η συνέχεια σε λίγο...
Η συνέχεια ήρθε...
Προχωρήσαμε προς Dubrovnik, παραλιακά. Ξανά σύνορα και μπήκαμε στην Κροατία...
Αμέσως διάχυτη η αλλαγή σε ποιότητα δρόμων και γενικότερα. Η σήμανση, οι διαγραμμίσεις, υποδειγματικές. Γερμανικών προδιαγραφών ταμπέλες, ειναι γνωστή η σχέση Κροατίας-Γερμανίας, δεν μπορείς να μην κάνεις το συνειρμό με το αμαρτωλό παρελθόν της χώρας στον Β' ΠΠ και τους ουστάζι...
Και με τον κροάτικης καταγωγής Τίτο, ο οποίος απο αρχηγός παρτιζάνων έγινε ο ηγετης που κυβέρνησε με σιδηρά πυγμή ενα μωσαϊκό χωρών κάτω απο ενιαία διοίκηση.
Αρκετά έξυπνος ωστε να αφήσει τον σταλινισμό όταν έπρεπε, αρκετά διορατικός να εκμεταλευτεί την ομορφιά των δαλματικών ακτών και να τις καταστησει τουριστικό προορισμό.
Η διαδρομή θύμιζε πολύ Ελλάδα, καθαρά μεσογειακή, γκρίζα βράχια, πουρνάρια, πεύκα και ελιές...και πολλά σημεία καμένα - μια θλιβερή ομοιότητα.
Το Dubrovnik...
Παλιά μεσαιωνική πόλη, παραθέτω ενα απόσπασμα απο ενα site
History
George Bernard Shaw was enchanted by this beautiful city: for him, it was paradise. Millions of people also take home happy memories from this "jewel of the Adriatic".
Dubrovnik has a remarkable history. An independent, merchant republic for 700 years (abolished by Napoleon in 1806), it traded with Turkey and India in the East (with a consul in Goa, India) and had trade representatives in Africa (in the Cape Verde Islands). It even had diplomatic relations with the English court in the middle ages. (There is a letter from Elizabeth I on display in the City Museum in Dubrovnik). Its status was such that powerful and rich Venice was envious of this Croatian-Slav city.
The old town was completed in the 13th century and remains virtually unchanged to the present day. Tall ramparts surround it and there are only two entrances to the old town which lead to the Stradun, the city's promenade. One of the greatest pleasures for many visitors is to have a drink in one of the nearby cafes and watch the world go by, whilst they themselves are being watched by the city patron, St. Blaise, or Sveti Vlaho as the locals call him. In 1991/2, the Serbs shelled the city causing considerable damage, but thanks to local efforts and international aid, the old town has been restored to its former beauty.
Πηγή: http://www.visit-croatia.co.uk/dubrovnik/
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Φτάσαμε στην πόλη και άρχισε η αναζήτηση καταλύματος. Μας την έπεφταν απο παντού σαν τα κοράκια![]()
Μάθαμε οτι στα κροάτικα το Sobe σημαίνει δωμάτιο :wacko:
Είχε αρκετή ζέστη, ο κλιματισμός ήταν αναγκαίος... Είδαμε αρκετά, είχαμε αρχίσει να κουραζόμαστε, τελικά μείναμε σε ενα νεότευκτο διαμέρισμα με δύο δωμάτια, κουζίνα, μπάνιο, το οποίο χρυσοπληρώσαμε
, χωρίς να χρειάζεται
μια και θα μέναμε μόνο ένα βράδυ...
Τελος πάντων, ήταν άνετο, καθαρό, είχε σχετική θέα στόν ένα κόλπο της πολης και πυλωτη για τις μηχανές...
Μια όψη της πόλης...
![]()
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Κατεβήκαμε για ένα γρήγορο μπάνιο στην κοντινή παραλία, ήταν ότι έπρεπε να δροσιστούμε και να χαλαρώσουμε.
Επιστροφή στο σπίτι, καλωπισμός![]()
και έξοδος.
Καβαλήσαμε τις μηχανές χωρίς τα μπαγκάζια (και μας φάνηκαν πούπουλα) και φτάσαμε στην είσοδο της παλιάς πόλης.
Είναι σαν τη Ρόδο, αλλα πιο "ενδιαφέρουσα" γιατι κλιμακώνεται σε πολλά επίπεδα, έχει ένα κεντρικό δρόμο και πολλά στενάκια με ωραία μπαράκια.
Φάγαμε, περπατήσαμε...
(η φωτογραφίες δεν ειναι κι ότι καλύτερο...)
![]()
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Πληρώσαμε γενικότερα σε ευρώ μια και είχαμε ξεχάσει να αλλαξουμε σε Kuna (!), δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα...
Κάποια στιγμή είπαμε να γυρίσουμε...
Φτάνουμε στις μηχανές και τις βρίσκουμε εκεί (στεναγμός ανακούφισης)
Όπως πάω να ανέβω στη δικιά μου, κοντοστέκομαι...
Τα κράνη άφαντα![]()
![]()
![]()
Δεν είχαμε πάρει μπαγκαζιέρες και τα είχαμε κλειδώσει με ένα λουκέτο...
![]()
![]()
Ένα Nolan N100 περσυνο (το δικό μου) και ένα Caberg παλιότερο (του Νίκου) με τα καλώδια του intercom πάνω...
collateral damage...
Αφού ρίξαμε μερικές χριστοπαναγίες, αφού στολίσαμε την πόλη με τα καλύτερα επίθετα γυρίσαμε στο σπίτι...
Το σχέδιο να κατέβουμε στην παλιά πόλη το πρωί να πιούμε καφέ και να βγάλουμε φωτογραφίες ναυαγούσε αφού έπρεπε να αγοράσουμε κράνη συν το οτι θέλαμε να φύγουμε το συντομότερο..![]()
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Περιπλανιόμαστε σε ένα μέρος που θυμίζει Λαιμο Βουλιαγμένης, Καβούρι
, με ξενοδοχεία και τα συναφή...
Not even close σε κατι σαν Μιχαλακοπούλου ή Καλλιρόης![]()
Βρίσκουμε το ξενοδοχείο και ψάχνουμε γυρω του για σχετικό μαγαζί αλλα τίποτα... Εκεί βλέπουμε σχολή οδηγών να κάνουν εξάσκηση στο παρκάρισμα, τους ρωτάω και μου λένε οτι το μαγαζί ειναι ΜΕΣΑ στο ξενοδοχείο![]()
Μπαίνουμε διασχίζουμε τη reception με τα δερμάτινα και τις μπότες μπροστά σε πελάτες με μαγιώ και αμήχανους πορτιέρηδεςκαι όντως βλέπουμε ενα μαγαζί που νοικιαζε σκουτερ
αλλα είχε και εξοπλισμό.
Ο Νίκος βρίσκει ενα Nolan N102 στο νούμερό του, εγω τζίφος....
Ρωτάμε αν υπάρχει άλλο μαγαζί και μας απαντάνε "yes, the yamaha store"![]()
Eγω φαντάζομαι ένα motomarket να μας περιμένει με δεκάδες κράνη...
Ναι καλά...
Φτάνουμε στο λιμάνι και το yamaha store αποδεικνύεται ενα μαγαζί με jet skiεξωλέμβιες
με δύο ΧΤ στη βιτρίνα και καμια δεκαριά κράνη...
Μην έχοντας και πολλες επιλογές αγοράζω το Airoh SV55.
![]()
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais