Αρχικά δημιουργήθηκε από Uriah Heep
Φίλε μου Χρήστο
.....................
Θα τον πηδήξει?
![]()
![]()
![]()
Ολη μου την ζωη την εζησα με ΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ, που προσπαθησα να μεταφερω και στα παιδια μου.
Αυτη ηταν να προσπαθω, στο μετρο των δυνατοτητων μου, να γινομαι ΕΓΩ καλυτερος "Ανθρωπος" και να ΜΗΝ παρασυρομαι απο το τι συμβαινει γυρω μου.
Μου εχει βγει (πιστευω) σε καλο μεχρι τωρα, μιας και ΠΟΤΕ δεν ζηλεψα, χρημα, δοξα κι οτιδηποτε αλλο.
Προσπαθωντας (βαση αυτης της αρχης μου) να γινω καλυτερος, εφτασα πολλες φορες σε αδιεξοδα πιστευοντας οτι προπαθω μονος μου και τζαμπα.
Ομως παντα με κρατουσε η "μεγαλυτερη" εικονα...![]()
Σκεφτομουν οτι για να γινει ενα μεγαλο εργο (οπως εγω το οραματιζομουν), που σιγουρα απεχει ΠΟΛΥ απο το να το καταφερω μονος μου, ΔΕΝ πρεπει με ΤΙΠΟΤΑ να εγκαταλειψω!
Εγω πρεπει να βαλω οοοσα "πετραδακια" μπορω, για να ερθουν κι αλλοι να συνεχισουν και ΜΟΝΟ μ' αυτον τον τροπο, θα ολοκληρωθει καποια μερα...
Ετσι κι εκανα λοιπον, προσπαθωντας ΜΟΝΟΣ μου να αφυπνησω συνειδησεις, να προστατεψω και να καθαρισω ενα δασος ή μια παραλια, να σωσω εστω και ΜΙΑ αγρια κι ελευθερη ψυχη, ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ για το τι κανει το οοοποιο γαμημενο Κρατος ή οι αχορταγοι (και τωρα οδυρομενοι) καταπατητες ή οι (εχοντες τα τρομερα και φοβερα επιχειρηματα) δολοφονοι με τις καραμπινες και τα δικαννα!
Το (οποιοδηποτε) βουνο, δασος, κορφη, ηταν το ησυχαστηριο μου.
Ο τοπος λατρειας μου για την φυση που τοσο αγαπω.
Η Παρνηθα ηταν ενα απο τα ΠΙΟ ομορφα βουνα που εχω γυρισει και με δεδομενο οτι μου ηταν και ευκολοπροσβασιμη, εγινε πολυ ευκολα και γρηγορα το "παθος" μου κι ο "ερωτας" μου.
Τωρα πια δεν θελω και δεν μπορω να τα βαλω με κανεναν...
Εχω αφεθει να με παρασυρει το ποταμι των δακρυων του πονου και τις απελπισιας...
ΔΕΝ μ' ενδιαφερει το γιατι και το πως εγινε.
ΔΕΝ μ' ενδιαφερει αν θα τιμωρηθει ποτε κανεις.
ΔΕΝ μ' ενδιαφερει αν θα υπαρξει ποτε Κρατος σ' αυτον τον τοπο.
Αυτο που εγω αγαπησα ειναι πια νεκρο!![]()
ΔΕΝ μ' ενδιαφερει (και ΔΕΝ θελω) να ερθει κανενας στην κηδεια !!!![]()