ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ....

[SPORAKIAS]

μια αποψη του φιλου paramedic απο αλλο θεμα.....

θελω να σε ρωτησω επειδη ειπες....''(προχτές μόλις πέθανε στα χέρια μου μια κοπέλα 27 ετών-οι συγγενείς με παρακαλούσαν να κόψω φάρμακα να πεθάνει πιο νωρίς και δεν το έκανα γιατι ΔΕΝ έιμαι θεός εγώ να πάρω μια ζωή έστω και έτσι).''

δεν εισαι θεος ομως που κρατας τον ασθενη στη ζωη με ''τεχνητα''(φαρμακα) μεσα....???

πιο παλια (χωρις φαρμακα) θα ειχε ''φυγει'' νωριτερα....δεν συμφωνεις..??

δεν ειναι διαμαχη ...ειναι συζητηση...

θελω να ακουσω και αλλες αποψεις για τις ''ανιατες''....

απλως μου βγηκε τωρα ο προβληματισμος.....

ευχαριστω...

[project.breeze]

Εγώ πιστεύω πως αν ο ίδιος ο ασθενής δεν έχει επαφή με το περιβάλλον για να εκφράσει την δικιά του επιθυμία,για το αν θέλει να πεθάνει ή όχι εννοώ,κανείς δεν έχει το δικαιώμα,ούτε γιατρός,ούτε νοσοκόμος,ούτε καν συγγενής να αποφασίσει για την ζωή του.Από την άλλη υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που έχουν αναρρώσει από τις χειρότερες ασθένειες,έχουνε βγει από κώμα μετά απο 10-15 χρόνια...Η ελπίδα πρέπει να πεθαίνει πάντα τελευταία...

[adam_tsouk]

Αρχικά δημιουργήθηκε από runneras125
Εγώ πιστεύω πως αν ο ίδιος ο ασθενής δεν έχει επαφή με το περιβάλλον για να εκφράσει την δικιά του επιθυμία,για το αν θέλει να πεθάνει ή όχι εννοώ,κανείς δεν έχει το δικαιώμα,ούτε γιατρός,ούτε νοσοκόμος,ούτε καν συγγενής να αποφασίσει για την ζωή του.Από την άλλη υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων που έχουν αναρρώσει από τις χειρότερες ασθένειες,έχουνε βγει από κώμα μετά απο 10-15 χρόνια...Η ελπίδα πρέπει να πεθαίνει πάντα τελευταία...

μπορει για μια γιαγια/παπου 75-85+ ετων να μην πολυασχολησαι αλλα για εναν νεο 20-30 ετων και 20 χρονια μπορεις να περιμενεις...

γνωμη μου

[VegasKitty]

Εγω παλι πιστευω οτι τετοια ειδος κουβεντας, δλδ το τι θα γινοταν ο μη γενετο κατι τετοιο συναιβενε, πρεπει να γινοντε με κοντινα μας ατομα... Το εχω πει οτι οσο και να θελουν αυτοι που σε αγαπαν να σε κρατησουν στη ζωη, και να πεθανει οντως η ελπιδα τελευταια, πρεπει πανω απο ολα να ερθει η γνωμη και η θεληση του ατομου που βρισκετε σε αυτη τη θεση.

Προσωπικα, δεν θα ηθελα να ειμαι σε μηχανηματα για χρονια, και με το μονο σιγουρο οτι οταν και αμα ξυπνησω, θα εχω χασει χρονια απο τη ζωη μου και θα προσπαθω να ξαναβρω τον εαυτο μου, και δε μιλαμε καν για την αναρωση του στυλ αν θα μπορω να μιλησω, πως θα μπορω να περπαταω και αν και ολα αυτα που πανε μαζι, ε οχι δεν το θελω.

Θελω να με θυμουντε οπως ειμαι τωρα, στα καλα μου, με την υγεια μου, με το χαμογελο μου με ολα αυτα που με κανουν αυτη που ειμαι, και οχι τι θα ειμαι μετα απο κατι τετοιο.....

[alximistis]

Τα παραδείγματα των ανθρώπων οι οποίοι έχουν αναρρώσει ή ξαφνικά συνέλθει από κώμα κλπ. είναι δυστυχώς ελάχιστα!!!!!!! Πολύ ελάχιστα!!!!!!
Απλώς συμβαίνει να τα θυμόμαστε γιατί ο άνθρωπος έχει πάντα μέσα του την ελπίδα.
Δυστυχώς εκείνοι οι οποίοι υπομένουν σε ένα κρεβάτι όντας φυτά ή χωρίς να έχουν καμία επαφή με το περιβάλλον είναι η συντριπτική πλειοψηφία.
Αλλά ακόμη και αρκετοί από εκείνους οι οποίοι συνέρχονται ΔΕΝ μπορούν να προσαρμοσθούν στο περιβάλλον.
Θέλω να πω, μην θυσιάζετε στο όνομα της ελπίδας, της ελπίδας της δικής μας την αξιοπρέπεια του συνανθρώπου μας.
Γιατί για μένα αυτός είναι ο μοναδικός και αποκλειστικός παράγοντας, η αξιοπρέπεια τόσο στη ζωή όσο και στο θάνατο.
Εγώ για εμένα θα ήθελα να διάλεγαν τον αξιοπρεπή θάνατο.
Και το εξηγώ μέσα από μια ερώτηση:
Είστε όλοι εδώ μοτοσικλετσιτές. Κάποιοι ασχολούνται και με άλλα αθλήματα.
Συμβαίνει λοιπόν ένα ατύχημα. Πέστε μου από το τρέξιμο τηςη ζωής τη μάχη για επιβίωση τον καθημερινό αγώνα, θα θέλατε να καταλήγατε σε ένα κρεβάτι χωρίς να μπορείτε να κινηθείτε και χωρίς να έχετε καμία επαφή με το περιβάλλον; Με τους δικούς σας;
Ξέρω ότι σε μία τέτοια περίπτωση όντας σε μία τέτοια κατάσταση δεν γίνεται να το σκεφτούμε.
Γι αυτό το ρωτάω τώρα!
Αυτά...

[SPORAKIAS]

αναφερομαι κυριως στους ανθρωπους που εχουν ανιατες ασθενειες....

οι οποιες δεν εχουν γιατρεια ...

να μου πεις σε 10 χρονια θα εχουν βγαλει ''παπαδες'' και θα γιατρευονται τα παντα...

αλλα ποιος αντεχει μεχρι τοτε...ειναι ψυχοφθορο....το εχουμε ζησει στην οικογενεια με δυο ατομα(παππους-γιαγια) και δεν ηταν σε τοση μεγαλη ''κλιμακα''....

το ιδιο και για το κωμα....εκτος και αν τον αφησουν σε ενα νοσοκομειο και οποτε ξυπνησει...

και ο ασθενης ταλαιπωρειτε αλλα και οι δικοι του....

πριν πεθανει ο παππους μου ....για να τον ''κρατησουν'' στη ζωη του διναν 3 απο τα πιο ισχυρα φαρμακα στο κοσμο...οταν τον ειδα στο φερετρο δεν τον αναγνωρισα....

το ξερω ειναι σκληρο να λες αφηστε με(αφηστε τον) και οσο κρατησω(κρατησει) αλλα....

[soundstorm]

Οτι ανιατη αρρωστια και αν εχει καποιος δεν νομιζω πως κανενας ανθρωπος εχει το δικαιωμα να του αφαιρεσει τη ζωη.Ποτε δεν ξερεις τι μπορει να συμβει.
Στην γιαγια της κοπελας μου εδωσαν 6 μηνες ζωη.Αυτο εγινε πριν 4 χρονια....
Ο γιατρος της παλι εκανε την ποιο σωστη διατροφη,δεν καπνιζε,δεν επινε,παραδηγμα για ολους ηταν.Παει,πεθανε ομως.
Μονο στην κριση του Θεου ειναι αυτα τα πραγματα.

[SPORAKIAS]

συμφωνω σε αυτα που λες απολυτα....

δεν ειπα για αφαιρεση ζωης....αλλα ''οχι'' στην παρεμβαση με φαρμακα. ....

αλλα και οπως λες και εσυ στη κριση του ''θεου''....