Κάθε φορά που πρωτοσυναντούσα μοτοσυκλέτες που θεωρούνται ορόσημα στην μοτοσυκλετιστική ιστορία, μότο σημαντικές και ονειρεμένες η όλη στιγμή καθώς και ο τόπος μένανε για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μου.
Και όταν λέω πρώτη φορά δεν εννοώ της διάφορες εκθέσεις αλλά την αντάμωση στον δρόμο, στο φυσικο τους περιβάλλον εν ώρα δράσης.
βέβαια όπως συμβαίνει στην ελλάδα πολλές από αυτές της πρωτοσυνάντησα αραχτές έξω από καφετέριες αλλά μικρό το κακό. Έτσι θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που συνάντησα σε δρόμο R1, 916, GsXR 1000, Agusta, mille,XX, Hayabusa, ZX 12, vfr 800 και πάει λέγοντας.
Μια τέτοια στιγμή είχα την χαρά να ζήσω και προχθές καθώς ήρθα face to face νε μία από της αγαπημένες μου, την εξωτική Βenelli tornado, την μοναδική που έχει πουληθεί στην ελλάδα.
Και ο τόπος συνάντησης δεν ήταν κάποια καφετέρια του μπουρναζίου αλλά ένα μικρό κομμάτι χωμάτοδρομου στην λίμνη πλαστήρα.
Με το που αντίκρισα την γλυκιά μούρη και ακούγοντας τον τρικύλινδρο υπέροχο ήχο σάστισα, σαν χαζεμένος χαιρετηθήκα με τον τυχερό συνάδελφο και έμεινα για λίγο εκεί να κοιτάω τα βεντιλατέρ που γυρίζανε με τρέλα ώσπου χάθηκε στο βάθος.
Είναι πράγματικο έργο τέχνης το συγκεκριμένο μηχάνημα από όπου και να το κοιτάξεις.
Ωραία στιγμή που θα μπει και αυτή στο βιβλίο των αναμνήσεων βέβαια αν μου είχε δώσει το εργαλείο για καμια βολτίτσα θα την θυμόμουν περισσότερο.