Νυχτώνει.Και τότε είναι που οι σκέψεις γίνονται όλο και πιο έντονες όλο και πιο επικίνδυνες. Είμαι μόνος μου.Ξανά για άλλο ένα βράδυ πνίγομαι σε ένα μπουκάλι κρασί, σε δύο μάτια δακρυσμένα και σε σκέψεις που δηλητηριάζουν το μυαλό μου.Ναι, η οικογένεια απουσιάζει ελέω καλοκαιριού.Όλοι οι αντίστοιχοι παντρεμένοι φίλοι με μακαρίζουν, ζηλεύουν θα έλεγα την απόλυτη ελευθερία που βιώνω αυτόν τον καιρό.
-Μπράβο ρε φίλε.Και τι δεν θα έδινα να ήμουν στη θέση σου.Βόλτες, ξάπλες, μάσες και …τα τυχερά σου.
Είναι συνηθισμένη φράση που έχω βαρεθεί να ακούω.Ώστε όλοι οι παντρεμένοι επιθυμούν να βρεθούν στη θέση μου ε? Τότε τι σκατά παντρεύεσαι ρε μαλάκα? Όχι.Δεν βγάζω τον εαυτό μου απέξω.Εγώ ο καλός.Το άμεμπτου ηθικής τσογλάνι που θύμωσε και τα χώνει σε όλους και σε όλα.
Ζούμε λοιπόν όλοι το αντίστοιχο δράμα μας.Δουλειά, σπίτι, αγκαλιά με την αγαπημένη σου γυναίκα, παντοφλίτσες,τηλεόραση και η ζωή να περνάει.Η ρουτίνα σε όλο της το μεγαλείο. Στα μάτια της φαντάζομαι ότι ξεφτίζει η εικόνα του υπερεραστή, του γκόμενου, του αθλητικού πλαταρά που έτρωγε σίδερα.Τη θέση του έχει πάρει ένας συμπαθητικός καραφλός ευτυχώς χωρίς κοιλιά ακόμα(δηλαδή έτσι πιστεύω) που μεγαλώνει και γκρινιάζει…Γκρινιάζει γιατί νιώθει να χάνεται η μαγεία της στιγμής, γιατί ο γαμημένος ο χρόνος πάει να τον παρασύρει, να τον καταπιεί.
Κι εκείνη η απόλυτη σεξοβόμβα της αρχικής γνωριμίας μοιάζει θολή πίσω από τα κιλά της που προστίθενται χρόνο με το χρόνο.Σαν να έδεσε τον γάιδαρο … Η τρελή διάθεση για αχαλίνωτο σεξ έχει παραχωρήσει τη θέση της στην ξάπλα στο «Άσε με είμαι κουρασμένη, μα όλο αυτό σκέφτεσαι?»
Κι όμως. Έχεις όνειρα ακόμα. Παλεύεις.Δεν συμβιβάζεσαι.Εσύ λες θα τα καταφέρεις καλύτερα. Ούτε ρουτίνα ούτε μιζέρια ούτε τίποτα. Μάλλον ονειροβατείς.
Ουτοπικό σε βρίσκω. Θέλεις και μια ισοπεδωτική θεωρία? Δεν υπάρχει τίποτα.
Ούτε οικογένεια ούτε σχέση ούτε γάμος. Όλα ένα μεγάλο κενό.Φοβάμαι να το πιστέψω αλλά και δυσκολεύομαι να το αντικρούσω.Δεν έχω βλέπεις επιχειρήματα.Να τα τρίψω στη μούρη αυτού του αλήτη του χρόνου που με κοιτάζει και κρυφογελάει κουνώντας το κεφάλι του.
Κάποιοι φίλοι ήδη χώρισαν.Άλλοι ζουν μέσα στον συμβατικό γάμο τους απατώντας τη γυναίκα τους είτε με άλλη αληθινή ερωμένη είτε με υποκατάστατα(κομπιούτερ play station κλπ).Ω μα ναι.Δεν είναι απαραίτητο να ξενοπηδήξης για να έχεις απατήσει τον σύντροφό σου.Το κάνεις το ίδιο καλά ακόμα και όταν είσαι με τις ώρες μέσα σε ένα υπολογιστή αδιαφορώντας για όλα γύρω σου.Ή ακόμα χειρότερα όταν ξεγκαβώνεσαι στην παιγνιδομηχανή που σου τρώει το χρόνο λίγο λίγο. Ή όταν είσαι με το τηλεκοντρόλ στο χέρι προσπαθώντας να γεμίσεις το απέραντο κενό σου.
Πολλά χρόνια πριν ελεύθερος γαρ βρέθηκα σε συζήτηση με φίλους.Ένας από αυτούς είπε το εξής: Γνωρίζεσαι, παντρεύεσαι και μετά αρχίζεις τα χόμπι.Ξέρεις. Κυνήγι, ψάρεμα με καλάμι από τα βραχάκια, ποδόγυρος κλπ.Τότε γέλασα με ειρωνεία σχεδόν.Μου φάνηκε τόσο απίστευτο τόσο μακρινό.Ά ρε φίλε.Μάλλον ήσουν πιο έμπειρος από μένα.
Φυσικά σε λίγο θα φάω κράξιμο από τους αθεράπευτα ρομαντικούς που πιστεύουν θεωρίες του στυλ «η αγάπη κρατάει για πάντα» «όταν αγαπάς μπλα μπλα μπλα …» και λοιπές παπαριές.
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες.Όχι.Αυτό το κείμενο δεν σε ταξιδεύει σε καταπράσινα λιβάδια ή σε μαγευτικές ακρογιαλιές. Είναι ειλικρινές όμως και λυπάμαι που με μελαγχολεί.
Θα αδειάσω το μπουκάλι έτσι για να ζαλιστώ.Να ονειρευτώ αν θέλεις ένα καλύτερο πρωινό για όλους μας.Ελπίζω το πρωί να έχουν στεγνώσει τα μάτια μου.
Ελπίζω…Καλή μου νύχτα.Καληνύχτα και σε σας.
Υ.Γ.Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε το προηγούμενο βράδυ.Σήμερα που το ξανακοιτάζω δεν επιθυμώ να αλλάξω κάτι.
Απάντηση με παράθεση
