Σκέφτομαι άρα υπάρχω!

[Maira]

Πριν ανοίξεις τα μάτια σου από ένα τροχαίο. Οι πρώτες σκέψεις. Ο πρώτος πόνος. Τα πρώτα νεύρα!

Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Δε σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου. Έχω πάει στο κόσμο του πόνου, του νοσοκομείου, της απόλυτης ακινησίας. Ξέρω πως είναι. Δεν θέλω κανείς άλλος να βρεθεί εκεί. Μακάρι να μπορούσα να βάλω μυαλό σε όλους! Δεν μπορώ όμως!!!

Τρελαίνομαι κάθε μέρα με όλους αυτούς που δεν τηρούν τίποτα την ώρα της οδήγησης. Και είναι πολλοί! Αμέτρητοι! κι εγώ τόσο μικρή, τόσο λίγη. Δεν μου μένει τίποτ' άλλο παρά να είμαι εγώ σωστή (όσο μπορώ σωστή!). Να δίνω το παράδειγμα. Στις διαβάσεις, στα φανάρια, στα στόπ, στις προτεραιότητες! Μα είναι τόσοι πολλοί! Νοιώθω ότι είναι μάταιο να προσπαθώ! Μου έρχεται να γίνω σαν κι αυτούς! να οδηγάω όπως να 'ναι! μα δεν μπορώ! κάτι μέσα μου με φρενάρει! Ο σεβασμός προς τον άλλο οδηγό, προς τον πεζό, προς την ζωή μου???

Κι έτσι αρχίζω και πάλι από την αρχή! Σταματάω δίπλα σε πεζούς και τους δείχνω την διάβαση "από κεί πρέπει να περνάτε!" περνάω δίπλα από αυτοκίνητα και τους φωνάζω "φλάς δεν έβγαλες!" Προσπαθώ! Κάθε μέρα, κάθε λεπτό, προσπαθώ να κάνω κάτι καλύτερο, να κάνω κάποιον λίγο καλύτερο. Όχι δεν είμαι τέλεια! Μακάρι να βρισκώταν κάποιος στο δρόμο να διωρθώσει κι εμένα! Την ώρα που κάνω το λάθος, να το συνειδητοποιήσω, να είναι χειροπιαστό!

Μα υπάρχουν μέρες που δεν μπορώ! Η ασυνηδεισία τους με σκοτώνει, κάθε λεπτό, κάθε φορά που φρενάρω απότομα για να μην πέσω, κάθε φορά που τρελαίνωμαι με την συμπεριφορά τους! και θέλω να αρχίσω να τους χτυπάω! Είναι πάρα πολλοί! Δεν ξέρω αν θα αντέξω για πολύ!!! Προσπαθώ! Νευριάζω! Παρατηρώ! Προσέχω!

Μα πάνω απ' όλα λυπάμαι που κανείς δεν σέβεται κανέναν πια!!!

[dukeandthecity]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Maira
Κι έτσι αρχίζω και πάλι από την αρχή! Σταματάω δίπλα σε πεζούς και τους δείχνω την διάβαση "από κεί πρέπει να περνάτε!" περνάω δίπλα από αυτοκίνητα και τους φωνάζω "φλάς δεν έβγαλες!" Προσπαθώ! Κάθε μέρα, κάθε λεπτό, προσπαθώ να κάνω κάτι καλύτερο, να κάνω κάποιον λίγο καλύτερο. Όχι δεν είμαι τέλεια! Μακάρι να βρισκώταν κάποιος στο δρόμο να διωρθώσει κι εμένα! Την ώρα που κάνω το λάθος, να το συνειδητοποιήσω, να είναι χειροπιαστό!

Μα υπάρχουν μέρες που δεν μπορώ! Η ασυνηδεισία τους με σκοτώνει, κάθε λεπτό, κάθε φορά που φρενάρω απότομα για να μην πέσω, κάθε φορά που τρελαίνωμαι με την συμπεριφορά τους! και θέλω να αρχίσω να τους χτυπάω! Είναι πάρα πολλοί! Δεν ξέρω αν θα αντέξω για πολύ!!! Προσπαθώ! Νευριάζω! Παρατηρώ! Προσέχω!

Μα πάνω απ' όλα λυπάμαι που κανείς δεν σέβεται κανέναν πια!!!

δυστυχώς δύο λύσεις υπάρχουν. Η γίνεσε ενα με αυτούς και οπλιζεις τον εαυτό σου με απάθεια ή φευγεις απο το μέρος αυτό πριν τρελλαθείς για μέρη που τα δίποδα είναι ακομα ανθρωποι.

[Maira]

Αρχικά δημιουργήθηκε από dukeandthecity
δυστυχώς δύο λύσεις υπάρχουν. Η γίνεσε ενα με αυτούς και οπλιζεις τον εαυτό σου με απάθεια ή φευγεις απο το μέρος αυτό πριν τρελλαθείς για μέρη που τα δίποδα είναι ακομα ανθρωποι.

Σε ποιό σημείο της γης σέβεται ο ένας τον άλλο? Όχι από φόβο, όχι λόγο ιεραρχίας, αλλά λόγο συνανθρωπισμού? Πού βρίσκεται αυτή η μαγική επιφάνεια της γης που όλοι λένε καλημέρα και τηρούν τους κανόνες γιατί σε σέβονται, όχι γιατί τους το επιβάλανε?

Ας μου πει κάποιος κι εγώ θα πάω να ζήσω για πάντα εκεί! Με λύπη γιατί δεν θα μπορώ να είμαι ένα μικρό κομμάτι βοήθειας! Με χαρά που θα είμαι σε έναν τέτοιο κόσμο!!!

[stavrogin]

Οσο γινεται... να εισαι ησυχη με την επιλογη σου. Κανεις μας δε μπορει να αλλαξει τον κοσμο.Ειναι ψυχοφθορο και απαιτει γιγαντια προσπαθεια που μπορει να λυγισει τον καθενα.Ωστοσο καθε τι που κανουμε ειναι ενα λιθαρακι. Αν μιλησεις σε 100 μπορει ενας να αλλαξει κατι στη συμπεριφορα του.
Ειναι μια μορφη αντιστασης σε αυτο που σε ενοχλει
..."Στηριζομαστε σε αυτο που αντιστεκεται"

Αλλα προσεχε , δε γινεται να κακιωνεις στην εποχη σου,χωρις η εποχη να κακιωσει μαζι σου.Γεννηθικες οπως ολοι εδω μεσα.Την μετρας την κατανοεις και επειτα τη αποριπτεις.Λεπτη διαφορα αλλα ουσιαστικη.

Καθε φορα που ακουω τον Ιαβερη στη τηλεοραση με ολο το παθος και την υπερβολη του υφους του,στεναχωριεμαι κομματακι.Παλευει μονος του,οκ ...αλλα ο αγωνας του ειναι η προσωπικη του νευρωση πια ,ειναι μονιμα θυμωμενος, και μονιμα συγκρουεται.Δε μπορω να φανταστω πως μπορεις να το κανεις αυτο χωρις ο ιδιος να ισοπεδωθεις.

Αξιζει να αναλωθει κανεις σε ενα τετοιο σκοπο;Εγω ας πουμε δεν το κανω για λογους οικονομιας ,εχω αλλα πραγματα να κυνηγισω και να προσεξω να ξοδεψω την δυναμη μου με κεντρο ....(επι τελους) τον εαυτο μου .

Ωστοσο... το πρωσοπικο μας λιθαρακι... ...και παλι απο την αρχη

[panagiotispapa]

Δεν υπάρχει λύση στο πρόβλημα. Ακόμα και απο την Ελλάδα να φύγεις δεν σημαίνει ότι θα πάψεις να κινδυνεύεις από ηλίθια ατυχήματα. Αν ψάξεις λίγο τα διάφορα ξένα moto-forum θα βρείς δεκάδες περιπτώσεις ηλίθιων ατυχημάτων (σε Ευρώπη και Αμερική) που οδήγησαν σε θάνατο-αναπηρία χωρίς να φταίει σε τίποτα ο εμπλεκόμενος μοτοσυκλετιστής. Επιπλέον, θα διαπιστώσεις ότι , όπως στην Ελλάδα έτσι και στο εξωτερικό, η ζωή του μοτοσυκλετιστή είναι νομικά και ηθικά πολύ φθηνή. Με απλά λόγια, αν είσαι με το αμάξι και πατήσεις έναν πεζό θα τραβιέσαι για πολύ καιρό, αν είσαι με αμάξι και πατήσεις μια μοτοσυκλέτα ... δεν έχεις και ιδιαίτερες συνέπειες - ο νόμος και οι ασφαλιστικές εταιρίες έχουν φροντίσει για αυτό (δεν λέω μλκίες, παραδείγματα υπάρχουν πολλά). Έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι αν θέλει κάποιος να γλυτώσει τα νεύρα του και "να βρεί την ησυχία του", μάλλον θα πρέπει να πάρει τα βουνά και να ζήσει σε κάποιο χωριό μακριά, πολύ μακριά από τις πόλεις. Βέβαια το πιο πιθανό είναι να έχεις για παρέα καμιά δεκαριά γέροντες......:ZZZ:

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Maira
Σε ποιό σημείο της γης σέβεται ο ένας τον άλλο? Όχι από φόβο, όχι λόγο ιεραρχίας, αλλά λόγο συνανθρωπισμού? Πού βρίσκεται αυτή η μαγική επιφάνεια της γης που όλοι λένε καλημέρα και τηρούν τους κανόνες γιατί σε σέβονται, όχι γιατί τους το επιβάλανε?

Ας μου πει κάποιος κι εγώ θα πάω να ζήσω για πάντα εκεί! Με λύπη γιατί δεν θα μπορώ να είμαι ένα μικρό κομμάτι βοήθειας! Με χαρά που θα είμαι σε έναν τέτοιο κόσμο!!!

lipon ego nomizo oti prepi na metakomisis se kapia evropaiki xora pou i nomi ine afstiroteri gia olous tous polites ke den iparxi afto to ox aderfe ton elinon

8a odigis simfona me ta afstira oria taxititas ton 60 xiliometron ke ton 40 mesa stin poli ke tous periferiakous tis odous

stin e8niki tous 8a pigenis mexri 120 an afto epitrepete

den 8a prospernas aftokinita pote akome ke en kinisi se moni lorida
fisika i sfines den simvenoun eki

an kanis paranomies 8a se dinoun i polites ke i kameres

8a stekese se oures piso apo ta aftokinita

ke 8a exis eksasfalisi mia asfali ke aneti odigisi....

ke min gkriniazis pou exis er8i ke esi edo mazi me alous eparxiotes
as kanoume mia ipomoni terastia pou 8a pai 8a ma8oun na odigane ke i neoa8ineoi..
:rotflmao: :rotflmao:

[alex14]

Μην περιμενετε να λυθει το προβλημα απο την μια μερα στην αλλη. Ουτε ειναι δυνατον να βαλεις μυαλο και να μαθεις κυκλοφοριακη παιδια σε ανθρωπους 30-40- 50 ετων που μεγαλωσαν με αυτη την νοοτροπια - ειναι πολλοι.

ΕΠΕΝΔΥΣΤΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ - ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ εαν θελετε καποτε να υπαρξει βελτιωση.

[l@gos]

απ'τη μια λεω οτι "εδω προσπαθω να γινω εγω ανθρωπος, θα κανω τους αλλους?"
απο την αλλη, δεν γινεται κ οχι μονο σε θεματα οδηγικης παιδιας, αλλα σε ολους
τους τομεις! απλα στους δρομους υπαρχουν περισσοτεροι κινδυνοι για σωματικη
ακαιρεοτητα κτλ...
στην τελικη που ξερω εγω οτι ο οποιοσδοιποτε που θα του την πω εγω το πρωι
πηγαινοντας στη δουλεια, δεν θα βγαλει το σιδερο κ θα μου το κολλησει στα μουτρα?
η μηπως λιγα εχουν γινει?
πιστευω ο καθενας μας ειναι υπευθυνος για τις αποφασεις του κ τη συμπεριφορα του.
ας αρχισουμε λοιπον πρωτα απο εμας τους ιδιους κ τον κυκλο μας κ μετα
να κοιταξουμε κ παραεξω...
φιλικα παντα....

[Maira]

stavrogin

Η καθημερινή και πολύωρη κίνησή μου στο δρόμο μου δίνει την αίσθηση ότι πρέπει να αλλάξω τον κόσμο, εγώ, εσύ, ο δίπλα! Κάθε φορά που κάποιος κάνει λάθος, να του το λέμε! μπορεί να μην το ξέρει! να μην καταλαβαίνει γιατί του κορνάρουν!!!

Δεν είμαι κακιωμένη! Απογοητευμένη είμαι!!!Λυπάμαι, με θλίβει!!!

panagiotispapa

Δεν αναφέρομαι στα ατυχήματα! Μιλάω για το πριν! Για όλους αυτούς τους ελιγμούς που αναγκααζόμαστε να κάνουμε για να μην μας πετύχουν! Για το λεπτό που πρέπει να περάσει μόλις ανάψει πράσινο, για να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα περάσει άλλος από τον κάθετο, για τους πεζούς που δεν έχουν ιδέα πόσο τυχαιροι είναι που ζούνε έτσι όπως περνάνε τους δρόμους!!


afrotwin

Υπάρχει τέτοια ευρωπαϊκή χώρα???


alex14

Νομίζω πως αξίζει η προσπάθεια και για τους μεγάλους!!!!!



l@gos

Συμφωνώ αλλά γιατί να περιωρίσουμε κάτι όταν έτσι κι αλλιώς μας τυχαίνουν??? Γιατί να μην πούμε στον διπλανό μας όποιος κι αν είναι αυτός, το λάθος του?

[Tropeas]

Ένα μόνο θα σου πω που με παρηγορεί...
βλέπω μεγάλους ασυναίσθητους και αρκετούς νέους συνειδητοποιημένους...
απλά αυτό θα έρθει σιγά σιγά οργανώνοντας την παιδεία που μεγαλώνουν όλοι οι νεοι...

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Maira
stavrogin

Η

afrotwin

Υπάρχει τέτοια ευρωπαϊκή χώρα???

ma ke vevea iparxi oloi i evropi etsi ine gia pigene germania olandia pou ine ke i tifos gia rota ton na sou pi
akoma ke ameriki australia agklia mono emis ke kati afrike den exoun akoma afstirotita stous nomous..

a ke egiptos....:rotflmao: :rotflmao:

[EVI]

ναι....υπαρχουν ομως και πολλα παραδειγματα εκει εξω που δεν πρεπει να τα ξεχναμε

αμαξια που κανουν χωρο να περασω ακομα και αν δεν ειναι υποχρεωμενοι η δεν χωρανοι αυτοι καλα καλα

μοτοσυκλετες που ειναι πισω σου και δε σου κορναρουν δε σου μαρσαρουν δεν κανουν τπτ αλλο εκτος απο υπομονη και αμα κανεις λιιιγο πιο κει στην πρωτη ευκαιρια σε χαιρετανε

(ναι σημερα πηγαινοντας στη δουλεια εγινε και αυτο να ειναι καλα το παλλικαρι ειχα κουραστει τοσο απο την κινιση που πηγαινα σαν κοτα αναμεσα απο τα αμαξια φιλε οπου και να σαι μου εφτιαξες την μερα )



και πολλα αλλα παραδειγματα


επισεις πραγματικα θελω να οδηγησω αμαξι (δεν ξερω αλλα θα μαθω) γιατι τους βλεπω και πραγματικα τους λυπαμε εγκλωβισμενοι.............................χανουν τοσες ωρες ζωης εκει μεσα........πως να μην εκνευριζωντε? (οχι οτι ειναι ελαφρυντικο)

[l@gos]

Αρχικά δημιουργήθηκε από EVI
ναι....υπαρχουν ομως και πολλα παραδειγματα εκει εξω που δεν πρεπει να τα ξεχναμε

αμαξια που κανουν χωρο να περασω ακομα και αν δεν ειναι υποχρεωμενοι η δεν χωρανοι αυτοι καλα καλα

μοτοσυκλετες που ειναι πισω σου και δε σου κορναρουν δε σου μαρσαρουν δεν κανουν τπτ αλλο εκτος απο υπομονη και αμα κανεις λιιιγο πιο κει στην πρωτη ευκαιρια σε χαιρετανε

(ναι σημερα πηγαινοντας στη δουλεια εγινε και αυτο να ειναι καλα το παλλικαρι ειχα κουραστει τοσο απο την κινιση που πηγαινα σαν κοτα αναμεσα απο τα αμαξια φιλε οπου και να σαι μου εφτιαξες την μερα )



και πολλα αλλα παραδειγματα


επισεις πραγματικα θελω να οδηγησω αμαξι (δεν ξερω αλλα θα μαθω) γιατι τους βλεπω και πραγματικα τους λυπαμε εγκλωβισμενοι.............................χανουν τοσες ωρες ζωης εκει μεσα........πως να μην εκνευριζωντε? (οχι οτι ειναι ελαφρυντικο)

συμφωνω απολυτα!!!
το εχω βιωσει κ απο τις δυο μεριες, η μαλλον ακομα το βιωνω κ απο τις δυο μεριες
κ ειναι πραγματικοτητα! οχι για τις μηχανες που δεν κορναρουν αλλα για τα αυτοκινητα
που κανουν στην ακρη!!
πραγματικα πιστευω πως κατι αλλαζει!!

[zireous]

Υπάρχουνε και νορμάλ οδηγοί, και ακόμα και στην Αθήνα ακόμα και νορμάλ μέρες.

Έλα μου ντε όμως που ένας στους χίλιους να σου τη κάτσει αυτόν ψάχνεις μετά -και αυτό σε γυρίζει σπίτι σου όρθιο.


Κι εδώ στην επαρχία πάντως δεν πλήττουμε.

Πχ, χτες βράδυ ένας υπέροχος βιαστικός κουτάκιας (ρε μπας και ήταν καμμιά γνωστή λαλάκα zireous, και ήθελε αφρικάνικο; ), σε ολότελα άδειο δρόμο, κόλλησε πίσω μου, και περίμενε υπομονετικά χωρίς να βγάζει φλας να με προσπεράσει όταν εγώ δεήσω να τον αφήσω... Λες και άν άναβε φλας δεν θα έκανα δεξιότερα στη μία λωρίδα που είμουνα.


Σιγά όμως μην ανοίξω εγώ το γκάζι βραδιάτικα, και ακόμα σιγότερα μην έχει ιδέα ο κουτάκιας ότι δε πρέπει να κολλάμε πίσω από ένα μηχανάκι -ειδικά όταν είναι άδειος ο δρόμος.



Χαλαρά, άνοιξα ελάχιστο γκάζι, και ξανά πίσω μου ο νεοσαξοκάγκουρας. Κόβω πάλι στον τρισμέγιστο χαλαρό ρυθμό μου που ακόμα και τα σαλιγκάρια βαράνε παλαμάκια όταν με βλέπουνε.

Και μετά από 5-6 στροφές, βγάζω φλασάκι δεξιά σε μια ψιλοευθεία, με περνάει, βλέπει ότι τον γράφω στα ®® μου, και παρόλα αυτά αρχίζει να μου επιβεβαιώνει ότι δε ξέρει να οδηγάει και να καβαλάει διαχωριστικές αβέρτα.


Τελικά έστριψε σε ένα στενάκι και πήγε σπίτι του 200 μέτρα πιο κάτω.




Το θέμα δεν είναι ότι του έκανα γυμνάσια -δέν του έκανα-, το θέμα είναι ότι εγώ θέλω ειδικές προϋποθέσεις για να το ανοίξω, ενώ αυτός όχι.


Και παρόλο που έχω περάσει και γώ από το στάδιο εκείνο, δεν είμαι 17 χρονώ να κάνω μαλακίες στο δρόμο και ακόμα και τότε μόνο το δικό μου κεφάλι έπαιζα -μη κοιτάς που εδώ πολλοί μεταξύ 19-35 είναι τόσο μαλάκες που ούτε ξέρουνε να το πάνε, και σε τσιγκλάνε ότι και να οδηγάνε.

Άσε που είδα ένα περίεργο κουτί τίγκα στα βινύλια, να έχει κλείσει μιάμισι λωρίδα διαγώνια και να προσπαθεί να παρκάρει χωρίς να ακουμπήσει τη μάντρα και ακόμα γελάω -ναί αυτοί οι τύποι γουστάρουνε να παίζουνε λέει με ταχύτητες.

Και μετά μου λες γιατί κάνεις δεξιά αφού τους περνάς από παντού... Εσύ πες μου, εγώ ξέρω.


Την αγωγή μπορεί να τη παραλάβουνε από κάπου, την ωριμότητα και ένα μαμημένο σεβασμό για έναν άγνωστο που βλέπουνε στο δρόμο... δύσκολα.

[nimbus]

Λόγω δουλειάς,
οδηγώ αυτοκίνητο. Ακόμα και μέσα στην πόλη. Την μηχανή, την έχω μοναχά για τα σαββατοκύριακα Όταν όμως βλέπω μηχανές που θέλουν να περάσουν, κάνω χώρο, για να τους διευκολύνω. Όταν βλέπω κάποια ατυχήματα να συμβαίνουν μπρος τα μάτια μου, σταματάω για να βοηθήσω. Καμιά φορά, λόγω κίνησης κάνω και γκριμάτσες στις μηχανές που στέκονται δίπλα και γελάνε. Γελάω κι εγώ. Δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα εκεί έξω... Εμείς τα βλέπουμε έτσι καμιά φορά, είτε για να έχουμε κάτι να λέμε, είτε γιατί μάς κυριεύει η απογοήτευση. Και το ομορφότερο είναι, οτι υπάρχουν κι άλλοι που σκέφτονται όπως εγώ, όπως εσείς κι αυτό μάς πάει ένα βήμα πιό πέρα.


όμορφη μέρα
καλημέρα