Αν αρχίσει και ρετάρει το μοτόρι αφαίρεσε το μαμίσιο φίλτρο αέρα και βάλε ένα πιό ελεύθερο να αυξηθεί έστω και λίγο η παροχή οξυγόνου λόγω μικρότερης πτώσης πίεσης.
Βίδωσε μία μία τις βίδες ρύθμισης των καρμπυρατέρ και γράψε τις υπάρχουσες ρυθμίσεις που έχεις π.χ 2 και 1/2 ξεβίδωμα απο τέρμα βίδωμα στον πρώτο κύλινδρο. Στη συνέχεια άρχισε να τις κλείνεις σταδιακά (για να κόψεις τα μίγματα)έως ότου στρωσει λίγο η λειτουργία του κινητήρα .
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε τον ρόλο των μικρότερων ζιγκλέρ όπως περιγράφει και ο ΟλντΜαν (που τον βρήκες αυτό το υπέροχο πινακάκι φίλε μου??)που είναι και η ενδεδειγμένη λύση, απλά να ανακουφίσουμε λίγο το όλο προβλημα (καθώς μόνο τα ψεκαστά διαθέτουν βαρομετρικό αισθητήρα που ανιχνέυει την ατμοσφαιρική πίεση ).
Οι δε δίχρονοι είναι τόσο ευαίσθητοι απο την αλλαγή μιγμάτων που πρίν χρόνια κάποιος άσχετος έμπορος εισήγαγε εξωλέμβιες απο λίμνες του Καναδά που λειτουργούσαν σε υψόμετρο, και δεν γνώριζε ότι πρέπει να αλλάξει ζιγκλέρ και να τις επαναρυθμίσει σε θαλάσσιο επίπεδο. Το αποτέλεσμα ήταν τα φτωχα μίγματα να κάψουν τα μοτόρια και πολλοί τον κυνηγούσαν μετά για την ασχετοσύνη του. Τα φτωχά μίγματα αέρα καυσίμου σηκώνουν κάτι τρελές θερμοκρασίες στο θάλαμο καύσης αναλόγως φυσικά και τη θερμοκρασία περιβάλλοντος, πτητικότητα βενζίνης και άλλοι παραγοντες καθιστωντας εξαιρετικά επιζήμια την λειτουργία του κινητήρα.