Με αφορμή το σχόλιο του afrotwin εδώ. http://www.moto.gr/forums/showthread...&threadid=6310
Καταθέτω μια άποψη που σηκώνει αρκετή συζήτηση.
Το θέμα είναι αν πρέπει να εκφραζόμαστε εδώ μέσα με περίσσια προσοχή, έτσι ώστε να μην «παρασέρνουμε» κάποιους. Και αν πρέπει να εκφραζόμαστε με τρόπο αρεστό στους πολλούς.
Το forum «αγορά στα ελληνικά» είναι ένας τόπος, (εδώ διαδικτυακός) που ΌΛΟΙ έχουν την ελευθερία να πουν την γνώμη τους, με οτιδήποτε εκφράζει αυτή η γνώμη, αλλά και με οποιονδήποτε τρόπο εκφράζεται. Σίγουρα θα διαφωνήσουν πολλοί με αυτή την τελευταία πρόταση, αλλά θα πρέπει, πριν εκφράσουν την διαφωνία τους να σκεφτούν κάποια πράγματα. Ένα επικίνδυνο παραπάτημα είναι ο περιορισμός. Όταν αρχίσουμε να βάζουμε περιορισμούς στην έκφραση, δεν μπορούμε να προϋπολογίσουμε που θα σταματήσουμε. Έτσι άνετα και χωρίς να το καταλάβουμε θα φτάσουμε στο να καίμε βιβλία η να αποκεφαλίζουμε αντιφρονούντες. Μην γελάτε και μην το θεωρήσετε υπερβολή. Από την προσπάθεια για το “σωστό” ξεκίνησαν όλες αυτές οι κτηνωδίες. Στην προστασία από την υπερβολή αποσκοπούσαν η πρώτες απαγορεύσεις πριν φτάσουν στον εξαγνισμό δια της πυράς και του αποκεφαλισμού. Εν ονόματι της ελευθερίας, στήθηκαν οι γκιλοτίνες. Εν ονόματι της πολιτισμικής βελτίωσής τους, σφαγιάστηκαν οι απανταχού ιθαγενείς της υφηλίου.
Αν ένα σύνολο ανθρώπων που αποτελεί τον δήμο, την αγορά, το καφενείο, η το forum, δεν δέχεται τον τρόπο έκφρασης ενός μέλους, αυτόματα, με την μη συμμετοχή του στην συγκεκριμένη συζήτηση, αποβάλει (έστω και προσωρινά) το μέλος. Δεν το εξορίζει, αν θέλει να έχει διαφορετικά ακούσματα από τα κοινώς αποδεκτά, έτσι ώστε να εμπλουτίζεται ο τρόπος σκέψεις του συνόλου.
Ξεκαθαρίζοντας το θέμα «δικαίωμα έκφρασης», πάω στο θέμα «παρασέρνω».
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα της κηδεμονίας σε ξένο από την οικογένεια του άτομο.
Την προσοχή σε λάθος τρόπο ζωής, οφείλει να επισημαίνει ο εκάστοτε κηδεμόνας.
Δεν γράφουμε εδώ για να δώσουμε το καλό παράδειγμα. Γράφουμε της απόψεις μας, ανταλλάσουμε αυτές της απόψεις με αυτούς που θέλουμε, και δεχόμαστε, Η ΟΧΙ, της απόψεις κάποιων που δεν τους είχαμε υπολογίσει. Αν εγώ κάνω κάποια λάθη (που σίγουρα κάνω. Δεν αποζητώ το αλάθητο) στην ζωή μου, είναι δικαίωμα μου. Από την ώρα που περιγράφω στιγμές από αυτήν την ζωή σε κάποιον που θέλει να της διαβάσει, φυσικά της εκθέτω και σε άτομα που δεν είχα κατά νου. Την προστασία όμως αυτών των ατόμων δεν την έχω αναλάβει εγώ. Εδώ δεν είναι ιεροδιδασκαλείο, ούτε το λύκειο καλογραιών. Εδώ είναι forum, καφενείο, αγορά, πιάτσα. Ας φροντίσει ο κηδεμόνας, του κάθε παρασυρομένου, την είσοδο του η όχι στο καφενείο. Την κρίση για το σωστό η το λάθος και το πώς η πότε θα την αποκτήσει κάποιος άγνωστός μου, είναι μια ευθύνη πού δεν αποδέχομαι. Ίσος δεν θα με δεχθεί ούτε αυτός, ούτε ό κηδεμόνας του σαν ηθικοδιδάσκαλο. Δεν είναι λογικό λοιπόν να προσπαθώ να γράφω «σωστά» μην τυχών με διαβάσει κάποιος και παρασυρθεί. Προτιμώ να είμαι ένας «λάθος» ειλικρινής, από το να είμαι ένας «σωστός» υποκριτής. Δεν θέλω να είμαι παράδειγμα κανενός είτε καλό είτε κακό.
Μην ξεχνάμε ότι το σωστό του καθενός είναι υποκειμενικό.
Παράδειγμα.
Αυτό που έχει προταθεί σαν σωστή οδήγηση εδώ μέσα, για πολλούς είναι θανατηφόρο λάθος. Άσχετα με την εμπειρία των εδώ μοτοσικλετιστών, υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν τους εαυτούς τους διάνοιες, και εμάς άσχετους αλήτες. Προτείνουν στα βλαστάρια τους λοιπόν, οδηγικούς τρόπους που εμείς θεωρούμε θανατηφόρους. Πιστεύεται λοιπόν ότι και τέλεια παραδείγματα να προσπαθούσαμε να ήμαστε, θα είχαμε κάποιους αποδέκτες μέσα στον όχλο αυτών των έξυπνων που η δεν έχουν αποκτήσει κριση-διάκριση, η έχουν της διάνοιες για συμβουλάτορες? Προσωπικά πιστεύω ότι θα γινόμαστε ασκόπως υποκριτές. Γιατί εάν παρουσιάζεις μιαν ιστορία ξεπλυμένη από τα λάθη της, τι άλλο είναι εκτός από υποκρισία?
Υ.γ. Μια και δεν το βάφτισα μανιφέστο αυτό το κείμενο, δεν το θεωρό και αλάθητο. Καταθέτω απλώς μια άποψη, που σηκώνει αρκετή συζήτηση, όπως ακριβώς το ξεκίνησα.
Απάντηση με παράθεση
:hypnotize 
:rotflmao: 
