"το μονοπάτι των στίχων.."

[makis206]

"Αφού'χες άλλο στην καρδιά"

ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ

Αφού'χες άλλο στην καρδια
τι μ'ήθελες εμένα
να με πληγώσεις να πονώ
ώστε να ζω για σένα

Παίζεις με τσι φτωχές καρδιές
για να γλεντάς τα νιάτα
κι ύστερα τσι ξελησμονάς
στου χωρισμού τη στράτα

Μα όσο κι αν παίζεις και γελάς
θα'ρθεί κι εσέ η σειρά σου
οι πίκρες και τα βάσανα
να κάψουν την καρδιά σου !

[makis206]

Θέλετε κι άλλο ;

[makis206]

Άντε ένα ακόμα

"Μαντιναδάκια"

ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ

Βασιλικούς εφύτευα
κι έλεγα τ'όνομά σου
και βγήκανε κι αυτοί σγουροί
ωσάν και τα μαλλιά σου

Τα κατσαρά σου τα μαλλιά
τα κατσαροπλεγμένα
άχι και να μπερδεύανε
στα χέρια μου και μένα

Πίνω κρασί και δε μεθώ
ρακί και δεν με πιάνει
μόνο το μπρούσκο του σεβντά
στην όρεξη με βάνει

Ήλιε μου βούκινο τσ'αυγής
τση νύχτας κυνηγάρη
κι εσύ μεγάλε μου έρωτα
ολόγιομο φεγγάρι

Εγώ'μουν που σ'αγάπουνα
και με περιφρονούσες
τώρα πονάς κι εγώ γελώ
όπως κι εσύ γελούσες

Πούν' ο καιρός πουλάκι μου
πούν' ο καιρός πουλί μου
που σ'έκανα βασιλικό
και σ'έβαζα στ'αυτί μου

Τη μέρα μέσ'τη σκέψη μου
τη νύχτα στ'όνειρό μου
έρχεσαι κι όμως χάνεσαι
σιγά σιγά μωρό μου

Έξέκαμές μου την καρδιά
και πήρες το μυαλό μου
μα δεν σου πιάνω εγώ κακιά
κουζουλοκόπελό μου !

[Kostas NL]

Αρχικά δημιουργήθηκε από makis206
Άντε ένα ακόμα

"Μαντιναδάκια"

ΨΑΡΑΝΤΩΝΗΣ

Βασιλικούς εφύτευα
κι έλεγα τ'όνομά σου
και βγήκανε κι αυτοί σγουροί
ωσάν και τα μαλλιά σου

Τα κατσαρά σου τα μαλλιά
τα κατσαροπλεγμένα
άχι και να μπερδεύανε
στα χέρια μου και μένα

Πίνω κρασί και δε μεθώ
ρακί και δεν με πιάνει
μόνο το μπρούσκο του σεβντά
στην όρεξη με βάνει

Ήλιε μου βούκινο τσ'αυγής
τση νύχτας κυνηγάρη
κι εσύ μεγάλε μου έρωτα
ολόγιομο φεγγάρι

Εγώ'μουν που σ'αγάπουνα
και με περιφρονούσες
τώρα πονάς κι εγώ γελώ
όπως κι εσύ γελούσες

Πούν' ο καιρός πουλάκι μου
πούν' ο καιρός πουλί μου
που σ'έκανα βασιλικό
και σ'έβαζα στ'αυτί μου

Τη μέρα μέσ'τη σκέψη μου
τη νύχτα στ'όνειρό μου
έρχεσαι κι όμως χάνεσαι
σιγά σιγά μωρό μου

Έξέκαμές μου την καρδιά
και πήρες το μυαλό μου
μα δεν σου πιάνω εγώ κακιά
κουζουλοκόπελό μου !

Μπράβο ρε Μάκη, να ζήσει η Κρήτη!!!

[tifoefs]

Αρχικά δημιουργήθηκε από makis206

κουζουλοκόπελό μου !

Ρεεεε πισωγλεντης εγινε ο Ψαραντωνης ;;;

:hypnotize :hypnotize

[nimbus]

Το καπηλειό

Χαΐνηδες

Μουσική/Στίχοι: Χαΐνηδες


Ήτανε όμορφο θαρρώ εκείνον τον παλιό
Dm Gm Cm Gm
καιρό το καπηλειό μου γιαλός, καημός και
Cm F Dm Gm
τσικουδιά βαρμένα μέσα στην καρδιά με τ' όνειρό μου

Και κάθε μέρα από βραδίς
ντουχιουτισμένος ο Βαρδής με το λαούτο
με το κρασί του στον οντά στον αμανέ του
να κεντά τον κόσμο ετούτο

Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά που για δυο
χείλια βυσσινιά τα σιγοπίνει παίρνει νερό
σαν τραγουδεί 'που το λαούτο του Βαρδή
τον πόνο σβήνει

Κι o Μύρος πιάνει το χορό το χώμα μόνο
έχει οχτρό, χρυσά παλάτια σε κάποια
θάλασσα πλατιά θυμάται κόκκινα φωτιά
τα δυο του μάτια

Θυμούμαι κάθε χαραυγή πού 'λεγα ο
ήλιος να μη βγει, στην αγκαλιά σου όνειρο
βάρκα με πανιά να σεργιανίζω το ντουνιά
με τα φιλιά σου

Αργό το ζάλο μου, βαρύ ήτανε ψεύτικος μπορεί
ο έρωτάς σου ρωτώ διαβάτες στα
στενά αν είδαν μάτια καστανά
σαν τα δικά σου

Πώς να δικάσω μια ζωή κι ένα αστέρι το
πρωί που τρεμοσβήνει στο ερειπωμένο
καπηλειό ένα μου όνειρο παλιό έχει 'πομείνει

[nimbus]

Ο δρόμος του μερακιού

Χαΐνηδες

Το μεράκι το πουλούνε στον παράδεισο
Dm Am G Am
Μα στην κόλαση φυτρώνει και στην άβυσσο
Am G Em
Αχ καρδιά μου ταξιδεύτρα κάνε υπομονή
Am C E Am
Τόπος πιθαμή δεν έχει να μη σε χωρεί

Εισαγωγή

Τα καράβια ξεφορτώνουν την πραμάτια μου
Να ’βλεπες την ομορφιά σου με τα μάτια μου
Πόσο το πουλείς το ντέρτι, πόσο το πουλείς
Ένα τση καρδιάς σου φύλλο για να μου μιλείς

Σόλο
Λα-

Στο παλιό το πατρικό μου στην αυλόπορτα
Μιαν αγάπη ξεχασμένη κι αγριόχορτα
Αχ θλιμμένη Παναγιά μου δώς μου μιαν ευχή
Που ’μαι σαν το ερημοπούλι μέσα στη βροχή

[nimbus]

Καντάδα

Χαΐνηδες

Μουσική/Στίχοι: Αποστολάκης Δημήτρης


Ξύπνα και 'ρώστησε η αυγή εσένα ν' ανιμένει
κι είναι ντροπή το σ' αγαπώ ο αέρας να το παίρνει

Το παραθύρι σου άνοιξε, μόνο να σ' αντικρύσω
και με πικρό παράπονο να σε καληνυχτήσω

[nimbus]

Συνταγές μαγειρικής

Χαΐνηδες

Μουσική/Στίχοι: Ζαχαριουδάκης Δημήτρης/Αποστολάκης Δημήτρης

Από μικρή τής άρεσε, μες στην κουζίνα μόνη
τις ώρες να σκοτώνει
με τη μαγειρική
και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της
και δίναν στο φαΐ της
μια γεύση μαγική

Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι
ποτέ δεν είχε ταίρι
ν' αλλάξει μιαν ευχή
να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση
να γίνονταν η πλάση
ξανά απ' την αρχή

Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα
να 'φεγγε μιαν ελπίδα
στα μάτια τα μελιά
και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι
να 'νοιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά

Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της
που 'κανε το φευγιό της
να μοιάζει με γιορτή
τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα
ολόιδια με κείνα
που είχε ονειρευτεί

Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αθάλη
μας κάμανε μεγάλη
κάποια μικρή στιγμή
κι αθόρυβα διαβήκανε απ' της ζωής την άκρη
χωρίς ν' αφήσει δάκρυ
σε μάγουλο γραμμή

[Λεωνίδας]

Πού τους ξέρεις εσύ τους Χαϊνηδες!;

[nimbus]

Βαθύ κόκκιν' αχείλι

Χαΐνηδες

Μουσική/Στίχοι: Σπυριδάκη Κάλλια/Αποστολάκης Δημήτρης

Βαθύ κόκκιν' αχείλι κι άσπρο πουκάμισο
Μια σ' ουρανούς με στέλνεις και μια στην άβυσσο
Σαν σύννεφο με δέρνεις, και μοιάζεις του βοριά

Μετάξι θα σου φέρω απ' την ανατολή
το δάκρυ να σκουπίσω που βγάνει το φιλί
κι ύστερα να το κρύψω στο στήθος φυλαχτό

Κι αν ζήσαμε όπως όλοι για όνειρα μικρά
σε πόσα παραμύθια δεν κλάψαμε πικρά
μα το πιο ωραίο, φως μου, ποτέ δεν στο 'χω πει

Σ' ένα κορμό ενός δέντρου το γράψαμε παλιά
χωρίς να το σκεφτούμε δεν βγάλαμε μιλιά
κι αντέχει τόσα χρόνια αυτό το σ' αγαπώ

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Λεωνίδας
Πού τους ξέρεις εσύ τους Χαϊνηδες!;

πολλά χρόνια τους ακούω...
έχω όλα τους τα cd...
έχω πάει σε συναυλίες τους...
ταξιδεύω με την μουσική τους...
έχω κάνει τα ωραιότερα ταξίδια με τις μουσικές...

[nimbus]

Οι δυο προφήτες

Χαΐνηδες

Ώρα που ο ήλιος τόξευε με πύρινες σαΐτες
Dm A Dm
σταύρωμα του μεσημεριού τη μέση της ερήμου
G G# G
χειρονομώντας έντονα βάδιζαν δυο προφήτες
C Dm A Dm
και λόγο φέρνανε για το πώς είναι ο Θεός

(Μελωδία του τελευταίου στίχου)

Έλεγε ο ένας πως φωτιά είναι κι αστροπελέκι
και σπίθιζε το βλέμμα του στων αματιών τις κόχες
κι ο άλλος αποκρίνονταν, που βάδιζε παρέκει
κερήθρα μέλι είν’ ο Θεός και μυγδαλιάς ανθός

(Αρπίσματα Dm)

“Αν είναι αλήθεια ο λόγος μου, με του βοριά το χάδι
θέλω τα όρη να σκιστούν” εφώναξε ο πρώτος
“Κι αν έχω δίκιο να γενεί τώρα πηχτό σκοτάδι”
απάντησε ο δεύτερος, και γίναν και τα δυο...

(Μελωδία του τελευταίου στίχου)

“Σήμερα” είπε ο Θεός “γέλασα απ’ την καρδιά μου”
κι εφώναξε τσ’ αγγέλους Του να δουν τους ερημίτες
“Πώς κάνω χάζι αυτά τα δυο, τ’ αληθινά παιδιά μου
μελένια και ανήμερα, όπως τα θέλω Εγώ’’

[nimbus]

Ο καιρός

Χαΐνηδες

Μουσική/Στίχοι: Αποστολάκης Δημήτρης

Σήμερα έχομε καιρό βαρύ κι ίσως χιονίσει
τρέχει σαν αίμα το νερό και σαν ιδρώτας αρμυρό
έχει τη γης ποτίσει

Από τη ράχη του βουνού αύριο θ' αντικρίσεις
ήλιο στην άκρη τ' ουρανού, άμα στον πόνο τ' αλλουνού
μαζί και συ δακρύσεις

[nimbus]

Εφτά ποτάμια

Χαΐνηδες & Χαρούλης Γιάννης

Μουσική/Στίχοι: Αποστολάκης Δημήτρης

Εφτά ποτάμια σμίξαν και τρεις καημοί
κι είπανε να μερώσουνε μια στιγμή
Οι θάλασσες κοπάσαν κι οι στεναγμοί
εννιά σπαθιά γυμνώσανε στη γραμμή

Η άνοιξη η μαυλίστρα για να διαβεί
κοιτάξτε, χωριανοί μου, τι θα συμβεί
Τα πάθη σα σαρκώσουμε του Ραβί
εκείνος ο μπροστάρης, κι εμείς στραβοί

Ήλιες μου, στρατολάτη, ταξιδευτή
που μού 'δωσες τη χάρη του γητευτή
ο άνθρωπος γυρεύει για να γευτεί
απ' το ζεστό μου αίμα να γιατρευτεί

Η μεγαλοβδομάδα, κόρη ξανθή
μύρωσε το χωριό μας, και ροδανθεί
που τρώει τον θεό του για να χαθεί
κι ίσως με τον χαμό του ν' αναστηθεί

Στης άνοιξης τον κόρφο, τον ζηλευτό
μυριόχρωμο γιορντάνι, το σερπετό
φάρμακο το φαρμάκι στον αετό
για να πετάξει εκείνος ως είν' γραφτό

Πέρνα περαματάρη τον ποταμό
πάρε κι εμέ μαζί σου στον μισεμό
κι εκεί στον καταρράχτη και στον γκρεμό
θα μάθω του συμπάντου το λυτρωμό