Η Βusa μου την Κυριακή το πρωί ξεκινούσε από το Ούντεν της Ολλανδίας μέσα στο ψιλόβροχο και στο κρύο φορτωμένη στο τρέιλερ του Αd.
Η μεσημεριανή ώρα μας βρήκε στο Μάνχάιμ της Γερμανίας με τον ήλιο να λάμπει και το κρύο να είναι τσουχτερό.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας περνάγαμε το 'Ινσμπρουκ και τα χιονισμένα βουνά του Μπρεννέρο πριν μπούμε στην βόρεια Ιταλία.
Το Τρέντο μας προσέφερε ζεστασιά, φαγητό, κρεββάτι και φυλασσόμενο γκαράζ μετά την 'παγωμένη' εμπειρία του Μπολζάνο.
Της Δευτέρας το πρωί βρήκε εμένα στη σέλα της και το βρεγμένο ρύγχος της Busa να δείχνει την κατεύθυνση προς Βερόνα και εν τέλει προς Βενετία, ενώ τα μεταλλικά σωθικά του κήτους της Minoan lines της προσέφεραν καταφύγιο για τριάντα ώρες.
Το βράδυ της Τρίτης χάιδεψε με την Πατραική του αύρα τα πλαστικά του εν λόγω διτρόχου ενώ τα χιλιόμετρα προς την Αθήνα καλύφθησαν με χαρακτηριστική ευκολία.
Η Busa μου θα γίνει Ελληνίδα.
Υ.Γ Ο κάτοχος του προαναφερθέντος διτρόχου και συνάμα υπογράφων το άρθρο ετούτο επαναπατρίστηκε στις 5 Δεκεβρίου 2006
' Καλή εγκατάσταση Κωστή στα πάτρια εδάφη΄, όπως σου είπαν και τα παιδιά στο προξενείο του Ρόττερνταμ μερικές ημέρες πριν.
Τα λέμε από κοντά πλέον...