Απλά απίστευτο!!!
:a19:
Απλά απίστευτο!!!
Προορισμός του Ανθρώπου είναι ο ύπνος και το FOCOSO!!!
Ο καμένος την φωτιά δεν την φοβάται!!!
Υπομονή...
Σωστή η Γιαγιά Αρκούδα. Μπράβο.
Να και ένα κείμενο που αποδεικνύει ότι η απλή κοινή λογική έχει πάει περίπατο στον τόπο μας.
Κατάντια να επιβραβεύουμε με ''μπραβο'' και συγχαρίκια τα αυτονόητα...
Μην απορείτε γιατί κάποιοι καβαλάν χωρίς κράνος...το κάνουν για να μη χαλάσει το τυρί που έχουν μεσ'το κεφάλι τους
Γιώργο έγραψες!!
τα μοντέλα πρό του 2000 δεν έχουν αυτόν τον 'διαχωρισμό' ζώνης αερόσακου,αυτή η 'απενεργοποίηση' του αερόσακου δημιουργήθηκε μετά την χρίση καψουλιών (προεντατίρες) στης ζώνες. Γιαυτό καλό θα είναι να βάζουμε ζώνες ΠΑΝΤΑΑρχικά δημιουργήθηκε από ducati4me?
Καλημέρα, μία μικρή τεχνική λεπτομέρεια: ο αερόσακος δεν ανοίγει αν η ζώνη ασφαλείας δεν είναι δεμένη. Άρα στην περιγραφή σου ο τυπάκος θα καρφωνόταν στο τζάμι ή θα πεταγόταν εντελώς απέξω.
Με λίγες και απλές κουβεντούλες εκφράζεις όλον τον Κ.Ο.Κ και τους κανόνες σωστής οδικής συμπεριφοράς:a19: :a19:
Fortis Fortuna Adiuvat
Γιώργο είπες αυτό ακριβώς που γίνεται στην πραγματικότητα.
Αν μάλιστα μπορούσε να γίνει και video-spot θα είχε και καλύτερη απήχηση στα μυαλά ορισμένων που μόνο με σοκαριστικά video μπορούν να κατανοήσουν.
Μπράβο δε θα πω... Ευχαριστώ θα πω , γιατί μερικές φορές τα πιο απλά παραδείγματα σαν τα δικά σου, μπορούν να πουν πολλά περισσότερα απο όσα θα καταλάβαινε κανείς απο ενα βιβλίο.
Να είσαι πάντα όρθιος πάνω στο BMW σου φίλε και να σε χαιρόμαστε εμείς αλλά κυρίως η οικογένεια σου.
Gandalf
Στην Ελλάδα θέλουμε να λειτουργούν τα πάντα υπέρ του ατόμου , έστω και εις βάρος του συνόλου.
Και βέβαια ανοίγει ο αερόσακος και με λυτή τη ζώνη. Σε πολύυυ ακριβά αυτοκίνητα μπορεί να μην συμβαίνει αυτό που έχουν αισθητήρες στο κάθισμα, αν υπάρχει άνθρωπος ή όχι.
Πάντως respekt για το πολύ καλό post!
Δεν περιμενεις συγχαρητηρια, αλλα εγω θα στα πω ρε Γιωργο! ΜΠΡΑΒΟ και παλι ΜΠΡΑΒΟ, για το εξαιρετικο post σου...
Τετοια σοβαρα και γλαφυρα παραδειγματα νομιζω οτι δεν αφηνουν περιθωριο αμφισβητησης απο κανεναν, και ακομα περισσοτερο καπου νοιωθω οτι διαμορφωνουν και συνειδησεις για εκεινους που τις χρειαζονται επειγοντως....
Προσοχη αδελφια εκει εξω!
Νίκος
Open Horizons
4/11/2006 Ο καλύτερα βελτιωμένος κουλάντζας!!!
The MRT will be back soon!!!
απλα.....
Γιαγιά Αρκούδα, thanx!
Μπράβο, ρισπέκτ και πάλι μπράβο.
Πετυχημένο και ολοκληρωμένο.
Κείμενο που βοηθάει στην κατανόηση της σημασίας χρήσης ζωνών ασφαλείας και κράνους.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΠΑΘΗΤΙΚΗ η ασφάλεια που προσφέρουν, αλλά και ενεργητική!
Ας το πάρουμε χαμπάρι ότι το κράνος ειδικά, τις περισσότερες φορές δεν θα μας σώσει από βέβαιο θάνατο σε μία πιθανή πτώση!
Θα μας προστατέψει από μικρούς τραυματισμούς, θα αποφύγουμε πολλές πλαστικές, στο πρόσωπο κυρίως, πολύ πιθανό, αλλά όχι απόλυτο να μας γλυτώσει και από θανάσιμα τραύματα του κρανίου μας και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΟΜΩΣ είναι το γεγονός ότι θα καταφέρουμε να αποφύγουμε την πτώση!
Δεν μπορούμε να φανταστούμε πόσες φορές μπορεί να έχουμε γλυτώσει από βέβαιη πτώση, απλά επειδή φοράμε το κράνος μας. Όπως αναφέρει και η Γιαγιά, ένα απλό σκούπισμα ήταν στην δεύτερη περίπτωση. Δεν έχουμε ιδέα πια θα μπορούσε να είναι η κατάληξη της βόλτας μας, εξετάζοντας κατά περίπτωση κάθε μυγάκι που καθαρίζουμε από την ζελατίνα μας όταν φτάνουμε στον προορισμό μας...
Προσωπικά το κράνος, μου έχει χρησιμεύσει δύο φορές σαν παθητικό μέσο εξοπλισμού ασφαλείας. Την μία ειδικά, μετά από πτήση τύπου σούπερ μαν πάνω από συμπαθέστατο ΤΑΞΙ, προσγειώθηκα με το δεξί μάγουλο και τον ώμο στην καυτή άσφαλτο... Το σωστό κράνος, αλλά και τα μπουφανάκι-γαντάκια, με βοήθησαν να την σκαπουλάρω με μώλωπες σε όλη την δεξιά πλευρά του σώματος μου και τίποτα περισσότερο.
Ούτε σπασμένα δόντια, ούτε γδαρσίματα και εκδορές στην μάπα, ούτε σπασμένοι λαιμοί...
Πόνεσα αρκετά και τα θυμάμαι...
Πόσες φορές όμως απέφυγα αντίστοιχα σκηνικά επειδή το κράνος με βοήθησε να μην έχω μία τέτοια κατάληξη? Πόσα πετραδάκια απέκρουσε το κρανάκι μου, αντί της φράπας μου και της κακομούτσουνης κουτέλας μου?
Ποτέ δεν θα μάθω... Ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε....
Ακόμα και το θέμα φασαρίας και θορύβου... Κάποιος που έχει συνηθίσει να οδηγάει με κράνος την μοτοσικλέτα του, είναι σε θέση να καταλαβαίνει το παραμικρό. Με την βοήθεια του κράνους, μπορείς να διαλέξεις επιλεκτικά τους θορύβους που θα φτάσουν στα αυτάκια σου, άρα και στον εγκέφαλό σου... Ή μάλλον αυτό πάει ανάποδα... (αυγό, κότα??) Η φασαρία, τουλάχιστον για μένα, που δημιουργείται από τον στροβιλισμό του αέρα γύρω από τα αυτιά μου, με ενοχλεί απίστευτα πλέον και καθιστά αδύνατη την ασφαλή οδήγηση της μοτοσικλέτας μου. Από την συνήθεια οδηγώντας με κράνος, δεν θα μπορούσα ούτε καν να αλλάξω ταχύτητες στις σωστές στροφές!
Για να μην αρχίσω να μιλάω για οδήγηση άνευ κράνους και μισόκλειστα μάτια...
Έχω συνηθίσει λέει ο άλλος και δεν δακρύζω... Οδηγάω χρόνια και δεν την έχω πατήσει ποτέ...
Μια φορά θα σου τύχει και να δω τι θα πεις στα παιδιά σου και τους φίλους σου... Θα πιουν ρεντ μπουλ, για να έρθουν να σε δουν εκεί που θα είσαι...
Τα ίδια πάντα ισχύουν και για τον εξοπλισμό ένδυσης. Πολλοί λένε ότι τώρα το καλοκαίρι δεν την παλεύουν με μπουφάν και κορντούρες… Τι πιο απλό και όμορφο, ειδικά σε μεγάλες αποστάσεις. Φυσική ψύξη. Ιδρώνεις, αφήνεις λίγο αέρα να κυκλοφορήσει μέσα από τους αεραγωγούς και τα φερμουάρ, ψύχεσαι, στεγνώνεις και πάμε πάλι από την αρχή! Με τον καιρό συνηθίζεις! Ούτε μυγάκια, ούτε τσιμπήματα από διάφορα ζωύφια και βέβαια ούτε εγκαύματα από την πολύωρη έκθεση στις ακτίνες του ήλιου!
Ακόμα, οδηγώντας με τον κατάλληλο εξοπλισμό, νιώθεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση επάνω στην μοτοσικλέτα σου, αναπτύσσεις μεγαλύτερες ταχύτητες νιώθοντας ασφάλεια, άρα οδηγώντας και με σιγουριά, αλλά και δεν κουράζεσαι από το ταρακούνημα που προκαλούν τα μαλακά υφάσματα!
Τι πιο ωραίο συναίσθημα να βλέπεις την αναγνώριση στα μάτια των υπόλοιπων οδηγών απέναντί σου, σαν έναν αρχοντικά συνειδητοποιημένο δικυκλιστή! Το έχω νιώσει και νομίζω ότι αξίζει μία προσπάθεια. Διαφορετική αντιμετώπιση.
Και πάλι μπράβο Γιαγιά, που μέσα από εικονικά παραδείγματα κατάφερες να δώσεις τόσες πολλές πληροφορίες και μηνύματα!!
Οι 4Τ είχαν μοιράσει ένα DVD με αντίστοιχη λογική. Γνωστοί Έλληνες ηθοποιοί είχαν συμμετάσχει στην παραγωγή και είχαν ακουστεί πολύ καλά σχόλια για την προσπάθεια. Προσωπικά δεν είχα τρελαθεί με τα σενάρια των μίνι ταινιών… Πραγματικά θα ήθελα να έβλεπα στην μικρή οθόνη τις δικές σου ιστορίες.
Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas
......................
Τι πιο απλό και όμορφο, ειδικά σε μεγάλες αποστάσεις. Φυσική ψύξη. Ιδρώνεις, αφήνεις λίγο αέρα να κυκλοφορήσει μέσα από τους αεραγωγούς και τα φερμουάρ, ψύχεσαι, στεγνώνεις και πάμε πάλι από την αρχή!
.....................
Οι υπερμαχοι της "γυμνιας" και την "ακρανοσιας" (sic) ξεχναν εναν ΠΟΛΥ σημαντικο παραγοντα για το καλοκαιρι.
Την αφυδατωση !!!
Το κρανος κι ο υπολοιπος εξοπλισμος, κρατανε τον ιδρωτα μας ΠΑΝΩ στο σωμα μας, οπως ακριβως ΠΡΕΠΕΙ.
Με τις (μικρες εστω) εισροες αερα, εξατμιζεται μια μικρη ποσοτητα, τοση ωστε να μας δροσιζει (σε καποιο βαθμο), αλλα και πολυ λιγη ωστε να ΜΗΝ αφυδατωνεται το κορμι μας.
Ενας χωρις εξοπλισμο "δροσιζεται" σιγουρα περισσοτερο, αλλα σε πολυ συντομο χρονικο διαστημα, ξεκιναει στο σωμα του η διαδικασια της αφυδατωσης, που ΔΕΝ ειναι ευκολα αναστρεψιμη!
Σ' αυτην την διαδικασια, το σωμα μας, αφου απορροφησει τα ευκολοπροσβασιμα υγρα του οργανισμου, αρχιζει να τραβαει νερο απο τους ιστους και τους μυες, δημιουργωντας φθορες, μερικες φορες μαλιστα ανεπανορθωτες!
Το να πει καποιος οτι εγω θα σταματαω καθε μια ωρα και θα πινω υγρα, ειναι μεγαλη μ@λ@κια, μιας και σ' ενα εκτεθειμενο σωμα στον ηλιο, την ζεστη και (σχετικες) ταχυτητες ανεμου σιγουρα πανω απο 120 χλμ/ωρα, το σωμα μας εχει μπει στην διαδικασια της αφυδατωσης μεσα στα πρωτα 5-10 λεπτα !!!
Προς γνωση και συμμορφωση, γι' αυτους που αισθανονται ασχημα που ειναι ιδρωμενοι βγαζοντας μπουφαν και κρανος...
Εικονα με αδιαφορο αυξοντα αριθμο και πολυ διαδεδομενη...
" Ειναι το πρωτο Σαββατοκυριακο που εχω τελειως ελευθερο απο τη δουλεια και με καλο καιρο. Ειναι μονο μερικες εβδομαδες απο τοτε που πηρα το μεγαλο διπλωμα και μαζι το ονειρο ζωης μου, το ολοκαινουριο super sport χιλιαρι μου. Στην αρχη με τρομαζε το γκαζι του, γρηγορα ομως συνηθισα και νομιζω οτι εχω εξηκειωθει αρκετα μαζι του για μια σβελτη βολτα. Ευκαιρια να δοκιμασω και το νεο εξοπλισμο μου, το παλιο κρανος μου ειπαν οτι δεν ειναι αρκετα αεροδυναμικο και βγαζει θορυβο στα πολλα. Πηρα και στενη μονοκομματη φορμα με επιγονατιδες που θα χρησιμοποιω και στα track days. Μοιαζει με αυτη που φορουσε ο Ghost Rider, τι video ηταν αυτο, δεν θα το ξεχασω ποτε στη γιγαντοοθονη της εκθεσης μοτοσυκλετας το 2005. Τοτε ημουν ακομα μικρος για να παρω αυτη τη ηχανη, τωρα ομως...
Ευτυχως το Ζ μου δεν πηγαινε και λιγα με τα πειραγματα που του ειχαν κανει στο συνεργειο. Εχω συνηθισει λιγο την ταχυτητα, σιγουρα περισσοτερο απο τους υπολοιπους της ηλικιας μου.
Ξεκιναω απο το σπιτι και μετα απο λιγο ειμαι στην Εθνικη. Ολα μοιαζουν να κινουνται πιο αργα εκει. Πηγαινω ανετα με 140-150 και το μοτερ των 180 ιππων ισα που δουλευει. Στα δευτερα διοδια με περναει μια παρεα με super sport. Τρομαξα, επρεπε να πηγαινουν τουλαχιστον με 230.
Τους βλεπω να ξεμακραινουν στην ατελειωτη ευθεια. Τι στην ευχη, 160 εχει η δευτερα μου, ας δουμε λιγο αν ελεγε αληθεια ο πωλητης οτι με αυτο το κρανος τη φορμα και το μηχανακι δεν θα καταλαβαινω τιποτα ουτε στα 300. Ανοιγω σιγα σιγα με 6η και τα χιλιομετρα ανεβαινουν κατα βουληση. Πηγαινω με 200 σταθερα, η χαρα μου ειναι απεριγραπτη, το μηχανακι ειναι ακλονητο και δεν νιωθω την παραμικρη ανησυχια. Κοβω λιγο οταν περναω αυτοκινητα, ευτυχως δεν εχει ακομα πολυ κινηση και η αριστερη ειναι αδεια. Φτανω στη λιμνη, το οριο ειναι 90, μα καλα ηλιθιοι ειναι; Αφου μπαινω με 150-180 και δεν τρεχει τιποτα. Αν ηξερα να το πηγαινω οπως οι προηγουμενοι θα μπορουσα να μπω με 200+ και παλι να εχω περιθωριο για διορθωσεις. Γρηγορα να περασω το ΙΧ μπροστα μου πριν φτασει το αργο φορτηγο και να πλασαριστω για τις κατηφορικες. Γαμωτο, βγαζει φλας και προσπερναει, δεν προλαβε να με δει; Ευτυχως ανοιγομαι λιγο και του περναω ξυστα, θα γειρω λιγο ακομα και θα την βγαλω τη δεξια τη στροφη. Ωχ γιατι γλυστραει ξαφνικα το μπροστινο; Μηπως ειναι κρυο στην ακρη του πελματος το ελαστικο; Οχι ρε γαμωτο θα σκασω στον τοιχο...
...............
Εχω ενα κενο στη μνημη μου μερικων δευτερολεπτων. Μαλλον χτυπησα το διαχωριστικο με 180 και βρεθηκα στην ασφαλτο. Δεν νιωθω ομως κανενα πονο. Κοιταω απο ψηλα τωρα το δρομο και βλεπω κοσμο και αυτοκινητα σταματημενα να κοιτανε κατω απο το φορτηγο. Ο οδηγος του κλαιει στην ακρη του δρομου. Το ΙΧ ειναι κομμενο στα δυο. Επεσε πανω μου και με το φρεναρισμα επεσε πανω και στους δυο το φορτηγο. Ολοι νεκροι. Το σωμα μου διαμελισμενο κατω απο τις ροδες και τις λαμαρινες. Αν πηγαινα λιγο πιο σιγα δεν θα συνεβαινε τιποτα... Αλλα αφου ενιωθα τοσο ωραια και τοσο ασφαλης... Ολα εμοιαζαν τελεια...
Γιατι;
Atomic H-D & Triumph
White Line Cycles
Paranoid Racing ltd.
Γιατί;Αρχικά δημιουργήθηκε από zman
Εικονα με αδιαφορο αυξοντα αριθμο και πολυ διαδεδομενη...
" Ειναι το πρωτο Σαββατοκυριακο που εχω τελειως ελευθερο απο τη δουλεια και με καλο καιρο. Ειναι μονο μερικες εβδομαδες απο τοτε που πηρα το μεγαλο διπλωμα και μαζι το ονειρο ζωης μου, το ολοκαινουριο super sport χιλιαρι μου....
////
////////
////////////
Φτανω στη λιμνη, το οριο ειναι 90, μα καλα ηλιθιοι ειναι; Αφου μπαινω με 150-180 και δεν τρεχει τιποτα. Αν ηξερα να το πηγαινω οπως οι προηγουμενοι ....
///////////
////////
////
Γιατι;
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση