Μόλις χτες... (Robert Moog)

[Julius]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Alkis
Ο κομήτης Άλκης ξαναπέρασε απ το forum.

Καλή σας μέρα, κοιτάξτε πάνω!

re komiti, apo lathos forum perases

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Julius
re komiti, apo lathos forum perases

Οχι ρε Ιουλιε ...
Ολα τα παραπανω με ενα καλο ζευγαρι ροδες, τα κανεις φανταστικα εργαλεια!

[GST]

ρε παιδια επειδη ειμαι λιγο ασχετοσ τι κανουν ολα αυτα;;;;;;;;

για το fame story κανουν;;;;;;;;;;;;:rotflmao:

[jimbar]

????????????????????????? [μια μετάφραση βρε παιδιά ........]

[cbanthropos]

Αναλογικα synthesizers. Η πρώτη μορφη των μηχανημάτων.

[code]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Julius
re komiti, apo lathos forum perases

http://www.moogmusic.com/forum/

[code]

Αρχικά δημιουργήθηκε από cbanthropos
Αναλογικα synthesizers. Η πρώτη μορφη των μηχανημάτων.

*************************

SYNTHESIZER - ΣΥΝΘΕΤΗΤΗΣ

Το synthesizer (συνθετητής) είναι απαραίτητο μηχάνημα στα studio, home studio…, για την εκπλήρωση των ακουστικών επιθυμιών κάθε μουσικού με φαντασία. Το λεξικό "New Grove Dictionary of Music and Musicians" δίνει έναν πολύ γενικό ορισμό για το τι είναι synthesizer. Το ορίζει ως "μια μηχανή που παράγει και διαμορφώνει τον ήχο ηλεκτρονικά". Ειδικότερα, είναι μηχάνημα που δίνει τη δυνατότητα στον χειριστή του να ελέγχει τον τρόπο που θα παράγει κάποιον ήχο (έλεγχος του τύπου κυματομορφής, αρμονικών κτλ.) και που θα τον διαμορφώνει (διαμόρφωση παραμέτρων του ήχου, κυματομορφής κτλ.) ή μέσω προγραμματισμού (Fixed Synthesis) ή σε πραγματικό χρόνο (Real Time Synthesis).

Το πρώτο όργανο που μπόρεσε να παράγει ήχο ηλεκτρονικά (δηλαδή μέσω της χρήσης ηλεκτρισμού) και στη συνέχεια να τον διαμορφώσει ήταν το Telharmonium. Κατασκευάστηκε από τον Thaddeus Cahill και εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1906 στο Holyoke της Μασαχουσέτης στις Η.Π.Α. Το πρώτο αυτό ηλεκτρονικό όργανο ήταν τεράστιο. Συγκεκριμένα, ζύγιζε 200 τόνους και μπορούσε να καταλάβει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Τα χρόνια που ακολούθησαν και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '40, κατασκευάστηκαν διαφόρων ειδών ηλεκτρονικά μουσικά όργανα από πρωτοπόρους κατασκευαστές, όπως οι Leon Theremin, Laurens Hammond και Maurice Martenot. Τα όργανα αυτά συνήθως έφεραν το όνομα του κατασκευαστή τους (Theremin, Hammond Organ, Ondes Martenot) και μερικά χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα.

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, συνθέτες όπως ο Γιάννης Ξενάκης, ο Karlheinz Stockhausen, o Les Paul, o Edgar Varese και άλλοι άρχισαν να χρησιμοποιούν στις συνθέσεις τους ηλεκτρονική μουσική. Έτσι αναπτύσσονται νέες μέθοδοι για την ηλεκτρονική παραγωγή και επεξεργασία του ήχου.

Τα πρώτα synthesizer εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '60 και ήταν αναλογικά καθώς μέχρι εκείνη την εποχή δεν είχε χρησιμοποιηθεί ακόμη στον τομέα της μουσικής η ψηφιακή τεχνολογία. Ένα από τα πρώτα που έμεινε στην αγορά για δεκαετίες κατασκευάστηκε από τον Robert Moog και είναι το Moogs. Ο Moog χρησιμοποίησε τρανζίστορ και άλλους ημιαγωγούς για την κατασκευή των ελεγχόμενων από ηλεκτρική τάση συνθετητών. Κλασσικά μοντέλα σαν το Moogs κυκλοφόρησαν από την εταιρία Sequential Circuits το Prophet, από τη Roland το Jupiter 8, από την Oberheim το OB κλπ.

Για τη δημιουργία ψηφιακών synthesizer οι κατασκευαστές γύρω στις αρχές της δεκαετίας του '60 στρέφονται στην αξιοποίηση της δυνατότητας που είχαν οι υπολογιστές εκείνης της εποχής στη σύνθεση του ήχου. Δηλαδή, ο υπολογιστής μπορούσε να παράγει ήχο μέσω ενός μετατροπέα D/A (Digital to Analog) ο οποίος μετατρέπει το ψηφιακό σήμα (σειρά αριθμών στο δυαδικό σύστημα - 10110) σε αναλογικό (ηλεκτρική τάση ικανή να οδηγηθεί σε ηχείο).

Τα synthesizer ήταν μονοφωνικά, δηλαδή είχαν τη δυνατότητα να παράγουν έναν μόνο ήχο - κάποιας συχνότητας. Τα πρώτα πολυφωνικά synthesizer εμφανίστηκαν γύρω στο 1975. Είχαν τη δυνατότητα να παράγουν ταυτόχρονα δύο ή περισσότερους ήχους. Η πολυφωνία αναπτύχθηκε με την τεχνολογία και έγινε έτσι σημαντικό κριτήριο για την αγορά ή όχι ενός synthesizer. Το Prophet ήταν το πρώτο πολυφωνικό synthesizer που εμφανίστηκε από την εταιρία Sequential Circuits το 1977.

Το ψηφιακό synthesizer που εμφανίστηκε πρώτο κατασκευάστηκε από τη Yamaha και κυκλοφόρησε το 1983. Η μέθοδος που χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε ήταν η substractive synthesis, δηλαδή η αφαιρετική μέθοδος σύνθεσης ενός ήχου. Τότε παρουσιάζεται η FM synthesis.

Οι εταιρίες που κατασκεύασαν synthesizer δημιούργησαν το πρωτόκολλο MIDI στις αρχές της δεκαετίας του '80. Το MIDI έδινε τη δυνατότητα στο χρήστη του να μπορεί να χρησιμοποιεί δύο ή και περισσότερα synthesizer ταυτόχρονα και με πλήρη έλεγχο των λειτουργιών τους. Αυτό έγινε διότι το αγοραστικό κοινό ζητούσε την επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων μηχανημάτων παραγωγής ήχων, π.χ. κάποιο πρόγραμμα εγγραφής (Sequencer) με ένα Drum Machine.

Το πρώτο synthesizer που υποστήριξε το διασυνδετικό MIDI λεγόταν Prophet 600 της εταιρίας Sequential Circuits και κυκλοφόρησε στην αγορά το 1983. Οι περισσότερες εταιρίες άρχισαν να κατασκευάζουν synthesizer με διασυνδετικό MIDI οπότε ο χρήστης αξιοποιούσε διαφορετικά μηχανήματα ταυτόχρονα στη σύνθεση του μουσικού του έργου.

Σήμερα τα synthesizer χωρίζονται σε 3 κατηγορίες: τα αναλογικά, τα ψηφιακά και τα υβριδικά που έχουν αναλογικές και ψηφιακές λειτουργίες.

******************************

[code]

Αρχικά δημιουργήθηκε από jimbar

????????????????????????? [μια μετάφραση βρε παιδιά ........]

.....Τι να πει κανείς για το όνομα MOOG..

Όλοι οι κατασκευαστές synthesizers στον κόσμο, αναγνωρίζουν ότι η μουσική βιομηχανία χρωστάει πολλά στον Bob Moog.

Ειδικά το MINI MOOG (1970-1982) κατάφερε να αλλάξει τα δεδομένα της εποχής εκείνης, αλλά και αυτών που ακολούθησαν.

Τώρα, η ΜΟΟG MUSIC - με επικεφαλής και πάλι τον ίδιο τον Bob Moog - ξαναλανσάρει το VOYAGER, το αυθεντικό Mini Moog - model D, με πολλές βελτιώσεις και πρόσθετα χαρακτηριστικά (όπως μια πολυδιάστατη touch screen επιφάνεια, MIDI Ι/Ο, μεγάλες δυνατότητες εσωτερικής διασύνδεσης και εντελώς νέες παρεμβατικές μεθόδους στο κεντρικό πάνελ..)

Παράλληλα, τα γνωστά THEREMINS συνεχίζουν να προκαλούν το θαυμασμό και ..την περιέργεια (σαν εντελώς μοναδικοί controllers) και τα MOOGERFOOGERS δίνουν λίγη από τη λάμψη και τον ήχο MOOG, σε αυτούς που ξέρουν να εκτιμούν την ηχητική υπεροχή μιας καλοσχεδιασμένης αναλογικής μηχανής..

http://www.moogmusic.com/

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από code

.........
Τώρα, η ΜΟΟG MUSIC - με επικεφαλής και πάλι τον ίδιο τον Bob Moog - ξαναλανσάρει το VOYAGER, το αυθεντικό Mini Moog - model D, με πολλές βελτιώσεις και πρόσθετα χαρακτηριστικά (όπως μια πολυδιάστατη touch screen επιφάνεια, MIDI Ι/Ο, μεγάλες δυνατότητες εσωτερικής διασύνδεσης και εντελώς νέες παρεμβατικές μεθόδους στο κεντρικό πάνελ..)

Παράλληλα, τα γνωστά THEREMINS συνεχίζουν να προκαλούν το θαυμασμό και ..την περιέργεια (σαν εντελώς μοναδικοί controllers) και τα MOOGERFOOGERS δίνουν λίγη από τη λάμψη και τον ήχο MOOG, σε αυτούς που ξέρουν να εκτιμούν την ηχητική υπεροχή μιας καλοσχεδιασμένης αναλογικής μηχανής..
..........

Ενταξει, φτανει !!!
Τωρα καταλαβαμε !!! :rotflmao: :rotflmao:

[code]

....άν θέλεις να τα ψάξεις παραπάνω, μπορείς να βρεις το συνδυασμό, της ηλεκτρονικής αυτής μουσικής, με άλλες μορφές τέχνης, όπως ο κινηματογράφος, η κίνηση, ο χορός, το θέατρο....





Γυρνώντας πίσω στις σελίδες της ιστορίας και παρατηρώντας με προσοχή τον τρόπο διασκέδασης του ανθρώπου σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, θα δούμε την προσπάθειά του να συνδυάσει τις διάφορες μορφές τέχνης και να δημιουργήσει ένα πιο ολοκληρωμένο είδος ψυχαγωγίας.

Αυτή η συνδυαστική λογική και πρακτική ταυτόχρονα στο χώρο των τεχνών, ξεκινά από το ιαπωνικό θέατρο και τους τελετουργικούς χορούς-αναπαραστάσεις των Ινδών ή ακόμη και τις θρησκευτικές τελετές των ιθαγενών της Αφρικής και της Αμερικής και φτάνει μέχρι την πρόσφατη ευρωπαϊκή μουσική.



Η πιο παλιά, ολοκληρωμένη και σαφώς επιτυχημένη μορφή τέχνης στη μουσική, η οποία αποτελεί τη μέγιστη έκφραση αυτής της τάσης, είναι το αρχαίο ελληνικό δράμα. Η τραγωδία και η κωμωδία που αναδύθηκαν μέσα από το διθύραμβο, το αφιερωμένο στο Διόνυσο τραγούδι, ήταν συνδυασμός της μουσικής, του χορού, της υποκριτικής αλλά και της τότε υπάρχουσας Ελληνικής τεχνογνωσίας σε ένα ενιαίο ηχοθέαμα υψηλής μουσικής ποιότητας και αισθητικής.

Στους αιώνες που ακολούθησαν, το αρχαίο Ελληνικό δράμα αποτέλεσε σταθμό για τη δημιουργία και την εξέλιξη διαφόρων τύπων ψυχαγωγίας. Τέτοιες ιδέες υπερθεαμάτων στο αρχαίο ελληνικό δράμα αναγεννιούνται για πολλοστή φορά κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα έως και σήμερα, στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής.



Στον εικοστό αιώνα όμως είδαμε να εμφανίζονται νέα μέσα, νέοι τρόποι έκφρασης και σύνθεσης μουσικών θεμάτων με εντελώς νέα δομή και ύφος. Σε αντίθεση με την χρήση της σημερινής τεχνολογίας, στην avant-garde μουσική στο πρώτο μισό του αιώνα και με τη χρήση μαγνητοταινίας, και των πρώτων συνθεσάιζερ γεννιέται κάτι νέο.



Έτσι το πρώτο όργανο που μπόρεσε να παράγει ήχο ηλεκτρονικά (δηλαδή μέσω της χρήσης ηλεκτρισμού) και στη συνέχεια να τον διαμορφώσει ήταν το Telharmonium. Κατασκευάστηκε από τον Thaddeus Cahill και εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1906 στο Holyoke της Μασαχουσέτης στις Η.Π.Α. Το πρώτο αυτό ηλεκτρονικό όργανο ήταν τεράστιο. Συγκεκριμένα, ζύγιζε 200 τόνους και μπορούσε να καταλάβει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο.



Στα χρόνια που ακολούθησαν και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '40, κατασκευάστηκαν διαφόρων ειδών ηλεκτρονικά μουσικά όργανα από πρωτοπόρους κατασκευαστές, όπως οι Leon Theremin, Laurens Hammond και Maurice Martenot. Τα όργανα αυτά συνήθως έφεραν το όνομα του κατασκευαστή τους Theremin, Hammond Organ, κ.α. ενώ μερικά από αυτά χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα.


Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, και κατά την αρχή του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, συνθέτες όπως ο Ιάννης Ξενάκης, ο Karlheinz Stockhausen, o Les Paul, o Edgar Varese και άλλοι άρχισαν να χρησιμοποιούν στις συνθέσεις τους ηλεκτρονική μουσική. Έτσι αναπτύσσονται νέες μέθοδοι για την ηλεκτρονική παραγωγή και επεξεργασία του ήχου.



Ο John Cage και ο David Tudor δυο πρωτοπόροι του πειραματισμού, προσπάθησαν να βρουν τρόπους ελέγχου του ήχου από την κίνηση και κατέληξαν το 1965 στη δημιουργία του "Variations V", μιας μουσικοχορευτικής παράστασης που εκτός από τη μουσική των Cage, Goldstein, Lieberman, Tenney και Tudor περιλάμβανε την προβολή ταινιών και βιντεο-εικόνων των Stan VanDerBeek. Η ιδιαιτερότητα αυτής της δουλειάς, όμως, ήταν η τοποθέτηση στη σκηνή δώδεκα theremin ήλεκτρο – οργάνων με τη μορφή στύλων.
Τα ειδικά αυτά ηλεκτρονικά όργανα ήταν κατασκευασμένα από τον Robert Moog έτσι ώστε να ηχούν, όταν οι χορευτές κινούνταν ανάμεσά τους. Το τελικό μουσικό αποτέλεσμα ήταν απόρροια της αλληλεπίδρασης του ήχου των χορευτών με αυτόν των μουσικών, έπειτα από κάποια επεξεργασία σε πραγματικό χρόνο.



Στα χρόνια που ακολουθούν, έγιναν πολλές προσπάθειες παρόμοιες με αυτές των John Cage και Tudor και με μεγάλη επιτυχία.

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, τη δημιουργία του MIDI (Μusical Instrument Digital Interface) ενός πρωτοκόλλου επικοινωνίας μεταξύ μουσικών ηλεκτρονικών οργάνων, καθώς και τη βοήθεια των ηλεκτρονικών υπολογιστών η διαδικασία και οι τεχνικές δυσκολίες για τέτοιες απόπειρες απλοποιήθηκαν, ενώ οι προοπτικές διευρύνθηκαν.



Το 1993, ο χορευτής και χορογράφος Van Raalte παρουσιάζει το Body Synth, ένα ηλεκτρονικό σύστημα που μεταφράζει τις μυϊκές συσπάσεις του χορευτή σε μουσική. Έτσι, ο εκτελεστής συνθέτει μουσική χορεύοντας. Την ίδια εποχή, ο διάσημος παραγωγός και μουσικός Tod Rundgren κυκλοφορεί ένα interactive δίσκο ακτίνας – CD, μουσικής σε στιλ hip-hop, το «New World Order», όπου ο χρήστης μέσα από ένα φιλικό περιβάλλον μπορεί και επεμβαίνει στη σύνθεση και να δημιουργεί δικές του παραλλαγές. Ένα χρόνο αργότερα, τον Οκτώβριο του 1994, ο Rundgren ξεκινά την πρώτη παγκόσμια περιοδεία του με μουσική interactive, στην οποία το κοινό δεν είναι απλό ακροατήριο, αλλά συμμετέχει ενεργά και ρυθμίζει με τις επιλογές του ένα μέρος του τελικού αποτελέσματος.

Η πιο προχωρημένη μορφή συναυλίας, βασισμένη στη λογική της αλληλεπίδρασης (interactivity), είναι αυτή που πραγματοποιείται μέσα σε ένα εικονικό περιβάλλον αυτοβύθισης (Immersive or Submersive Virtual Environment). Με τον όρο εικονικό περιβάλλον αυτοβύθισης εννοούμε έναν ειδικά κατασκευασμένο χώρο, μέσα στον οποίο ο χρήστης με τη βοήθεια ειδικών αισθητήρων που είναι προσαρμοσμένοι σε γάντια, γυαλιά, κράνη ή και ολόσωμες στολές, βυθίζεται σε ένα τεχνητό τρισδιάστατο περιβάλλον που συνήθως διαπραγματεύεται ένα συγκεκριμένο θέμα. Το περιβάλλον αυτό ο χρήστης το αντιλαμβάνεται ως πραγματικό και έχει τη δυνατότητα να κινηθεί και γενικότερα να αλληλεπιδράσει μαζί του.


Έχουν λοιπόν κατασκευαστεί τα πρώτα περιβάλλοντα αυτοβύθισης μέσα στα οποία το κοινό μπορεί και συνθέτει μουσική με απλές κινήσεις. Ατομικά ή ομαδικά, οι τεχνητά βυθιζόμενοι, αντιδρώντας στα αρχικά οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα που προκαλεί το τεχνητό περιβάλλον, οι χρήστες μπορούν και δημιουργούν τα δικά τους μουσικά κομμάτια, καθώς ένα υπολογιστικό σύστημα λαμβάνει, αναλύει και αντιστοιχεί σε ήχους τη συμπεριφορά τους μέσα στο συγκεκριμένο χώρο.



Πειράματα, πρωτοποριακοί τρόποι, νέες διαδικασίες δείχνουν πως όλα μοιάζουν έτσι να κατακτήθηκαν, ενώ πάντα το ερώτημα που γεννιέται είναι τι καινούριο θα μπορούσε να φέρει ο εικοστός πρώτος αιώνας στο τομέα της μουσικής!



Πολλοί θεωρητικοί και κριτικοί της μουσικής, κοινωνιολόγοι και φιλόσοφοι, έχουν ασχοληθεί με το θέμα αυτό και ανάλογα με τα προσωπικά τους πιστεύω, προβάλλουν διαφορετικές απόψεις και θεωρίες. Άλλοι μιλούν για «θάνατο της τέχνης της μουσικής» στην ηλεκτρονική εποχή ενώ άλλοι για την επιστροφή της έντεχνης μουσικής (Oriental – Ethnic ή παραδοσιακού) και των κλασικών τεχνικών σύνθεσης της με φυσικά όργανα. Οι πιο πολλοί όμως είναι εκείνοι που υποστηρίζουν και αποδέχονται ότι η τέχνη της μουσικής στο άμεσο μέλλον θα είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επιστήμη της ηλεκτρονικής εξέλιξης και την τεχνολογία γενικότερα.



Άλλωστε, σε όλη την πορεία της ανθρωπότητας, η τέχνη παρακολουθεί την εξέλιξη της κοινωνίας, της διανόησης και της τεχνολογίας. Βέβαια, αφού ο κόσμος κινείται πλέον προς την ηλεκτρονική εποχή, είναι σχεδόν σίγουρο πως η ίδια η μουσική θα ακολουθήσει αυτή την πορεία.


Οι απόγονοί μας θα εξακολουθούν να επικοινωνούν όπως και σήμερα συνεχίζοντας να πηγαίνουν σε μέρη όπως στο χώρο εργασίας, στο σχολείο ή σε μέρη διασκέδασης. Χώροι δηλαδή όπου συνειδητά πηγαίνουν για να επικοινωνήσουν με τους συνανθρώπους του. Το να ξεφύγει ίσως κανείς από την οθόνη του υπολογιστή του, για να βρεθεί στον πραγματικό κόσμο, θα γίνεται ίσως όλο και πιο δύσκολο. Με βάση το παραπάνω το νόημα της τέχνης αλλά και ο ρόλος του καλλιτέχνη αλλάζουν.



Σύμφωνα με τον Abraham Moles, συγγραφέα του βιβλίου «Τέχνη και Υπολογιστής», ο καλλιτέχνης θα είναι ένας προγραμματιστής, όπως άλλωστε θα είμαστε όλοι στο μέλλον, που θα δημιουργεί την ιδέα όπου η μηχανή απλά θα την πραγματοποιεί.


Ίσως έτσι ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός του μέλλοντος καταφέρει να ξαναβρεί την αυθεντικότητά του μέσα από το συνεχές παιχνίδι και την αναζήτηση του στον ηλεκτρονικό μικρόκοσμο.


«Η τέχνη άρχισε σαν παιχνίδι,
συνεχίστηκε σαν επάγγελμα, άνθησε σα λατρεία,
θα ξαναγυρίσει άραγε στο παιχνίδι;» Abraham Moles

***********************************










Υ.Γ. ...όλα τα παραπάνω κείμενα είναι αποσπάσματα από διάφορα μουσικά περιοδικά....

[crs-k]

Αν σου πω οτι τα διαβασα ΟΛΑ, θα με πιστεψεις ???
:rotflmao:

[code]

Αρχικά δημιουργήθηκε από code
[B]*************************

....................

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, συνθέτες όπως ο Γιάννης Ξενάκης, ο Karlheinz Stockhausen, o Les Paul, o Edgar Varese και άλλοι άρχισαν να χρησιμοποιούν στις συνθέσεις τους ηλεκτρονική μουσική. Έτσι αναπτύσσονται νέες μέθοδοι για την ηλεκτρονική παραγωγή και επεξεργασία του ήχου.

...............

.....και επειδή αναφέρθηκε και το όνομα ενός Έλληνα, μεγάλου συνθέτη, ας μην τον αφήσουμε απέξω.....

***********************

H ιδιαίτερη σημασία στο έργο του Ι. Ξενάκη έγκειται, όχι απλώς, στο ότι αποτέλεσε με ένα δικό του προσωπικό τρόπο μέρος της παγκόσμιας μουσικής πρωτοπορίας ήδη από το 1954, με τη σύνθεση του έργου «Mεταστάσεις», αλλά κυρίως στο ότι με ένα σύνολο καινούργιων αντιλήψεων τόσο ως προς την οργάνωση του ηχητικού φαινομένου, αλλά και με την επαναστατική ανακάλυψη των σχέσεων μαθηματικών και μουσικής, άνοιξε τρομερούς νέους ορίζοντες στη δεδομένη μέχρι τα τότε, σκηνή της μουσικής σύνθεσης.

Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η αντίληψή του Ι. Ξενάκη για την καλλιτεχνική δημιουργία μέσω της ταυτόχρονης χρήσης πολλαπλών μέσων. Σε μια τέτοια κατεύθυνση κινείται ολόκληρη η σειρά πολύτεχνων, επικών έργων του που ονόμαζε «Πολύτοπα» και που αποτελούν οπτικοακουστικούς αλλά και κοσμικούς συμβολισμούς σε δράση (Πολύτοπα του Mόντρεαλ, του Kλυνύ, των Mυκηνών καθώς και τα έργα Hibiki Hana Ma και Περσέπολις που συνδυάζουν τη χρήση του ήχου, του χώρου και του φωτός. Εξίσου σημαντική είναι και η σύνθεση έργων όπου τα όργανα τοποθετούνται διασκορπισμένα μέσα στο ακροατήριο και το κοινό αποκτά ρόλο στην εκτέλεση (Tερρέκτωρ, για 88 μουσικούς).

Ο ίδιος ο Ξενάκης χρησιμοποιεί τον όρο «Στοχαστική μουσική» για τη μουσική του, από τη λέξη στόχος, και αυτό λόγω των έργων εκείνων που χρησιμοποιούν ένα τεράστιο αριθμό στοιχείων και όπου οι εσωτερικές λεπτομέρειες τους αφήνονται στην τύχη. H προσέγγιση του προς τη μουσική μέσω των μαθηματικών έχει συγκριθεί από τον Γάλλο συνθέτη και φιλόσοφο Michel Philippot με εκείνη των Πυθαγορείων, αν και ο πρώτος, σε αντίθεση με τους Πυθαγόρειους οι οποίοι έψαχναν τα μαθηματικά στην ήδη υπάρχουσα μουσική, ακολουθεί την αντίθετη κατεύθυνση και παράγει τα ηχητικά γεγονότα και τις συνθέσεις του από τα μαθηματικά, τη φυσική και την αρχιτεκτονική.

Αμέσως μετά το θάνατο του, η «Φιγκαρό» δημοσιεύει ολοσέλιδο αφιέρωμα και στην πρώτη της σελίδα επισημαίνει ότι με το θάνατο του Ι. Ξενάκη χάνεται ένα ολόκληρο τμήμα της μουσικής του 20ού αιώνα. Στο άρθρο της με τον τίτλο «Ξενάκης, ένας τραγικός Έλληνας στην ώρα του λέιζερ», η εφημερίδα επισημαίνει ότι «ήταν και παρέμεινε Έλληνας. Ο τελευταίος από τους μεγάλους Έλληνες τραγικούς, διέθετε μια έμφυτη αίσθηση της δραματουργίας, της τελετουργίας, της κάθαρσης».

[periklisk]

Δεν είμαι του χώρου αλλά μου άρεσε και θα τα διαβάσω το βράδυ στο σπίτι!!!!

[afrotwin]

kala i kalimeropoulou
sketi mpritanika milame:rotflmao:
fantasou na tin exis gineka ke na tin rotisis
ti ine i oxra spiroxeti pou kolise enas filos...
aftopirpolise to sintomotero:rotflmao:
8a katevasi oli tin vivliografia:rotflmao:
mavro fidi pou se efage :rotflmao:
an tin vgalis ka8ari tin alimera pas gia aferesi timpanon sta ota
ala mpori na sta grafi ke se vazi na ta diavazis
mpa kalitera na aftopirpoli8is:rotflmao:

[crs-k]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin
kala i kalimeropoulou
sketi mpritanika milame:rotflmao:
fantasou na tin exis gineka ke na tin rotisis
ti ine i oxra spiroxeti pou kolise enas filos...
aftopirpolise to sintomotero:rotflmao:
8a katevasi oli tin vivliografia:rotflmao:
mavro fidi pou se efage :rotflmao:
an tin vgalis ka8ari tin alimera pas gia aferesi timpanon sta ota
ala mpori na sta grafi ke se vazi na ta diavazis
mpa kalitera na aftopirpoli8is:rotflmao:

Γιατι δεν προτιμας το πιστολι οπως οι περισσοτεροι αυτοχειρες ??? (Copywrite Αρκας-Θεκλα)
:rotflmao: :rotflmao: