> Ήταν μια φορά ένα Αλβανάκι και πήγαινε στην πρώτη τάξη του Δημοτικού στην
> Ελλάδα. Την πρώτη μέρα τους λέει η δασκάλα :
> -Για πείτε μου όλοι τα ονόματά σας.
> Ένα ένα τα παιδάκια :
> -Εμένα με λένε Μαρία....
> -Εμένα με λένε Γιάννη...
> -Εμένα με λένε Μανώλη...
> Πετάγεται στο τέλος ο μικρός και λέει :
> -Εμένα με λένε Αλία και είμαι από την Αλβανία.
>
> Ααααα, του λέει η δασκάλα, δεν γίνεται να σε λέμε Αλία από την Αλβανία
γιατί
> θα σε κοροϊδεύουν τα υπόλοιπα παιδάκια. Από εδώ και πέρα θα σε λένε
Κωστάκη
> και θα είσαι Ελληνόπουλο.
>
> Χαρούμενος ο μικρός γυρνάει σπίτι και ακούει τη μάνα του :
> -Αλία έλα γρήγορα να φας.
> -Δε με λένε Αλία! Με λένε Κωστάκη και είμαι Ελληνόπουλο!
> -Τί είπες ρε τσογλάνι; Πέφτουν φάπες και του μαυρίζει η μητέρα του το ένα
> μάτι.
>
> Περνάει η ώρα γυρνάει κι ο μπαμπάς από τη δουλειά και του εξηγεί η μαμά
για
> τον μικρό.
> -Αλία, τσακίσου κι έλα εδώ τώρα! Τί είναι αυτά που ακούω ρε; Σε λένε
> Κωστάκη;
> -Ναι! Με λένε Κωστάκη και είμαι Ελληνόπουλο.
> -Τί είπες ρε τσογλάνι; Κι αρχίζει το καρπάζωμα οπότε του μαυρίζει το άλλο
> μάτι.
>
> Τηνάλλη μέρα πάει ο μικρός Κωστάκης-Αλία στο σχολείο και τον βλέπει η
> δασκάλα :
> -Τί έπαθες Κωστάκη; Γιατί είναι έτσι τα μάτια σου;
> -Που να σας τα λέω κυρία... Χθες μου την έπεσαν δύο Αλβανοί!
Απάντηση με παράθεση
