Φωτο
9.
Οι αναβατες τους, αφου εχουν τσακισει, ψητα, μπυρες, τσιπουρα, γενικα οτι εχει βρεθει μπροστα τους, κανουν ενα μικρο διαλλειμα για να συνεχισουν μεχρι πολυυυ αργα, το ιδιο εργο!
Μερος 2ο
Κυριακη 22/8
Μια καινουργια μερα ξημερωσε! Κατα τις 7:10 βεβαια και οχι στις 5:30 που ξυπνησα εγω ...
Μερικοι το προηγουμενο βραδυ φερθηκαμε αρκετα εξυπνα (εγω και οι δυο Σαραμαριτες), ωστε να μην πεσουμε για υπνο μεσα στο σπιτι αλλα να στησουμε τις σκηνες μας στην αυλη [Φωτο 10]. Μεσα στο σπιτι, οπως εμαθα απο αυτοπτες μαρτυρες, αλλα και απο δικη μου εμπειρια σαν αυτηκοου μαρτυρα (μιας και ο χαμος περνουσε και μεσα απο τους τοιχους), γινοταν ολο το βραδυ ενας πολεμος! Εγω εκατσα στην σκηνη και απολαυσα του πρωινους ηχους μεχρι τις 7:00 οποτε και σηκωθηκα για να φτιαξω καφε [Φωτο 11,12,13,14]. Οταν πλησιαζα προς το σπιτι το τρεμουλο των τοιχων, απο τον ρογχο με τρομαζε! Ελεγα οτι θα γκρεμιστει το σπιτι... Τελικα βεβαια αποδειχτηκε παρα πολυ καλος ο μηχανικος που το κατασκευασε, μιας και αντεξε σε τετοια δοκιμασια (διατηρω εδω μια επιφυλαξη για το αν θα αντεχε αν ειχα αποφασισει να κοιμηθω ΚΑΙ ΕΓΩ μεσα). Ειπα οτι δεν θα ξυπνησω κανεναν, οτι ωρα και να παει και φτιαχνοντα και ενα δευτερο καφε απολαμβανα τη θεα. Εδω δεν χρειαζεται φυσικα να αναφερω τη σειρα με την οποια ξυπνησαμε. Κοιτατε τα "προφιλ" και βαλτε μας κατα σειρα ηλικιας! Οι γεροντοτεροι πρωτα! Μεχρι να ξυπνησουν κι οι μικροτεροι ειχα φτασει στον Πεμπτο καφε και ειχε αρχισει να γινεται πολυ εμφανες το "στερητικο συνδρομο". Αποφασιζουμε οτι η μερα ειναι "ελευθερη", χωρις προγραμμα. Ετσι λοιπον η Αφρικα φορτωνεται και παιρνει μπροστα. Μαζι της παιρνουν μπρος το Dakar και το ασημι Transalp, των δυο Σαραμαριτων. Εχουμε γενικη κατευθυνση προς τη Δομνίστα, διευκρινίζοντας βεβαια οτι θα κανουμε σταση στην Αραχωβα που την βλεπαμε απο το σπιτι κρεμασμενη ψηλα μεσα στα ελατα. Παμε την διαδρομη, που περναει πανω απο το Φραγμα, με λιγοτερα απο 50χλμ, απολαμβανοντας την πρωινη βολτα. Σταση για φωτογραφια στο Φραγμα και συνεχιζουμε [Φωτο 15,16]. Φτανουμε στη διασταυρωση που παει για Νεοχώρι. Παω μπροστα. Βλεπω την ταμπελα κοντοστεκομαι. Σκεφτομαι οτι θα 'θελα να δω και το Νεοχώρι αλλα αποφασιζω να παω προς Αράχωβα! Απο πισω ο Κώστας κουναει το χερι, δειχνει διστακτικος, αλλα ξεκιναει το κατοπι μου χωρις καμμια αλλη κουβεντα, ακολουθουμενος απ' τον Νικο. Μετα απο δυο - τρια ομορφα ανηφορικα χιλιομετρα βλεπω μπροστα μου την ταμπελα που μας καλοσωριζει ... στο Νεοχώρι !!! Σταματαω και κοιταζω με γουρλωμενα ματια τον Κωστα που εχει σταματησει διπλα μου. "Αυτο ηθελα να σου πω", μου λεει, "κατω στη διασταυρωση, οτι πηρες λαθος δρομο!". Μα πως συνεβει αυτο? Μπερδεψα τα βελακια? "Δεν πειραζει, ετσι κι αλλιως στην πραγματικοτητα ηθελα να δω το Νεοχώρι. Εγινε εστω κι απο λαθος", του απαντω και προχωραμε μεσα στο χωριο που βρισκεται στα 680μ με ομορφη θεα στη λιμνη. Η πλατεια του ηταν πραγματικα πανεμορφη. Ενα μεγαλο "μπαλκονι" με θεα στο πισω μερος της λιμνης, θεοσκοτεινο απο τον ισκιο ενος δασωμενου πλατανου, με βρυσουλα στη βαση του. Θελαμε πολυ να κατσουμε λιγο, αλλα σκεφτηκαμε οτι οι αλλοι που θα ξεκιναγαν πισω απο μας, θα μας εψαχναν στην Αράχωβα, κι αν δεν μας εβρισκαν θα συνεχιζαν για Δομνίστα. Ετσι λοιπον ξανα κατηφοριζουμε μεχρι τη διασταυρωση, και παιρνουμε το σωστο δρομο για την Αράχωβα. Η διαδρομη ειναι απολαυστικη με διαρκη θεα στη λιμνη που την εχουμε μονιμα δεξια μας. Στην τελευταια στροφη, πριν χαθει αυτη η ομορφη θεα, μια μικρη σταση για φωτο [Φωτο 17], και συνεχιζουμε τον ανηφορο που μπαινει πια "μεσα" στο βουνο. Εν τω μεταξυ μας εχει φτασει και το μαυρο Transalp, ο Θοδωρας.
Στις δυο διασταυρωσεις στριβουμε σωστα και φτανουμε στην πετροστρωμενη πλατεια του χωριου στα 920μ. Ο Θανασης με την Νικη ειναι ηδη εκει και εχοντας πιασει μια βαθεια σκια στη σκμανια, διπλα απο το κεντρικο πλατανι, εχουν ηδη τελειωσει τους πρωτους δυο, καλα παγωμενους ειναι αληθεια, "καφεδες" (μονο Αμστελ εχουν εκει πανω) με μεζε! Αραζουμε τις μηχανες διπλα απο την πλατεια και σπευδουμε σε βοηθεια! Καθε δυο μπυρες ερχετε και πιατακι με μεζε. Η προτιμηση της Νικης ειναι το παριζακι, το οποιο και ετιμησε δεοντος! 5-6 "καφεδες" μετα κατεφθασε "βοηθεια". Ο "πεφωτισμενος" με την Ολυμπια, ηρθαν αρωγοι στην προσπαθεια να εξισορροπησουμε την εξωτερικη με την εσωτερικη θερμοκρασια (η εξωτερικη ηταν σαφως πιο χαμηλη)!
Ο Γιαννης (sas) με το πληγωμενο Adventure, ο μεγαλος ατυχος του διημερου, αποδειξε οτι εκεινο το μαυρο συννεφακι πανω απο το κεφαλι του, ΔΕΝ ηταν καθολου τυχαιο, και ΔΕΝ ελεγε να διαλυθει. Εμεινε πισω και θα ερχοταν με τον Κωστα τον Kosdro! Μολις το μαθαμε αυτο απο τον Αποστολη, επεσε μια κατηφεια στην παρεα, ξερετε τωρα ... "Κριμα το παιδι", "Ηταν καλο παληκαρι", "Μα τι κακο ειναι 'τουτο τον βρηκε και παλι?" και αλλα τετοια. Αποφασησαμε λοιπον να πνιξουμε τον πονο μας κι εμεις στους ... "καφεδες"!
Ενα τελαρο αργοτερα και αφου εχει μεσημεριασει, το εχουμε παρει πια αποφαση οτι ο Κωστας με τον Γιαννη, δεν ανεβηκαν στο χωριο και πηγαν κατ' ευθειαν στη Δομνίστα. Αποφασιζουμε να ακολουθησουμε. Στα μισα της διαδρομης τους πετυχαμε να γυριζουν. Χαιρετηθηκαμε και αυτο ηταν, αυτοι μαλλον θα γυριζαν στην Αθηνα απο "κατω" (Ναυπακτο). Φτανουμε στη Δομνίστα (950μ) μεσα στη ζεστη. Δροσιζομαστε (πλενομαστε ΔΕΝ πινουμε!) στην πετροκτιστη βρυση της πλατειας και την πεφτουμε στην ταβερνα διπλα για να δοκιμασουμε την "ντοπια" μπυρα. Η αληθεια ειναι οτι εχανε στα σημεια (απο αποψη ψυξης) απο τις προηγουμενες, αλλα το "ντοπιο" γουρουνι, σε διαφορες μορφες (μπριζολα, λουκανικο, μπιφτεκι) που βρεθηκε μπροστα μας, μας αποζημιωσε!
Η αρχικη σκεψη ηταν να πιουμε και κανα καφε στο Κρίκελο πιο περα και απο 'κει, απο τις "ραχες" Τυμφρηστου (διαβαση στα 1300μ, στο δρομο απο Λαμία για Καρπενήσι), να κατηφορισουμε για Λαμία και Αθηνα. Ομως η ζεστη και η κουραση αλλαξαν αυτη την σκεψη και αποφασιζουμε να πιουμε εδω καφε (ΝΑΙ για πραγματικο ΚΑΦΕ μιλαω) και να φυγουμε για Αθηνα κατ' ευθειαν. Αφου χαιρετηθηκαμε, μετα τον καφε, αποφασιζουμε να ταξιδεψουμε "ελευθερα", ωστε να μην πιεζει ή καθυστερει κανενας κανεναν. Ο Αποστολης με την Ολυμπια φυγαν προς τα πισω για να βρουν τον Κωστα και τον Γιαννη και να κατεβουν απο εκει, μιας και ειχαν ακομα πραγματα αφημενα στο σπιτι του Κωστα. Οι υπολοιποι ξεκιναμε με Βορεια κατευθυνση. Η διαδρομη ειναι πολυ ομορφη και την απολαμβανω. Περναω τα παιδια (μιας και παντα ξεκιναγα τελευταιος) και "παιζω" λιγο στον ορεινο δρομο, αναμεσα στα ελατα, με ανοικτο κρανος προσπαθοντας να αποθηκευσω δροσια και μυρωδιες! Αργα - αργα μεσα στο Κρίκελλο και ξανα βουρ στην ανηφορια. Ο δρομος αυτος (οπως και ΟΛΗ η Ευρυτανια) ειναι ανεπαναλληπτη εμπειρια. Ανεβαινει και κινηται για μεγαλο διαστημα στα 1500μ προσφεροντας, στα σημεια που δεν εχει "τουνελ" απο ελατα, φοβερη θεα προς την Καλλιακούδα στα αριστερα μου (οπως πηγαινω), την Οξιά στα δεξια και το Βελούχι (Τυμφρηστός) μπροστα μου. Ελατωνω ταχυτητα και σκεφτομαι απελπισμενος οτι τωρα φευγω για την Αθηνα, αφηνοντας πισω μου αυτην την ομορφια ... Ο δρομος "κατεβαινει" στα 1300μ τωρα και κινηται σ' αυτο το υψομετρο. Μπροστα μου πετροκτιστη βρυση με παγκακι, "χωμενη" στο ελατο και στη φτερη. Θυμαμαι οτι μου εχει περισσεψει ενας καφες απο τους "καφρους"! Σταματαω, ετσι κι αλλιως ο αλλος στη Δομνιστα, δεν μ' εφτασε. Φτιαχνω καφε, ξαναχαιρεταω το Θαναση και τη Νικη που περασαν. Οι δυο Σαραμαρητες (Κωστας και Νικος) σταματησαν κι αυτοι, για λιγο νερο και ξαναφυγαν. Περασε κι ο Θοδωρης, τελειωσε και το δευτερο τσιγαρο και δρομο. Απο τη διασταυρωση στις "ραχες" δεξια για Λαμια, κατεβαινοντας προς το χωριο Τυμφρηστός, που ο δρομος το "κοβει" τουλαχιστον 20 φορες! Βενζινη και αρχιζει το μαρτυριο. Κατεβαινοντας στα πεδινα, μεσα απο ομορφη διαδρομη, που κινηται συνεχεια διπλα απο το Σπερχειό, η ζεστη γινεται αφορητη! Αν προσπαφουσες να ανοιξεις το κρανος, νομιζες πως θα παθαινες αμεσα εγκαυματα. Εχω περασει τους Κωστα και Νικο, λιγο πιο κατω και τον Θοδωρα που εχει σταματησει σε βενζιναδικο, και στον ισιο αλλα στενο και επικυνδινο επαρχιακο δρομο η Αφρικα εχει αφηνιασει. Κινδυνεψα να το πληρωσω δυο φορες με τον ιδιο ακριβως τροπο. Σε διπλη γραμμη, στροφη αριστερα για να παμε στο χωραφι!
Στη Μακρακώμη, διπλα σε ενα περιπτερο, ο Θανασης κι η Νικη πινουν νερα. Σταματαω κι εγω και πινω οσο μπορω. Απο πισω το ιδιο ο Κωστας κι ο Νικος. Ηταν η τελευταια φορα που χαιρετηθηκαμε με το Θαναση και την Νικη. Ο Θανασης περασε μεσα απο τη Λαμια για να αφησει την Νικη στη μαμα της και αφου τον "γλυκανανε" εφυγε αργα για Αθηνα ο τυχερος. Εγω, που δεν το ειχα ακουσει οτι θα σταματαγανε, ξεκινησα λιγο πισω τους. Λιγο η τρομερη ζεστη, κι ας ηταν πια 19:00 η ωρα, λιγο του οτι νομιζα οτι θα τους φτασω, η Αφρικα εκανε παιχνιδια με το βεντιλατερ! Μετα την Υλικη, στο "90" σταματησα για νερο και βενζινα. Οταν ανοιξα το μπουφαν ο κοσμος "χαζεψε". Νερα τρεχαν απο παντου! Τρια μπουκαλια νερο και τεσσερα τσιγαρα αργοτερα και αφου ξαναχαιρετηθηκαμε με τους Κωστα και Νικο που φτασαν λιγο μετα και αφου βαλαμε μαζι βενζινα ορμησαμε στα τελευταια 90 χλμ.
Ξεκουραστα τα πρωτα 75 μιας κι ειχε πεσει κι ο ηλιος και δροσισε λιγο, δραμα τα τελευταια μεσα στο μπλοκαρισμενο δρομο. Ξαπλα κατω απο το κρυο ντουζ για να συνελθω στο σπιτι! Μετα τα πρωτα 3 λεπτα, οταν το κρυο νερο εριξε τη θερμοκρασια στα φυσιολογικα επιπεδα, οι φωτιες και οι διαολοι με τις τριαινες, εξαφανιστηκαν μεσα απο το μπανιο. Το μπανιο πλημμυρησε απο ελατα, μυρωδιες εξαισιες και φωνες (για να παραποιησουμε και λιγο τον Καβαφη) που πνιγονταν στο γελιο! Σκεφτηκα οτι δεν υπαρχει τελικα ταλαιπωρια που να μην αξιζει οταν γυριζεις τοσο γεματος ...
Συνηθως ταξιδευω μονος και χανομαι μεσα στην φυση. Αυτη τη φορα απολαυσα και κατι αλλο. Μια πολυ καλη παρεα.
Σας ευχαριστω παιδια
Κωστα, Θαναση, Νικη, Θοδωρα, Γιαννη, Νικο, Κωστα, Αποστολη, Ολυμπια, Ευγενεια
για την καλη συντροφια που μου προσφερατε.
Μακαρι τα ταξιδια σας να ειναι πολλα και ομορφα.
Μακαρι να γυριζετε παντα "γεματοι"
Μακαρι "να ειναι μακρυς ο δρομος του πηγαιμου".
Χρηστος
...ΚΑΛΑ ΗΤΑΝΕ...
tnx σε ολη την παρεα !!!
...χμμμ, κι ο αρθρογραφος τελικα δενκακος...νομιζω οτι
πρεπει να τον κρατησουμε...εεεε, μιαπανω, μια κατω,
θα τα βρουμε !!!
Στην υγεια σου Χρηστο
"Είμαστε πολλοί...Αλλά είμαστε σκόρπιοι"
ΕπέστρεψαΑρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Η κύρια φωτογραφος (Nikik), εχει μεινει στη Λαμια. Με 'γεια τη μηχανη Νικακι!
Εγω δεν εχω αναλογικη, αλλα οτι μπορεσω θα κανω αργοτερα.
Επιπλεον μου καηκε σημερα το πρωι και το M/B στον υπολογιστη του σπιτιου μου και το service θα ανοιξει σε καμμια βδομαδα. Οποτε οτι μπορεσω θα κανω απο το γραφειο. Το 2ο μερος πχ.
Αλλα οι υπολοιποι με τις ψηφιακες ... Ριχτε κανα ντοκουμεντο, εδω μεσα ...
Αντε που πιασατε ολοι τη δουλεια και τεμπελιαζετε!
Θα προσπαθήσω να ανεβάσω τις πιο αντιπροσωπευτικές..
Τελικά η φωτ/κη μου είναι πολύ καλή....
..... Η Ανατολή που λέγαμε....
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
