Υπάρχουνε και τα καλά της υπόθεσης. Ένα που βλέπω εγώ αυτή τη στιγμή είναι: Τις αποθήκες του στρατού να πας για να διαρήξεις να πάρεις πυρομαχικά στο γάμο σου να ρίξεις. ’ντε βρε, με το καλό! Και αν στη μπαίνει πολύ ο διοικητής μπορείς να του πεις: Τιμώρησέ με διοικητά, να βρω κι εγώ αιτία καταριπάς απάνω σου να αδειάσω το G3! Και μετά σίγουρα θα σε αφήσει ήσυχο. Δεν ξέρω πως θα είναι εκεί που θα πας και πως θα τη δεις τη δουλιά πάντως από πείρα (όχι στο στρατό, γενικά) ξέρω ότι άμα το παίζεις τρελός (με τη καλή έννοια) δεν σου πολυφορτώνονται, δεν σου δίνουν πολύ σημασία και προσπαθούνε και να αποφεύγουνε τα πολλά πάρε-δώσε. ’μα είναι έτσι, θα 'ναι καλάαα!! Με το καλό να υπηρετήσεις κι εσύ τη μαμά-πατρίδα! Και να περάσεις όσο πιο καλά γίνεται.
Και όταν θα γίνεις πολίτης με το καλό, κοίτα μην αρχίζεις μπροστά στη κοπελιά σου τις ατέλειωτες ιστορίες από τη στρατιωτική θητεία μαζί με τους φίλους και τους γνωστούς σου. Είναι πολύ βαρετόοοοο. Εκτός αν έχει μέσα φόνους, όπλα και γκάζια πολλά!