Έχει περάσει ένας χρόνος περίπου που τελείωσα (συμπλήρωσα) την υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου (πιο γνωστό ώς αγροτικό ιατρείο), αλλά θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια τυπική ημέρα εργασίας, το καλοκαίρι, γιατί τον χειμώνα κάθε σκέψη για χρήση μοτοσυκλέτας ισοδυναμεί με γέλιο κάθε ωτακουστή σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων, αφού οι δρόμοι κλείνουν από το χιόνι και για τα τζιπάκια καμιά φορά.
Η περιοχή είναι στον νομό Ιωαννίνων, στον δήμο Δελβινακίου και τα χωριά Στρατίνιστα, Λάβδανη, Βρίστοβο, Κάτω Λάβδανη (η τελευταία σε ευθεία γραμμή απέχει περίπου 9 χλμ από τα σύνορα με την Αλβανία). Επειδή για τους περισσότερους αυτά τα ονόματα δεν είναι παρα άλλα 4 εύηχα χωριά, για την ακριβή τους τοποθεσία βλ. Χάρτης Road Νο 3, Ήπειρος / Θεσσαλία F5, F6.
Αλλά ας ξεκινήσουμε μαζί...
Αφύπνιση 07:30 ,πλύσιμο, ντύσιμο, καφέ, camel και φόρτωμα τον ασημένιο δίτροχο σύντροφό μου με την ιατρική τσάντα.
Ξεκινάμε από τα Ιωάννινα, περνάμε σαν χέλια ανάμεσα από τις λίγες/πολλές νταλικούλες που τραβάνε προς Κακαβιά (τον ίδιο δρόμο πέρνουμε...), αντιμετωπίζουμε την πρωινή ομίχλη που κάθεται συνήθως από το αεροδρόμιο μέχρι την Μεταμόρφωση, αλλά αυτήν την φορά ήταν λιγότερη (χρήση των alarm της μηχανής...ευχαριστώ Suzuki, παλιά στα Honda άναβα το αριστερό φλάς...) και μόλις τελειώνει η ομίχλη, πέφτουμε με τα μούτρα (με το κράνος για την ακρίβεια) πάνω σε έναν φωτεινό, πύρινο θα έλεγες τοίχο !
Ναί, η μέρα ξεκίνησε όμορφα, θα έχω τον ήλιο παρέα.
Ανοίγω τέρμα την ζελατίνα, λίγο περισσότερο το γκάζι και ήδη σκέφτομαι πόσο τυχερός είμαι που κουβαλώ την φωτογραφική μηχανή μαζί μου και τι ωραίες φωτό που θα βγούν.
Η πρώτη στάση γίνεται μόλις αφήνω τον δρόμο για Κακαβία (...) και στρίβω για Κεράσοβο. Κλίκ ! Η πρώτη φωτό έπεσε...
Δεν μπορώ να μεταφέρω ήχους και μυρωδιές με το κείμενο αλλά όποιος έχει οδηγήσει άνοιξη σε επαρχιακό ορεινό δρόμο, καταλαβαίνει...
![]()