Περπατάει ένας τύπος στο δρόμο και έξω από ένα σπίτι βλέπει μια ταμπέλα που
λέει:
«Πωλείται σκύλος που ξέρει να μιλάει»
Από περιέργεια μπαίνει στην αυλή, χτυπάει στην πόρτα και ζητάει πληροφορίες.
Ο ιδιοκτήτης του λέει ότι είναι πίσω απο το σπίτι ο σκύλος και αν θέλει να
πάει να τον δεi.
Πάει πίσω ο τύπος και βλέπει έναν μαύρο κοπρίτη να κάθεται σε μια γωνιά
αραχτός. Δεν του γέμιζε το μάτι, αλλά τον πλησιάζει με δυσπιστία και, τι να
κάνει, του λέει:
«Εσύ είσαι ο σκύλος που ξέρει να μιλάει;».
Ο σκύλος τον ξαφνιάζει απαντώντας του, «Ναι, εγώ είμαι.»
Ο τύπος σαστίζει και του λέει: «Καλά, πώς γίνεται αυτό, πες μου λίγα
πράγματα για σένα».
Κι ο σκύλος αρχίζει,
«Κοίτα, από μικρός που γεννήθηκα είχα αυτό το χάρισμα. Οι πρώτοι μου
ιδιοκτήτες, έκαναν το μεγάλο σφάλμα να το διαδώσουν και αμέσως με μαζέψανε
για πειράματα. Πριν περάσει λίγος καιρός, με απήγαγε η κεντρική υπηρεσία
πληροφοριών και με έβαλε να δουλεύω σαν κατάσκοπος. Όπως καταλαβαίνεις,
κανείς δεν υποπτεύεται ότι ένας σκύλος μπορεί να κρυφακούει, και με στείλανε
σε κάποιες αποστολές στη Μέση Ανατολή με αποτέλεσμα η ανατροπή ενός
απολυταρχικού καθεστώτος να οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά σε δικές μου
ενέργειες. Μετά από ένα διάστημα άρχισε να με κουράζει αυτή η ιστορία, και
κυρίως τα συχνά ταξίδια στο εξωτερικό, και διαπραγματεύτηκα μια συμφωνία με
την υπηρεσία. Από τότε καθόμουν στα αεροδρόμια και παρακολουθούσα συνομιλίες
και ανταλλαγές λαθρεμπόρων. Οι συλλήψεις που ακολούθησαν συζητήθηκαν σε όλες
τις εφημερίδες. Ε, να μην χασομεράω, από τότε παντρεύτηκα δυο φορές, έκανα
ένα κάρο σκυλάκια, και τώρα είμαι πλέον στην σύνταξη και κάθομαι εδώ με το
καινούργιο αφεντικό αραχτός. Αυτά πάνω κάτω ...»
Ο τύπος έχει κουφαθεί τελείως. Πάει στο αφεντικό και του λέει:
«Πόσο τον δίνεις;»
Αυτός απαντάει «20 Ευρώ».
Ο τύπος κουφαίνεται:
«Μα καλά, γιατί τόσο λίγο; Ο σκύλος σου είναι απίθανος!»
Και το αφεντικό του απαντάει:
«Ρε μην ψαρώνεις... ψεύτης είναι, δεν έκανε τίποτα από αυτά που σου
είπε!!!»
Απάντηση με παράθεση
