Χαίρομαι να ακούω πραγματικά γεγονότα απο τους ασυρμάτους που πιάναν τις συχνότητες της περιοχής... και προφανώς μόνο αυτά είναι αποδείξεις... δεν το λέω για να δημιουργήσω εντύπωσεις, αλλά το σίγουρο είναι ότι όπλο βγήκε, που σημαίνει ότι ήταν επιχείρηση σε εχθρικό έδαφος, και ότι κάποιοι ήταν αποφασισμένοι για πολλά...
μερικες φωτο ακομα σχετικες με τις φωτο απο την συγκρουση των δυο Μιγκ29 που δημοσιευσα που φανταζομαι οτι δειχνουν τι μπορει να συνεβει
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
02
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
03
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
04
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
05
that I was where I would be,
Then I would be where I am not,
Here I am where I must be
Go where I would, I can not
Μηπως και στα Ιμια το ελικπτερο επεσε μονο του ?
απλα οι πολιτικοι δεν μπορουν ετσι απλαΑρχικά δημιουργήθηκε από GeorgeFZR
H ζωή ενός Eλληνα πιλότου αξίζει περισσότερο από την επικράτηση σε μια αερομαχία γοήτρου. Kι η σημειολογία της γεωστρατηγικής ισχύος, όταν δεν υποσκάπτει εμπράκτως την εθνική μας κυριαρχία, ας πούμε ότι έρχεται σε δεύτερη μοίρα...
Mέχρις εδώ καλά. Tο πρόβλημα είναι όμως ότι και πιλότους χάνουμε, και το εθνικό μας γόητρο δεν είμαστε σε θέση να προασπίσουμε, αλλά και κυριαρχικά δικαιώματα παραδίδουμε σε βάθος χρόνου!
Tον Iούνιο του 1992 ένα 27χρονο παλικάρι χάθηκε για πάντα στην ταραγμένη θάλασσα του Aϊ-Στράτη, όταν ένα τουρκικό «F-16» υποχρέωσε το δικό του απηρχαιωμένο «Mιράζ» σε ελιγμό που δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Eπί τρίωρο Πεντάγωνο και υπουργείο Eξωτερικών τηρούσαν σιγήν ιχθύος μέχρι που ο τότε εκπρόσωπος του υπουργείου Eξωτερικών, Δημήτρης Aβραμόπουλος, αναγκάστηκε (προς τιμήν του) να διώξει τις κάμερες και να ομολογήσει στους δημοσιογράφους την πραγματική αλήθεια: «Tουρκικός τσαμπουκάς».
Tέσσερα χρόνια αργότερα ο τουρκικός τσαμπουκάς εκδηλώθηκε στα Iμια. Kαι η φόρμουλα απεμπλοκής κατέστη δυνατή μόνο αφού προηγήθηκε κατάληψη ελληνικού εδάφους και πτώση (ελληνικού ελικοπτέρου με τρεις νεκρούς.
Xθες σκοτώθηκε άλλος ένας Eλληνας πιλότος. Γι αυτό και η «απεμπλοκή» κατέστη πάλι εύκολη. Γεμάτη απεχθείς διπλωματικές φιοριτούρες και δεσμεύσεις για «ήρεμα νερά» στο γκρίζο Aιγαίο του καλοκαιριού.
Διερωτώμαι λοιπόν. Aν νεκρός ήταν ο Tούρκος. Kι αν ο «τσαμπουκάς» ήταν ο Eλληνας. Θα ήμασταν στη σημερινή πολιτικοδιπλωματική μακαριότητα του τύπου «ε, και τι έγινε; H ζωή συνεχίζεται»; Δεν περιμένω απάντηση. Oλοι την ξέρουμε. Δυστυχώς...
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...=2&pubid=45130
να βγουν και να πουν αυτο έγινε , και κυρητουμε πολεμο στην ψυχρα σε ενα κρατος τοσων μυριων, υπαρχουν ομως αντιποινα, και για καθε δικη μασ απωλεια εχουν και αυτοι , αντιστοιχη, λιγο μετα σε αλλο τοπο, με αλλο τροπο κλπ, και φυσικα ουτε αυτο μαθαινεται ποτε, ατυχημα παλι κλπ
war games
Αγαπητέ χωμάτινε πολύ θα ήθελα να βρείς το συγκεκριμένο άρθρο!Αρχικά δημιουργήθηκε από χωμάτινος
Με όλη αυτήν τη συζήτηση περί αεροσκαφών να αερομαχούν το ένα κοντά στο άλλο, θυμήθηκα ένα άρθρο της Πτήσης πριν από 10-12 χρόνια περίπου. Αναφερόταν σε μία συγκεκριμένη άσκηση που την έκαναν τότε μόνο τρεις αεροπορίες στον κόσμο (Ελλάδας, Αμερικής και Ισραήλ).
Είναι η άσκηση Dissimilar 4 (αν θυμάμαι καλά) και έχει ως εξής:
4 ζεύγη αεροσκαφών (στο κάθε ζεύγος διαφορετικός τύπος αεροσκάφους ο ένας από τον άλλον) και όλοι μαζί αερομαχούν μέσα σε ένα νοητό κύβο πλευράς ενός (εάν πάλι θυμάμαι καλά) μιλίου.
Θα ψάξω να βρώ το σχετικό τεύχος στην βιβλιοθήκη για να το επαληθεύσω.
Πιστεύω ότι αυτή η κατάσταση είναι ένας φαύλος κύκλος και δεν οδηγεί πουθενά….
Δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον….Πέρα από το τραγικό κόστος σε ανθρώπινες ζωές, κοστίζει τεράστια χρηματικά ποσά για να αγοράζονται αεροπλάνα, υποδομή και αεράμυνα, και ταυτόχρονα είναι μια επικίνδυνη κατάσταση που μπορεί ανα πάσα στιγμή να οδηγήσει σε ανεξέλεκτες καταστάσεις….
Το θλιβερό γεγονός της σύγκρουσης για μένα ήταν αναμενόμενο….Δεν είναι δυνατόν να διεξάγωνται εκατοντάδες (να μην πω χιλιάδες ) αερομαχίες τα τελευταία χρόνια και να έχουμε την απαίτηση να μην συμβεί κάποιο παρόμοιο ατύχημα…Και όχι μόνο αυτό….Κάποια στιγμή κάτω από την πίεση της έντασης είναι πολύ πιθανόν κάποιος πιλότος να χάσει την ψυχραιμία του και να ενεργοποιήσει όπλα οδηγώντας αλυσιδωτά σε πολεμική εμπλοκή – 25χρονα παλικάρια είναι εκεί πάνω και πιέζονται σε μεγάλο βαθμό….
Νομίζω ότι η πολιτική ηγεσία πρέπει να επανεξετάσει το θέμα και να ορίσει νέους και απαράβατους κανόνες στο παιχνίδι και όχι να υπάρχει συνεχώς μια ομιχλώδη κατάσταση και να τρέχουμε πυροσβεστικά πίσω από κάθε κρίση (τυχαία ή ηθελημένη…).
THEOD ΔΕΝ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣ ΤΑ PM ΣΟΥ???
SORRY....
Δεν τα είχα τσεκάρει....Τα διαβάζω και απαντώ as soon as possible....
Είσαι ωραίος τύπος. Όταν πρωτοπάτησα το πόδι μου στη μοίρα, μου έκανε εντύπωση η ηρεμία σου όταν γυρνούσες μετά από κάθε πτήση. Τουλάχιστον έτσι έδειχνες, αυτό έβγαινε προς τα έξω.
Σε συμπάθησα και για ένα λόγο παραπάνω. Ήσουν «δικός» μας, μοτοσικλετιστής βλέπεις. Με την GS σου, άρχοντας. Μια βόλτα κάναμε μόνο, σύντομη, όταν με πήγες από τη μοίρα στη πύλη για να φύγω εξοδούχος.
Εγώ όμως, σε πήγαινα βόλτα κάθε μέρα επί 8 μήνες, με το δικό μου άχαρο τρόπο έστω. «Που πάμε?» . «Στο 6, φύγαμε. Έχε τον ασύρματο μαζί σου, μην αργήσεις να έρθεις να με πάρεις μετά, μην με ξεχάσεις». Έγινε αρχηγέ μου…
Δεν θυμάμαι αν σε χαιρέτησα, δεν θυμάμαι αν την τελευταία μου μέρα στη μοίρα πριν πάρω την άδεια απολύσεως ήσουν εκεί. Είχα αλλού τα μυαλά μου, να φύγω, να περάσω την πύλη …
Με έχει πιάσει ένα τρέμουλο στο χέρι, τα πλήκτρα τα χτυπάω με δυσκολία, δεν ξέρω … Γεια σου Κώστα.
Φωτια και τσεκουρι γαμωτο !!
Οποιο τουρκικο μπαινει μεσα να μη ξαναγυριζει !
Δε με νοιαζει οι πολιτικαντηκες παπαριες !
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ !
Βρέστε μου ένα κράτος (αριθμός 1) με το οποίο να συνορεύει η Τουρκία και να τα 'χει καλά μαζί του;
Σύροι, Βούλγαροι, Ελληνες, Αρμένιοι, Γεωργιανοί, Ιρανοί -όλοι πλην Τούρκων- είμεθα τρελοί; επιθετικοί; άδικοι; τρώμε Τούρκους για πρωινό;
...............................................
Βρέστε μου ένα έθνος, μια εθνότητα, μια μειονότητα που να ευδοκίμησε στο πλαίσιο του Τουρκικού κράτους;
Κούρδοι, Πόντιοι, Ρωμιοί, Αρμένιοι, Σύροι κι άλλοι πολλοί, όλοι με τα σχολεία τους, τις γλώσσες τους, τις περιουσίες τους! Παράδεισος.
...............................................
Βρέστε μου άλλο κράτος εκτός απ' τις ΗΠΑ και το Ισραήλ που να κατέχει έδαφος άλλου κράτους όπως η Τουρκία στην Κύπρο και να μην είναι κολλητάρι του ίδιου εσμού: ΗΠΑ - Ισραήλ - Τουρκία!
Πρόκειται για μια ανωμαλία που έχει ιστορικά όρια αντιστρόφως ανάλογα του εξανθρωπισμού των διακρατικών σχέσεων και των ίδιων των κρατικών υποστάσεων.
«Ευτυχώς ο νεκρός ήταν δικός μας» μύχιες σκέψεις που τις κάνουμε τη νύχτα στα νύχια
πατώντας, μην ακουστούν τα βήματά μας (και οι σκέψεις μας) απ' το κρεβάτι στο ψυγείο κι αλέ-ρετούρ.
«Πώς θα είχε αντιδράσει η Τουρκία, αν ο νεκρός χειριστής ήταν δικός της;»...
Ρητορικόν το ερώτημα, κυρίες και κύριοι -εννοείται- δεν είναι ώρα τώρα να ανοίγουμε τέτοιες κουβέντες...
***
Την ημέρα που έπεσε ο σμηναγός
διεκόπησαν οι διαφημίσεις τιμής ένεκεν στην επικράτεια. Το βράδυ της ίδιας μέρας εσίγησαν, τιμής ένεκεν επίσης, τα τωκ-σόου. Και τα ριάλιτυ σόου σεμνά-σεμνά τραβήχθηκαν από τη σκηνή, πίσω στο ημίφως, σιώπησε ο κ. Ψινάκης.
Αμέ!
....................................................
Ντροπιασμένοι έτρεξαν οι μιζαδόροι στα Δημόσια Καταστήματα να επιστρέψουν τις μίζες.
Αμέ!
(Οσο για εσένα, σαράντα τόνους ατσάλι η θλίψη σου. Καφέ θυμός. Κράτα τον παράνομον! κρύφτον στο υπόγειο, το καλό που σου θέλω)...
***
Τι είναι η τουρκική κοινή γνώμη; το «μη μου άπτου» της ελληνικής πολιτικής σκηνής; Είναι πάντα και διαρκώς το πρόβλημά μας οι συσχετισμοί τού
Ερντογάν
της Τσιλέρ
του Οζάλ
με το «τουρκικό βαθύ κράτος»; είναι πάντα και διαρκώς κρίσιμη για τη γεύση του καφέ μου το πρωί ή για τις σκέψεις μου περί τους ασφόδελους η τυχόν αυξομείωση της επιρροής των Ισλαμιστών του Κόμματος της Ευημερίας στην περιοχή Αχμέτ Καραντουργιούκ;
Σχετίζεται το τι γράφει ο
τουρκικός Τύπος για τη ζαχαρένια του Οζγιόκ με το αν θα πάρει μπροστά το αυτοκίνητό μου;
Τι είναι η «τουρκική κοινή γνώμη» και για να τα 'χει καλά μαζί της (αυτό που λέμε «για εσωτερική κατανάλωση») ο κάθε κυρΕρντογάν εξάγει χίλια καντάρια κοντέινερ προβλημάτων
που πρέπει να καταναλώσει η αφεντιά σας;
Τι είναι η «τουρκική κοινή γνώμη»; Γράδο; Η λυδία λίθος της επιβίωσης των λαών γύρω απ' την Τουρκία;
***
Εχω Υπουργό στο Υπουργείο Εξωτερικών; Εχω Πρωθυπουργό; Εχω Ευρωβουλευτές; Εχω Κόμματα;
Ή μήπως έχω μόνον ΜΜΕ;
Ή μήπως έχω μόνον ξετσίπωτους παπαγάλους σαν εκείνους που ανερυθριάστως κατηγορούν για «κατευνασμό» την κυβέρνηση Καραμανλή, ενώ επί κυβέρνησης Σημίτη ούτε «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο αναγνωρίσθηκαν (Μαδρίτη), ούτε «συνοριακές διαφορές» (Ελσίνκι).
Εχω Υπουργούς
ή αλαφιασμένα ανθρωπάκια που σπεύδουν να διαχειριστούν επικοινωνιακώς όσα δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν στα πράγματα;
....................................................
Τι είναι η «τουρκική κοινή γνώμη», τι είναι η «συγκυρία»; ο ρυθμιστικός παράγων για να συνεχίσουν να φύονται οι φασίολοι στα ρωμαίικα χωράφια;
***
Τριάντα τρία χρόνια, όλοι ακούμε τα ίδια. Ολοι; όχι
ακριβώς! πλην Λακεδαιμονίων - περίπου 90 απ' αυτούς έχουν πέσει
και κοσμούν τους βυθούς των θαλασσών μας και τους τάφους. Οχι την καρδιά μας, όχι το Δημόσιο Σήμα-στίγμα θεωρείται μέσα «στην αναδίπλωση της νέας εποχής» κάθε τέτοια αίσθηση για τον δημόσιο βίο.
Ενενήντα Ελληνες χειριστές και σχεδόν άλλοι τόσοι Τούρκοι έχουν πέσει απ' το 1974, για να πλουτίζουν οι μιζαδόροι, οι έμποροι όπλων, για να μας κουμαντάρουν και τους δύο οι Αμερικανοί.
Πληρώνουν οι Ελληνες
πληρώνουν οι Τούρκοι
ένα νοσοκομείο για να πετάξει το F-16, ένα σχολείο για να προσγειωθεί, ένα πάρκο, έναν δρόμο, μέρα με την ημέρα χρόνον με τον χρόνον, δυο λωτούς το παράσημο για τους σκοτωμένους και τριάντα αργύρια τη λέξη για τους πολεμοκάπηλους. Η πιο αισχρή πολιτική οικονομία της νεώτερης ιστορίας.
***
Οι Ελληνες χειριστές πετάνε για τη φανέλα. Και τυχαίνει αυτή η φανέλα να μην είναι ένα άδειο πουκάμισο. Εχει πολύ φως μέσα της.
Υποκλίνομαι.
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 26.V.2006 Stathis@enet.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 26/05/2006
'Ενα Jameson με πάγο...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση