Θυμήθηκα, ξαναδιάβασα, ανέτρεξα στις παραπομπές σας, το έψαξα, πείστηκα...Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Ο 2ος νόμος του Νεύτωνα, όπως προείπαμε, αναφέρεται μόνο σε αδρανειακούς παρατηρητές, δηλαδή σε μετρητές της κίνησης των σωμάτων βάσει αδρανειακών συστημάτων αναφοράς. Οποιοδήποτε απόπειρα εφαρμογής αυτού του νόμου από μη αδρανειακούς παρατηρητές μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Παρά ταύτα, κυρίως επειδή η εξέδρα όλων των γήινων πειραμάτων αλλά και της μελέτης των φαινομένων που συμβαίνουν πάνω σε αυτή, τυγχάνει να είναι περιστρεφόμενη και επομένως μη αδρανειακή, συνηθίζουμε να τη χρησιμοποιούμε ως σύστημα αναφοράς. Φροντίζουμε, όμως, όταν κάτι τέτοιο πρόκειται να επιφέρει σημαντικές διορθώσεις, να επινοούμε τεχνητές δυνάμεις ή ψευδοδυνάμεις (όπως για παράδειγμα η φυγόκεντρος δύναμη) που μοναδικό στόχο έχουν να κάνουν το μη αδρανειακό σύστημα να «λειτουργεί» ως αδρανειακό, ώστε να μπορεί τελικά κανείς να χρησιμοποιεί το δυναμικό νόμο του Νεύτωνα για τη διερεύνηση της κίνησης των σωμάτων σε μη αδρανειακά συστήματα αναφοράς.
Η φυγόκεντρος είναι ψευδοδύναμη.
Η (θεώρηση ή δικαιολόγηση) της ύπαρξής της ή όχι εξαρτάται από το ποιος είναι ο παρατηρητής του κινούμενου συστήματος.
έξοδο στις στροφές έχουμε όταν η δύναμη της τριβής μειωθεί ή εξουδετερωθεί, όπως και όταν κόβεται το νήμα στο εκκρεμές.
Για μένα τέλος.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
ΥΓ: Η φυσική αλλάζει. Βασιζόμαστε σε κάποια θεωρήματα από παλιά που μας διευκολύνουν να εξηγούμε κάποια φαινόμενα. Ελπίζω να προλάβω να ζήσω την κατάρρευση της τωρινής φυσικής και την επεξήγηση φαινομένων που τα καλύπτουμε με θεωρήματα και αξιώματα. Το ίδιο ισχύει και στη χημεία.