Στο τσάκ την γλίτωσα σήμερα …
Ανεβαίνω την Κατεχάκη από Μεσογείων. Μετά τα φανάρια του Παπάγου έχω όλη την ανηφορική ευθεία μπροστά μου. Ξεκινάω αργά, βάζω μια 3η στο κιβώτιο και βλέποντας όλη την ανηφόρα μπροστά μου χωρίς κίνηση είπα να τα χώσω λίγο.
Κρατιέμαι στα δεξιά του δρόμου και την ώρα που ετοιμάζομαι να αλλάξω σε 4η, εκεί γύρω στα 140-150 στο κοντέρ, εκεί που αρχίζει η ανηφόρα πέφτω σε ένα κομμάτι του δρόμου με απανωτά κυματοειδή μπαλώματα.
Το FZ6 αρχίζει να ταλαντώνει το τιμόνι δεξιά-αριστερά με δύναμη και απότομα. Ενστικτωδώς κλείνω το γκάζι και σφίγγω το τιμόνι με όλη μου την δύναμη σε μια απελπισμένη προσπάθεια να κρατηθώ πάνω στην μηχανή και αυτή με την σειρά της πάνω στον δρόμο…
Τελικά μετά από 5-6 τινάγματα δεξιά-αριστερά (μάλλον από μόνο του μιας και ο δρόμος ξανάγινε κανονικός), το μηχανάκι ηρέμησε.
Όχι όμως και εγώ που για μια στιγμή πίστεψα ότι είχα ήδη πέσει, και μάλιστα με αρκετά χιλιόμετρα… Δύο τσιγάρα άναψα μαζί μπας και συνέλθω…
Τι μπορεί να συμβεί στα καλά καθούμενα ακόμα και όταν πιστεύεις ότι είσαι τελείως ασφαλής !!!