Ήπια κάτι λίτρα Franziskaner και Guiness και έχω όρεξη να γράψω.
Λοιπόν γυρίζοντας από το κέντρο με το κολλητάρι, γίναμε μάρτυρες μεγαλειώδους μονομαχίας μιας Μ3 με ένα Firestorm από φανάρι σε φανάρι όλη την παραλιακή της Θεσσαλονίκης και συνεχίζοντας Ανθέων και Ανδριανουπόλεως (για όσους δεν ξέρουν καμιά 10ριά χιλιόμετρα).
Μια ο ένας μια ο άλλος πεταγόταν μπροστά και εμείς είχαμε μείνει μαλάκες κοιτώντας τις παντιές και των δυό.
Ρε παιδιά ήταν απίθανο!
Εμείς αρκεστήκαμε να ακολουθούμε και να παρακολουθούμε.
Και το ωραίο ήταν πως δεν ήταν μάχη καγκουριών, ήταν μια κόντρα απλά για να περναέι η ώρα τους...
Δεν έχει κανένα νόημα και συμπέρασμα το παραπάνω εκτός του ότι θέλω να πιάσω στα χέρια μου μηχανή κανονική να αρχίσω και εγώ μαλακίες...
Καλημέρα σας!