Ένα πρωί. Ο μικρός Γιωργάκης, μπαίνει στην τάξη του καθυστερημένος και με το ένα μάτι του πρησμένο. Η δασκάλα του μόλις τον βλέπει, τον ρωτά τι συμβαίνει:
- Άστα καλέ κυρία, λέει κλαίγοντας ο Γιωργάκης, με πλάκωσε στο ξύλο ο πατέρας μου!
- Δεν μπορεί, κάτι θα του έκανες. Για πες μου τι έγινε δηλαδή; ξαναρωτά η δασκάλα.
- Δεν έκανα τίποτα καλέ κυρία. Εγώ,ξέρετε, επειδή τα βράδια φοβάμαι να κοιμάμαι μόνος μου, κοιμάμαι στο δωμάτιο των γονιών μου, στο διπλό κρεββάτι, ανάμεσα στον μπαμπά και στην μαμά. Χθες το βράδυ λοιπόν, και ενώ κοιμόμασταν και οι τρεις μας, λέει η μαμά στον μπαμπά: "Αγάπη μου κοιμήθηκε ο Γιωργάκης;" και εγώ που δεν είχα κοιμηθεί ακόμα τους λέω: "Όχι βρε παιδιά, δεν κοιμάμαι". Και σηκώνεται τότε ο πατέρας μου και με πλακώνει στις σφαλιάρες! Έτσι έγινε..."
Η δασκάλα απορημένη, δεν είπε τίποτα.
Την επόμενη μέρα, ο Γιωργάκης ξαναέρχεται καθυστερημένος και με το άλλο μάτι του πρησμένο,με γδαρσίματα στο πρόσωπο και κουτσαίνοντας ελαφρώς. Τον ρωτά η δασκάλα τι έγινε και λέει ότι τον ξαναχτύπησε το βράδυ ο πατέρας του χωρίς να καταλάβει γιατι. Και εξιστορεί την ίδια φάση...
Η δασκάλα, μην μπορώντας να καταλάβει τι συμβαίνει και τρώει ξύλο ο Γιωργάκης κάθε βράδυ από τον πατέρα του, του λέει:
- Άκου να δεις τι θα κάνεις: Σήμερα το βράδυ που θα ξαναπέσετε για ύπνο και ρωτήσει η μαμά σου τον μπαμπά αν κοιμάσαι, εσύ, και να μην κοιμάσαι δεν θα πεις τίποτα. Δεν θα μιλήσεις καθόλου, τουλάχιστον να γλιτώσεις το ξύλο.
- Λέτε καλέ κυρία;
- Kάνε ότι σου λέω και να δεις πως αύριο όλα θα πάνε καλά, απαντά η δασκάλα.
Το επόμενο πρωί έκπληκτη η δασκάλα βλέπει τον μικρό Γιωργάκη να μπαίνει κλαίγοντας στην τάξη σε άθλια κατάσταση με πατερίτσες και σε γύψο το χέρι και το πόδι του και της λέει:
- Αχ! καλέ κυρία τι ήθελα και σας άκουσα, με σάπισε στο ξύλο χθες βράδυ ο πατέρας μου... Αχ τι έπαθα...
- Μα έκανες ότι σου είπα; ρωτά η δασκάλα.
- Ακριβώς ότι μου είπατε! λέει ο Γιωργάκης.
- Για πες μου τι έγινε χθες βράδυ; ρωτά η δασκάλα.
- Χθες, και ενώ είχαμε πέσει πάλι για ύπνο με εμένα να βρίσκομαι στο κρεβάτι ανάμεσα στον μπαμπά και στην μαμά, ρωτά η μαμά τον μπαμπά: "Aγάπη μου κοιμήθηκε το παιδί;" Εγώ παρόλο που δεν κοιμόμουνα δεν μίλησα, όπως μου είχατε πει. Και λέει ο μπαμπάς: "Όχι, όχι ακόμα..."
Μετά από λίγο, ξαναρωτά η μαμά τον μπαμπά: "Αγάπη μου κοιμήθηκε το παιδί;" Εγώ που δεν κοιμόμουνα, δεν μίλησα. Λέει ξανά ο μπαμπάς: "Όχι, όχι ακόμα..."
Μετά από λίγο ξαναρωτά η μαμά τον μπαμπά: "Αγάπη μου, κοιμήθηκε το παιδί;" Εγώ πάλι δεν μίλησα. Και λέει τότε ο μπαμπάς: "Nαι, μου φαίνεται ότι κοιμάται."
Και του λέει η μαμά: "Αχ! έλα έλα,πάρε με τώρα..."
Και πετάγομαι τότε εγώ και τους λέω: "Πού πάτε ρε παιδιά; Πάρτε και μένα...!!!"
Απάντηση με παράθεση
