Ναυαγούν σ'ένα ξερονήσι ένας Γερμανός, ένας Γάλλος κι ένας Πόντιος.
Ως εκ φύσεως πιο οργανωτικός, Ο Γερμανός αναλαμβάνει να καταστρώσει ένα
σχέδιο για να σωθούν. Προσπαθεί λοιπόν με σπαστά αγγλικά να συνεννοηθεί με τους
άλλους.
- First we gather things. I bring water. You, λέει του Γάλλου, food.
Ok?
- Ok.
Γυρνάει και στον Πόντιο
- You supplies. Ok?
- Ok.
- We meet here twelve o'clock tomorrow.
Φεύγουν λοιπόν προς διαφορετικές κατευθύνσεις για να βρει ο καθένας
ό,τι
είχε αναλάβει. Την άλλη μέρα κατά τις 11.30 φτάνει ο Γερμανός στο
προσυμφωνημένο σημείο με φλασκιά γεμάτα γλυκό νερό, και ύστερα από 5-10
λεπτά και ο Γάλλος με φρούτα καρπούς και φέτες κρέας. Περιμένουν λοιπόν
τον
Πόντιο, ο οποίος δεν έχει φανεί, με κάποια ανησυχία. Φτάνει 12 παρά
δέκα,
παρά 5, παρά 3, πουθενά!
Ώσπου στις 12 ακριβώς πετάγεται πίσω από έναν θάμνο με τα χέρια
προτεταμένα
και φωνάζει: " Σαπλάιζ!!!"
και bonus (επειδη τετοια ωρα πειναμε κιολας)...
Πάει ένας αδερφος Κύπριος στα everest.
-Θέλω ένα σάντουιτς...
-Τι να βάλω μέσα;
-Τυρίνν, ντομάτανν, πιπεριάνν...
-Ρε φίλε, σε παρακαλω, μπορείς να μη βάζεις "ν" στο τέλος των
λέξεων,μπερδευομαι;
-Οκ!
-Συνέχισε λοιπον, τί άλλο να βάλω στο σάντουιτς;
.
.
-Ζαμπό, μπέικο...
Απάντηση με παράθεση
(για το πρώτο σίγουρα)
