Λένε οτι οι μηχανές είναι άψυχα όντα... ίσως τελικά να έχουν και δίκιο. Ίσως να είναι εκείνο το μέρος της ψυχής μας που λειτουργεί σαν επαγωγικό κανάλι και δίνει πνοή στο δίτροχο όχημα κάτω απο τα πόδια μας.
Ίσως οι παρέες που είναι τόσο διαφορετικές σαν άνθρωποι, σαν προσωπικότητες , σαν ενδιαφέροντα, αλλά είναι και συμμέτοχοι στο ίδιο πάθος για την κίνηση πάνω στο όχημα. Μια μικρή κοινωνία με ενα και μοναδικό πανομιότυπο χαρακτηριστικό.
Ζούνε όλοι , για να γυρίσουν το κλειδί της μίζας, να βάλουν κράνος, γάντια, μπουφάν και να κουμπώσουν την πρώτη για να καταπιούν τις διαδρομές μπροστά τους. Με παρέα ή χωρίς ... με μοναδικό αληθινό σύντροφο , την μηχανή και το μυαλό που τραβάει τις εικόνες και τις κάνει αναμνήσεις.
Πρόσωπα διάφορα σε πολλές χρονικές στιγμές του παρελθόντος. Σκηνές και εικόνες απο ταξίδια σε περιοχές και ουρανούς μπλέ, ή συννεφιασμένους και βροχερούς. Όλες να καταλήγουν σε ενα κύκλο παρέας που θα γελάει ο καθείς με τα καμώματα και τα πειράγματα του άλλου, ... με χαμόγελα και ζωντανά πρόσωπα.
Εκεί που η αδρεναλίνη , λειτουργεί σαν ελιξήριο νεότητας ενώ αυξάνει κατά την οδήγηση μιας μηχανής.
Κρυμμένος πίσω απο fairing, όρθιος πάνω σε On-off ή μαστιγωμένος απο τον άερα πάνω σε κάποιο γυμνό , δεν παίζει κανένα ρόλο. Όλοι θα είναι εκεί , σε μια παρέα που θα δένεται απο χαμόγελα και αναμνήσεις.
Εικόνα που φέρνεις στο μυαλό κάποιες βροχερές μέρες του χειμώνα ή πολύ αργότερα όταν πλέον οι παρέες έχουν αραιώσει λόγω συνθηκών και ευθυνών. Εκεί που θα έχεις σταματήσει για να κάνεις τσιγάρο ή απλά ενα διάλειμμα... θα ακούς το "τσικ-τσικ" απο το κρύωμα του ζεστού μοτέρ και τον ήλιο ή το φεγγάρι να φωτίζουν τον τόπο γύρω σου. Να σου υπενθυμίζουν οτι η ζωή είναι πολύ ωραία , για να την χάνουμε κλεισμένοι μέσα στον εαυτό μας, πίσω απο το γραφείο μας, πίσω απο την βαρεμάρα μας.
Μια βόλτα, ενα χαμόγελο και ενα βρούμμμμ απο την εξάτμιση τελικά ίσως είναι παραπάνω απο όσα ζητάμε.
Καλησπέρα σε όλους και καλό καλοκαίρι... ζέστη είναι και θα περάσει.
Απο εναν α-μήχανο Gandalf