το πτώμα ή αλλιώς ο Χάρης ο 64ος, θα το κάνει λάστιχο…
[...]