Είσοδος στα ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ! Ο φαντάρος είναι αληθινός. Μαζί με τους τσολιάδες μας θα έκανε μία ευχάριστη συντροφιά.
Είσοδος στα ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ! Ο φαντάρος είναι αληθινός. Μαζί με τους τσολιάδες μας θα έκανε μία ευχάριστη συντροφιά.
Θάνος..
Δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις…
Η Αγιά Σοφιά!
Θάνος..
Όλος ο εσωτερικός διάκοσμος της Αγιάς Σοφιάς ήταν ψηφιδωτός. Όσοι έχουν πάει θα ξέρουν για τι μέγεθος μιλάμε. Όσοι πάλι δεν έχουν πάει… μπορούν να φανταστούν ότι είναι πάαααρα πολύ μεγάλη… Κοιτάζοντας το θόλο αισθάνεσαι απίστευτο δέος.
Μπαίνοντας οι Τούρκοι στο ναό κατά τη μετατροπή του σε τζαμί, κάλυψαν με σοβά όλο το εσωτερικό και το έβαψαν. Η καταστροφή είναι απίστευτη… τόσο απίστευτη που αισθάνεσαι θλίψη…
Τον τελευταίο καιρό γίνεται μία προσπάθεια αποκατάστασης του εσωτερικού στην αρχική του κατάσταση, αφαιρώντας τον εξωτερικό σοβά και αποκαλύπτοντας τα πρωτότυπα ψηφιδωτά. Θα πάρει πολλά χρόνια δουλειάς και η αποκατάσταση δεν θα είναι πλήρης. Πολλά κομμάτια έχουν καταστραφεί εντελώς.
Αυτό που βλέπετε είναι μία γωνία όπου φαίνεται το ψηφιδωτό που έρχεται στην επιφάνεια καθώς αφαιρείται το εξωτερικό στρώμα.
Θάνος..
Τουρίστες;
Θάνος..
Η Στέλλα και το μπλε ντζαμί.
Θάνος..
Πλατεία Ταξίμ από άλλη άποψη.
Θάνος..
Εδώ πρέπει να σας πω ότι όλες οι μετακινήσεις μας γίνονταν με ταξί. Ο λόγος είναι απλός. Ο τούρκικος κ.ο.κ. αποτελείται από ένα και μόνο άρθρο. Όποιος προλάβει! Για ν’αλλάξεις λωρίδα πρέπει να πάρεις φόρα και να πεις την προσευχή σου! Ο γρηγορότερος και ασφαλέστερος τρόπος λοιπόν είναι το ταξί. Όλα τα ταξί πρέπει να είναι ίδια μάρκα με πολλές πατέντες! Οι ταξιτζήδες είναι πιο γρήγοροι κι από παπάκια γι’αυτό και δεν συναντάς καθόλου δίκυκλα στην Πόλη.
Ο ταξιτζής που μας πήγε στο φανάρι δεν μιλούσε γρι αγγλικά. Πώς να του εξηγήσουμε ότι πάμε στο πατριαρχείο; Τι νοήματα με τα χέρια του κάναμε δείχνοντας του το πηλίκιο, τα γένια… τι γιουνάν χότζα του είπαμε σε μία προσπάθεια αυτοσχεδιασμού… χαμπάρι!
Ας είναι καλά ο χάρτης και η προθυμία των ντόπιων που σημειωτέον ήταν παντού ευγενέστατοι. Μου έκανε τρομερή εντύπωση η ευγένεια και η εξυπηρετικότητα των τούρκων σε σημείο που ως έλληνας αισθάνθηκα άσχημα όταν άθελα μου έκανα έναν παραλληλισμό με τη δική μας φιλοξενία, τις δημόσιες υπηρεσίες, τα ταξί κλπ κλπ…
Θάνος..
Τα πατριαρχείο…
Θάνος..
Η επιβλητική Μεγάλη του Γένους Σχολή. Δυστυχώς δεν βρήκαμε κανέναν μέσα.
Θάνος..
Το φανάρι… Φτώχεια, εγκατάλειψη, υποβάθμιση, θλίψη… Μπορεί κανείς να φανταστεί πώς μπορεί να ήταν κάποτε ο δρόμος αυτός;
Θάνος..
Michael Schumacher! Τα πάντα μέσα αγωνιστικά!
Φανάρι-Hilton σε χρόνο μηδέν!
Θάνος..
Μετά το Φανάρι λοιπόν, μαζεύουμε και ξεκινάμε για πίσω…
Edirne – cikis! Ανδριανούπολη – έξοδος και όοοοοοπ πού πας ρε Καραμήτρο; Εδώ είναι Ελλάδα και η ουρά για να περάσεις το ελληνικό φυλάκιο φτάνει το χιλιόμετρο! Τέσσερις ώρες μέχρι να μπούμε και πάμε κατευθείαν σκασμένοι για καφέ στο ποτάμι στις Καστανιές.
Αααααχχ Ελλαδίτσα, επιτέλους φραπέ!
Θάνος..
Επόμενη μέρα ξεκινάμε πάλι για Αλεξανδρούπολη και ήδη μετράω την ώρα να ξανακαβαλήσω το fazer! Έχω ψήσει τη Στέλλα να πάει με το Θοδωρή και τη μερσεντές γιατί πού να φοράει τώρα κράαανος και δερμάααατινο, κάνει και ζέεεστη…
Ο Θοδωρής μου το σκάει το υπονοούμενο:
-Αν βαριέσαι παίρνω εγώ τη μηχανή…
εγώ… τον αλέκο!
Δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε 5 χιλιόμετρα, ίσα που έχω αρχίσει να ζεσταίνομαι και να ξεμουδιάζω και βλέπω αλάρμ και το μερσεντές να σταματάει στην άκρη.
-Τι έγινε; του λέω…
-Μαλάκα φέρτην, χέσε με τώρα, φέρτη μου να ξεκαυλώσω εσύ θα την έχεις συνέχεια!
-Μα…
…και νάτος, μου πήρε το δερμάτινο, μου πήρε και το κράνος, μου πήρε και τα γάντια… μου πήρε και τη fazer…
και μου άφησε τη Στέλλα…
κι ένα παλιοαυτοκίνητο…
Θοδωρής: Πρώην κάτοχος varadero. Το πούλησε και αγόρασε μερσεντές. Γιατί; Σε άλλο post αυτά… στις διαμάχες… Θα πω μόνο ότι περιμένει το καινούργιο ΧΧ.
Θάνος..
Μετά την Αλεξανδρούπολη ξαναφορτώνω το Fazer και φεύγουμε πια μόνοι μας με τη Στέλλα με προορισμό την Έδεσσα. Η διαδρομή από Αλεξανδρούπολη μέχρι την Έδεσσα βγαίνει σερί…
Σερί; Όχι βέβαια! Πρώτη παράκαμψη και στάση στην Ξάνθη για μπουγάτσα!!! Τρεις μπουγάτσες κι ένα ροδοπάκι για τη Στέλλα παρακαλώ και μένω να την κοιτάω άφωνος!
…..
Η Έδεσσα είναι μία πολύ όμορφη πόλη που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Καταπράσινη με έντονη την παρουσία του νερού, ποταμάκια, γεφυράκια, καταρράκτες και έναν πεζόδρομο με πολύ ωραία μπαράκια. Κλείνουμε δωμάτιο σε ένα παραδοσιακό ξενοδοχείο σε μία διατηρητέα συνοικία της πόλης. Πανέμορφο. Αποφασίζουμε να μείνουμε δύο βράδυα εδώ και βγαίνουμε για ποτάκι!
Θάνος..
Την επόμενη μέρα ξεκινάμε για εκπαιδευτική επίσκεψη. Βεργίνα, Βασιλικοί τάφοι! Απίστευο μνημείο. Υπόγειο, σκοτεινό, με εντυπωσιακό φωτισμό των εκθεμάτων και των εισόδων των δύο βασιλικών τάφων. Του Φιλίππου και του Αλέξανδρου του Δ’, γιού του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι είσοδοι των τάφων δεν ανοίχτηκαν ποτέ! Είναι σφραγισμένοι διά παντός με πέτρινες σφήνες. Παραμένουν λοιπόν άθικτες και εντυπωσιακά φωτισμένες με τρόπο που βλέποντας τες νομίζεις ότι μπαίνεις σε έργο του Indiana Jones!
Ο Ανδρόνικος μπήκε από άλλο σημείο στους τάφους. Ο Μανώλης Ανδρόνικος ήταν παρεμπιπτόντως γείτονας μου στο Φάληρο. Για την ακρίβεια είχαμε έναν όροφο διαφορά. Που να ήξερα τότε μικρό παιδί όταν τον έβλεπα τι φοβερή δουλειά έκανε…
Οι ολόχρυσες λάρνακες που βρέθηκαν τα βασιλικά οστά και τα χρυσά περιδέραια σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι η πανοπλία του Φιλίππου!!! Παιδιά είναι στημένη και φωτισμένη μαζί με τα όπλα και την ασπίδα του. Κοιτώντας από τη μία την πανοπλία και από την άλλη την προτομή του Φιλίππου, μπορείς να φτιάξεις φοβερές εικόνες… Δυστυχώς φωτογραφίες στους τάφους δεν επιτρέπονταν.
Φεύγοντας από τους τάφους πάμε να δούμε και τα ανάκτορα…
Θάνος..
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση