Μακαρι να ηταν ολοι ετσι..

[Tropeas]

Είναι βίντεο που μας υπενθιμίζει να εκτιμούμε αυτά που θεωρούμε δεδομένα μέχρι να καταλάβουμε την απώλειά τους...
μακάρι να σκεφτόμασταν όλοι έτσι απλά...

[SF]

Τέτοιες μέρες δε μπορώ να μην κάνω τον συνειρμό: το τότε και το τώρα, από το πέταμα στο Καιάδα στην πλήρη αφιέρωση εαυτού στον αδύναμο...

[OzZzZzY]

θα μας παρουν τα ζουμια πρωινιατικα
αξιος ο πατηρ..αλλα η κινητηρια δυναμη του ειναι το παιδι του..

[Cpt. Haddock]

....

Δεν θα σταθώ στο πόση δύναμη έχει αυτός ο άνθρωπος

Ούτε στο τι προσφέρει στο παιδί του.

Αλλά...



Αξίζει αυτό που κάνει; Με όσες θυσίες, όποιο κι αν είναι το τίμημα, προσφέρει πραγματικά ΖΩΗ στο παιδί του;

Όσο κι αν αυτός προσπαθεί, ΖΕΙ πραγματικά το παιδί του;
Μπορεί να χαρεί τις μικρές καθημερινές χαρές, που για εμάς είναι λιγο-πολύ αυτονόητες;
Θα μπορέσει να ανέβει σε μια μηχανή;
Να κάνει έρωτα;
Να δει τον κόσμο;
Να κάνει φίλους;
Να κάνει οικογένεια;

Τελικά για ποιον κάνει ο πατέρας όλα αυτά; Για το παιδί του ή για εκείνον; Για - ίσως - μια εξιλέωση;




Και σκεφτείτε και το άλλο.

Κάποια στιγμή, ο πατέρας αυτός θα φύγει απο τη ζωή, 'cause that's the way of things. Τι θα απογίνει το παιδί τότε; Σε ποιο ίδρυμα θα φυτοζωεί περιμένοντας απλά το μοιραίο, μη έχοντας χαρεί τίποτε ουσιαστικά;

Η ζωή ή η ποιότητα ζωής μετράει;

[SF]

Μην ανοίγεις δύσκολα φιλοσοφικά θέματα κάπτεν!!!

[Cpt. Haddock]

Αρχικά δημιουργήθηκε από SF
Μην ανοίγεις δύσκολα φιλοσοφικά θέματα κάπτεν!!!

Δεν γίνεται ρε Κώστα....

Με πιάνει η ψυχή μου όταν βλέπω τέτοια θέματα, ειδικά αναλογιζόμενος το πόσο μάταια είναι...

[makis206]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Δεν γίνεται ρε Κώστα....
Με πιάνει η ψυχή μου όταν βλέπω τέτοια θέματα, ειδικά αναλογιζόμενος το πόσο μάταια είναι...

Έχεις δίκιο Ηλία, πέρασε κι απ'το δικό μου το μυαλό το σκεπτικό σου αλλά κατέληξα στο εξής συμπέρασμα χωρίς να μπορώ να αποφασίσω αν είναι σωστό ή λάθος..

Αν αυτό το παιδί κατάφερε να χαμογελάσει λίγο και να αισθανθεί την ομορφιά του κόσμου και της δύναμης του ανθρώπου καμαρώνοντας τον πατέρα του έστω και για λίγες ώρες μέσα στις απέραντες δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά, χαλάλι και πάλι χαλάλι..

Κι ας είναι λίγο, πιστεύω οτι είναι καλύτερα απ'το καθόλου..

[kalesin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Δεν γίνεται ρε Κώστα....

Με πιάνει η ψυχή μου όταν βλέπω τέτοια θέματα, ειδικά αναλογιζόμενος το πόσο μάταια είναι...

Ισως να μην ειναι κ τελειως ματαια Λιακο.

συμφωνω οτι οταν φυγει ο πατερας, τα πραγματα θα γινουν πολυ δυσκολα, ομως...

το παιδι εχει μαθει να ειναι μαχητης, εζησε καποια πραγματα. Ισως, τι ισως δηλαδη... τελος παντων, δεν ζησει τιποτα απο αυτα που περιεγραψες. Εχει ομως ζησει την αγαπη, την αφοσιωση το πεισμα.

Δυσκολα πιστευω θα μπορεσει καποιος να του τα παρει αυτα απο μεσα του.

Φυσικα φανταζομαι δεν εννοεις οτι αφου τελικα ολα αυτα θα αποδειχτουν ματαια, δεν θα επρεπε να ξεκινησουν, γιατι μετα θα πληγωθει.


Οσο για το αν αξιζει... το χαμογελο του μικρου μαλλον δειχνει οτι το αξιζει...

Η πεθερα μου δουλευει σε ιδρυμα για "ειδικα" παιδια. Δεν εχω βρει ακομα το κουραγιο να μπω μεσα. Απο κουβεντες μονο, κ μαλιστα αρκετες, τετοιες συμπεριφορες ειναι τεραστιες κ απιστευτα ευεργετικες για τετοια προβληματα.

Τελος παντων, τεραστια κουβεντα.

[gixxerpap]

τωρα αν πω οτι βουρκωσα, βλεποντας το, δε νομιζω να ειμαι και ο μονος.......
δε χωρανε σχολια......

[Nik0s]

Αρχικά δημιουργήθηκε από gixxerpap
τωρα αν πω οτι βουρκωσα, βλεποντας το, δε νομιζω να ειμαι και ο μονος.......
δε χωρανε σχολια......

+100000

[Lupo]

Κι εμείς γιατί ζούμε?
Για ποιό λόγο?

Για τις μικρές ευχάριστες στιγμές.
Για τις μικρές ευτυχίες.
Τα αυτονόητα καθημερινά, διαφέρουν από κοινωνία σε κοινωνία, από ομάδα σε ομάδα, από οικογένεια σε οικογένεια,από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Κάτι που εμένα με κάνει να χαμογελάω, εσένα σε πλήττει.
Αυτό το χαμόγελο όμως με κρατάει στο να ξεπερνάω τα δυσκολα κομμάτια.
Κι εσένα, και του μικρού, και όλων μας.


Ίδια κατάλληξη έχουμε.
Διαφορετική πορεία.

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, είναι ανάλογες, με την δύναμη που έχουμε.
Δύναμη, που μαζέψαμε από τα χαμόγελα της ζωής μας.
Σαν το χαμόγελο του μικρού.



Γι αυτό καβαλάμε μηχανή.
Για το ηλίθιο χαμόγελο μέσα από το κράνος.


Ζωή του δίνει ο πατέρας του. Και φοβερή δύναμη. Όπλα για το μέλλον.
Τα όπλα πολλές φορές γυρίζουν μπούμερανγκ. Αλλά χωρίς αυτά τα χαμόγελα, απλά επιβιώνουμε όλοι μας.
Δεν ζούμε.

[Nefeli]

Συνείδηση που φέρνει αγάπη ή αγάπη που φέρνει συνείδηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων

Αναγνώριση και εκτίμηση σε αυτούς που μπορούν να στέκουν δίπλα


Λύπη και πόνος για αυτούς που είτε γερά είτε αδύναμα είναι τα παιδιά τους τα θεωρούν βραχνάδες και απαλλάσσονται με διάφορους τρόπους.


Βουβό κλάμα και πίστη ότι κάπου υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ

[catmaster]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Δεν γίνεται ρε Κώστα....

Με πιάνει η ψυχή μου όταν βλέπω τέτοια θέματα, ειδικά αναλογιζόμενος το πόσο μάταια είναι...

Τίποτα δεν είναι μάταιο στην ζωή ρε Ηλία ... μην στεναχωριέσαι...

Η Αγάπη "πάντα στεγεί πάντα πιστεύει πάντα ελπίζει πάντα υπομένει ..." λέει ένας βιβλικός στίχος.

Έτσι βλέπουμε και εμείς ότι υπάρχουν και πιο δύσκολες καταστάσεις απο τις δικές μας και όμως κοίτα με τη δύναμη ψυχής αυτοί οι Άνθρωποι παλεύουν ..

[LINA]

ο πατερας ειναι απλα ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ και κανει οσα δεν κανουν ολοι οι αλλοι , δινει ζωη στο παιδι του αντι να το χει σε ενα ιδρυμα και να κοιταει τους τοιχους ξεχασμενο απ τη κοινωνια

[xampos]

ενα μεγαλο σε αυτον τον ανθρωπο