Φτασαμε μετα από καμποση ωρα στην Ανατολη,την ‘βαση’ από οπου θα αρχιζαμε την αναβαση στον κακοτραχαλο πετροδρομο που θα μας ανεβασει στις μικρες εποχιακες λιμνες στα Ζηρελια
Όπως ειπαμε ο δρομος είναι ένα μαυρο χαλι.Πολλη πετρα και ατελειωτο κοπανημα για μηχανακια κι οδηγους.Το θεαμα όμως που αντικρυζεις,σε αποζημιωνει για τα βασανα που τραβηξες για να φτασεις ως εκει…
![]()