και ενα για τα 8 δυσκολα χρονια.......
Τη μηχανή μου, βάζω μπροστά
Πάλι θα φύγω, κι όλα γνωστά
Ξετυλίγω ακόμα μια αλήθεια
Δεν μου αρκεί πια το λίγο στα στήθια
Βγαίνω απ’ την πόλη, δρόμοι ανοιχτοί
να δούμε πάλι τι θα παιχτεί
Την ψυχή μου απλώνω
σε μια τσάντα έχω μόνο
λίγο φως και νερό για το δρόμο
κι όσο φεύγω μακριά σου το ξέρω,
πάντα ο ήλιος θα βγαίνει χωρίς,
να τον νοιάζει να θα τα καταφέρω,
ή αν έρθεις ποτέ να με βρεις
δεν κάνω ακόμη σκέψη καμιά
δεν ψάχνω λύσεις, όλα ανοιχτά
ξετυλίγω ακόμη μια αλήθεια
η αγάπη δεν είναι συνήθεια
τρέχει ο δρόμος κι είσαι μπροστά μου
καινούργιες γέφυρες περνάει η καρδιά μου
ένα σύνορο ψάχνει ν’ ανοίξει στο φως,
θα χαθούν τα ίχνη μας έτσι κι αλλιώς
κι όσο φεύγω μακριά σου το ξέρω,
πάντα ο ήλιος θα βγαίνει χωρίς,
να τον νοιάζει αν θα τα καταφέρω,
ή αν έρθεις ποτέ να με βρεις
κι όσο φεύγω μακριά σου το ξέρω,
πάντα ο ήλιος θα βγαίνει χωρίς,
να τον νοιάζει να θα τα καταφέρω,
ή αν έρθεις ποτέ να με βρεις....
Απάντηση με παράθεση
:a019: 
:smilea:
