Αν και ο τίτλος ειναι σαφώς ειρωνικός ως προς το original πόνημα των γνωστών εγγλέζων, τελικά το ταξίδι μας κάθε άλλο παρα short way round αποδείχτηκε...
Αναλογιζόμενοι οτι ενας απο τους στόχους ήταν η περιοχή του Piemonte στη βορειοδυτική Ιταλία, σίγουρα διαλέξαμε τον long way για να πάμε εκεί. Σκόπιμα όμως μια και τελικά βγήκε ένα ταξίδι απο τα λίγα.
Η προϊστορία
Ίσως θα θυμάστε ένα θρεντ που είχα ανοίξει το χειμώνα με τίτλο "the long way north". Παρα τις αρχικές επευφημίες και ταρατατζούμ είχα μείνει μόνος μου να ετοιμάζομαι .
Αρχικά, μια και ο στόχος ήταν το motogp του Assen στην Ολλανδία, είχε βγεί ένα ζόρικο σε χιλιόμετρα και ώρες, αλλά "ευρωπαϊκό" δρομολόγιο. Είχα αποδεχτεί το γεγονός οτι θα πήγαινα για τέταρτη φορά στη Βενετία μια και είχαμε δρόμο μπροστά μας...
Στην πορεία, με εναν καλό φίλο απο χρόνια και "ομόσταυλο", τον Νίκο aka Busy rider, με τον οποίο αποφασίσαμε να συνταξιδέψουμε, αρχίσαμε τις αλλαγές. Μια και δε μας έκαιγε και τόσο να πάμε στο Ασσεν, οι 30 ώρες στο Πάτρα-Βενετία φάνταζαν άχρηστες. Η ιδέα των βαλκανίων έπεσε στο τραπέζι...και άρεσε!
Και καλά Βαλκάνια. Μακεδονία (ή Σκόπια ή Fyrom ή όπως θέτε). Και Κόσοβο. Και Μαυροβούνιο.
Και ΟΛΗ τη Δαλματική ακτή απο το Κότορ ώς την Τεργέστη, απο παραλία μόνο.
Και πάσα στις Άλπεις
Και Grossglockner (κανάγιες SF & Vassilistrom )
Kαι through την Ελβετία απο ανατολικά προς δυτικά
Και Προβηγκία απο τον δρόμο του Ναπολέοντα (Ν85)
Και γαλλική/ιταλική ριβιέρα
Προέκυψε και γάμος κοινού εξ' Αγγλίας φίλου στο Piemonte στις 8 Σεπτεμβρίου, οπότε το πλάνο άρχισε να δένει.
Και βγήκε ως εξής:
- Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Σκόπια-Πρίστινα(Κοσοσβο)-Ποντγκόριτσα(Μαυροβούνιο).
- Ποντγκόριτσα-Ντουμπροβνικ-Σπλιτ (Κροατία)
- Σπλιτ-Ζανταρ-Τολμέτζο (Ιταλία)
- Τολμέτζο-Ινσμπρουκ
- Ινσμπρουκ-Γενεύη
- Γενευη-Γκρενόμπλ
- Γκρενομπλ-Καννες-Νίκαια
- Νίκαια-Μονακό-Σαν Ρεμο- Τζένοβα
- Τζενοβα-Μπολώνια-Ανκόνα
- Ανκόνα-Πάτρα-Αθήνα
Χώρες: 12 (τελικά έγιναν 13 )
Χιλιόμετρα 4,400 (τελικά έγιναν 4,800), το 80% και περισσότερο σε επαρχιακούς δρόμους
Μέρες 15
Είχαμε:
- Δύο (σχεδόν) πανομοιότυπες Triumph Tiger '05 και '06, στο British Racing Green, με τις βαλίτσες τους και όλα τα καλά
- Δύο Garmin e-trex
- Χάρτες
- Όρεξη και διάθεση ακόμα και στις στραβές, ακόμα κι όταν μας τσάκιζε η κούραση κι έπρεπε να ψάχνουμε δωμάτια το βράδυ
- Πιστωτικές κάρτες :rotflmao:
- Καλό εξοπλισμό παντός καιρού (χρειάστηκε)
- Επιτυχία στον κουλοχέρη του πλοίου (φύγαμε με κέρδος)
ΔΕΝ Είχαμε:
- επιτυχία στις γυναίκες (τουλάχιστον όχι όση νομίζαμε )
- χρόνο να ψάξουμε για καλύτερα κράνη όταν μας έκλεψαν τα δικά μας
- ενδοεπικοινωνία μετα την παραπάνω κλοπή (δούλεψε νοηματική)
- Αρκετό χρόνο για να γυρίσουμε τα Βαλκάνια. Η κεντρική/δυτική ευρώπη ειναι μια παιδική χαρά, εδώ κοντά μας είναι ακόμα τα μέρη που πραγματικά σε γεμίζουν εμπειρίες...
- Προβλήματα, ούτε μεταξύ μας, ούτε με τις μηχανές. Μικρα απρόοπτα που απλα γίνονται αναμνήσεις
- Πολλά λεφτά. Πάντως μείναμε εντός προϋπολογισμού
Τι βρήκαμε, τι μας έμεινε:
Πάνω απο 1000 ψηφιακές φωτογραφίες, αμέτρητες εικόνες στο μυαλό, εμπειρίες για να θυμόμαστε, να λέμε, να γελάμε, να καμαρώνουμε
Τη ζωή των αντιθέσεων, απο τη φτώχια του Κοσόβου στη χλιδή του Μονακό, απο τη βρώμα των Σκοπίων στην - απίστευτη - λάμψη της Γενεύης.
Το πόσο κοντά μας (κυριολεκτικά και μεταφορικα) είναι κάποιες χώρες και πόσο μακριά μας καποιες άλλες
Το πόσο "μας πληγώνει η Ελλάδα όπου κι αν ταξιδέψουμε"
Μας έμεινε η εικόνα των παιδιών στα χωριά του Κοσόβου και του Μαυροβουνίου που μας χαιρετούσαν με ενθουσιασμό... και πόσο αυτός μετριαζόταν όσο ανεβαίναμε βόρεια για να καταλήξει σε αδιαφορία...
Το πλατύ και ζεστό χαμόγελο του Τούρκου ιδιοκτήτη Kebab στο Lienz της Αυστρίας όταν έμαθε οτι είμαστε Έλληνες - ακόμα τον βλέπω να λέει kardas-kardas και να μας χαιρετάει
Μας έμεινε η εικόνα των απίστευτων διαδρομών απο το 0 υψόμετρο στα 2,508 του Edelweiss Pass
Των χιλιάδων μηχανών και των χαιρετισμών με τους αναβάτες
Θα προσπαθήσω να μεταφέρω όσα πιο πολλά μπορώ - αν θέλετε να τα ζήσετε, μία ειναι η λύση: ΤΑΞΙΔΕΨΤΕ!