Ελάτε να καλαμπουρίσουμε λίγο.(Λες και κάνουμε και τίποτ' άλλο )
Γράψτε την ατάκα ή διάλογο,από τον ελληνικό κινηματογράφο,που σάς αρέσει περισσότερο.Ξεκινάω.
( Ο σπαγγοραμένος,με τον Κωνσταντάρα στα ρέστα του.Η σκηνή με τον μανάβη)
-Γεια σου Σταύρο.
-Καλώς τον κυρ Λάμπρο.
-Είναι καλά τα πεπόνια ρε;
-Γλύκισμα!
-Αμα θέλω γλύκισμα ρε Σταύρο,πάω στο ζαχαροπλαστείο,παίρνω δύο τουλούμπες και τις ντερλικώνω.
-Θέλω να πω,είναι πολύ γλυκά....
-Και πόσο τά 'χεις τα πεπόνια;
-Οχτώ.
-Τι οχτώ;!!
-Οχτώ δραχμές το κιλό.
-Ασε ρε Σταύρο...για τρελλούς ψάχνεις;
-Γιατί κύριε Λάμπρο μου;
-Γιατί σε ρωτάω αν είναι καλά τα πεπόνια,μού λες γλύκισμα.Σε ρωτάω πόσο τά 'χεις,μού λές οχτώ δραχμές.Αμα είναι έτσι,παίρνω δυο καταΐφια,που είναι πραγματικό γλύκισμα και μού 'ρχονται και φτηνότερα.
-Πάρε καρπούζι.
-Και γιατί να πάρω καρπούζι;
-Ε,είναι φτηνότερο.
-Και τα κάρβουνα είναι φτηνότερα!Να πάω να πάρω κάρβουνα δηλαδή;
Παύση......
-Μού κόβεις μισό πεπόνι;
-Και τ' άλλο μισό τι να το κάνω;
-Ε,θα βρεθεί κάποιος μουστερής να το πάρει.
-Κι άμα δεν βγει καλό;
-Για στάσου ρε Σταύρο...Θα πάρω δηλαδή εγώ την κολοκύθα για κρεμ καραμελέ;
-Μα κι εγώ...σάμπως είμαι μες στα πεπόνια;
-Ε τότε ρε Σταύρο δεν έχεις μανάβικο!Εχεις λαχειοφόρο αγορά.Να πάρουμε κανά λαχείο,να ξέρουμε τι μάς γίνεται.
-Κοίταξε να δεις....Το πεπόνι είναι κλειστό πράμα....Ξέρεις τι έχει μέσα;
-Και η κεφάλα σου κλειστό πράμα είναι!Ξέρεις τι έχει μέσα;!!Δηλαδή ξέρω αλλά.......
-Μα τι θέλεις τέλος πάντων;
-Τίποτα ρε Σταύρο!Τίποτα...!Νά 'σαι καλά εσύ και τα πεπόνια σου!!
Ρε παιδιά,αυτή τη σκηνή,όσες φορές κι αν τη δω,με πιάνει το στομάχι από τα γέλια!!!